Key lover กุญเเจรักสื่อหัวใจ

9.1

เขียนโดย Isabella

วันที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.03 น.

  32 chapter
  86 วิจารณ์
  35.56K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 11.03 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) ขอบคุณ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     หลังจากที่เรียนจบ(เร็วชะมัด)

     ฉันก็เกิดมีสามัญสำนึกว่า...

     ฉันควรจะไปขอบคุณอีตาหัวน้ำเงินที่ทั้งโรคจิต วิปริต อาเบะตุ๋ยที่เขาเอากระเป๋ามาให้ฉัน และฉันควรที่จะรู้ชื่อของเขาสักที(เพิ่งคิดได้เรอะ-0-) 

     ตอนนี้ฉันก็เลยมายืนรอเขาอยู่ที่หอเรียนหนึ่ง ทุกๆคนมองฉันเป็นตามันวาวประมาณว่า 'เห้ คนสวยคนนี้เป็นใครไอขอกินได้ไหม(?)' หรือ 'น่าร้ากกก' ฉันชินแล้วละกับประโยคหล่าวนี้ หึๆ ฉันคิดไว้ว่า..พอฉันขอบคุณเขาเสร็จฉันจะถามชื่อแล้วก็เดินจากไปทันทีเลย! จะไม่เหลวไหลอีกเป็นอันคาด! และต้องระวังตัวไว้ด้วย เพราะเหตุนี้ ฉันจึงได้นำเครื่องช็อตไฟฟ้ามา หากอีตาหัวน้ำเงินมันเกิดคึกอยากลวนลามฉันอีกรอบฉันก็จะเอาเครื่องช็อตไฟฟ้านี่แหละจี้มมันที่สำคัญฉันใส่เครื่องช็อตไฟฟ้านี่เอาไว้ในกระเป๋ากระโปรง เพราะฉะนั้นต่อให้เขาเอากระเป๋าฉันไปก็ไม่เป็นไร

     และตอนนี้...เขากำลังเดินออกมาจากหอเรียนหนึ่งพร้อมกับเพื่อนๆของเขาอีก2-3คน...เขาหยุดชะงักมองฉัน เดินออกมาจากกลุ่มเพื่อนๆและเดินมาทางฉัน

     "มีอะไรยัยบ๊องตื้น?" เขาถามฉัน 

     "นายควรจะเลิกเรียกฉันว่ายัยบ๊องตื้น และที่สำคัญฉันชื่อว่า 'แพทเทิ่น' ไม่ใช่ยัยบ๊องตื้น'^'!!!"

     "เห๋? เป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย- -???"

     เขาทำหน้ามึนเล็กน้อย ก่อนที่พวกเพื่อนๆของเขาจะตะโกนแหวกฝูงชนมาว่า

     "เห้ย!!! เด็กใหม่เหรอว่ะไอ้ลูซิเฟอร์น่ารักนะเนี่ยย"

     เพื่อนของอีตาหัวน้ำเงินนี่ก็ปากเสียพอกัน- -* แต่เอ๊ะ! เขาชื่อลูซิเฟอร์งั้นเหรอ...ชื่อเท่จังเเหะ ไม่ได้ๆ กะอีแค่ชื่อเท่อย่างไปหลงใหลมัน จะว่าไปชื่อลูซิเฟอร์ก็เหมาะกับนิสัยเขานะ ปีศาจ! ใจร้าย! อำมหิต! วิปริต! โฉด! ชั่ว! อาเบะตุ๋ย(?)!!!

     "เอ่อ...." ฉันก้มหน้าลงเล็กน้อย "ฉันจะมาบอกว่า...ขอบคุณนะ"

     "ห้ะ=[]=!!! อะไรนะขอดังๆฟังชัดๆ" เขาทำท่าเหมือนไม่ได้ยิน

     "ฉันบอกว่า..ขอบคุณ!!!" คราวนี้ฉันพูดชัดและดังกว่าเดิมอายจัง

     แต่เขากลับแสยะยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะพูดประโยคเดิมอีกครั้งว่า

     "ห้ะ? อะไรนะ..ครับ: )"

     "ฉันบอกว่า..." สูดหายใจเข้าไปลึกๆก่อนจะตะโกนบอกว่า "ขอบคุณ!!! ไงเล่า"

     "คร้าบๆ" หลังจากที่เขาได้แกล้งฉันสมใจแล้ว แต่ทว่า...เขายังจะแกล้งไม่จบ "แล้วขอบคุณ เรื่องอะไรอ่ะ"

     กรี๊ดดดดดด ถ้าไม่ใช่ว่าฉันติดหนี้บุญเขาอยู่ล่ะก๋ ป่านนี้เขาได้กลายเป็นโจ๊กแน่!!!

     "ขอบคุณเรื่องที่เอากระเป๋ามาให้..."

     "เห๋ อะไรนะ:)?"

     "ก็บอกว่า...ขอบคุณเรื่องที่เอากระเป๋ามาให้ไง!!!"

     แล้วก็วิ่งหนีไป....

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา