Key lover กุญเเจรักสื่อหัวใจ

     หลังจากที่ได้พล็อตรัก(?)กับสายสิบแล้ว

     ฉันก็พึ่งตรัสรู้ได้ว่า...

     ฉันลืมกระเป๋า- -

     อ๊ากกกกก ของสำคัญแบบนี้ลืมไปได้อย่างไรรู้สึกว่าเราจะลืมตอนหนีไอ้หัวน้ำเงิน โรคจิต วิปริต อาเบะตุ๋ยนั่นมา ฉันหวังอย่างสูงว่ากระเป๋าจะยังอยู่ที่เดิม และตานั่นหายไปแล้วด้วย...ส่วนสายสิบ เขามีประชุมด่วนเพราะว่าเขาเป็นหนึ่งในกรรมการนักเรียน เท่ชิมิล่า~ แต่เห้ย! อย่าคิดอกุศลวิปริตกับว่าที่สามีในอนาคตของฉันนะ!!!

     ตอนนี้ฉันเดินย้ออนกลับมาที่น้ำพุราชสิงห์..ซึ่งเงียบกริบ ไม่มีแม้แต่เสียงนักร้องหรือตัวอะไรเครื่องไหว มีเพียงน้ำที่ไหลออกมาจากปากของสิงโตเท่านั้น ฉันใช้ตาอันวิจิตรงงงามของฉันสอดส่องหากระเป๋าสุดที่รัก ถ้าเกิดไม่มีมันฉันต้องตายแน่ๆTOT

     หรือว่าเจ้าหัวน้ำเงินมันขโมยไปแล้ว ไม่น้าม่ายยยTTOTT

     ฉันรีบเดินไปทั่ว เดินไปดูที่เก้าอี้ที่ฉันโดนลวนลามแต่ก็ไม่พบ หรือจะเป็นที่พื้น พุ่มไม้ ต้นไม่ บนเมฆ(?) บนฟ้า(?) มันก็ไม่มีTTOTT ม่ายยยยยย ตายแน่ๆ วันนี้เรียนกับครูป้าบ่นด้วยสิ ฉันจะต้องโดนบ่นยกกำลังสองแน่นอน ม่ายยยย อาจโดนทำโทษก็ได้ถ้าเกิดวันนี้แกดันเกิดคึก อยากทำโทษนักเรียน โอ้ยยย คนสวยจะบ้าตายย ทำไมฟ้าถึงทำกับคนสวยได้เช่นเน้!!?

     ฉันเดินไปที่ตึกเรียน เพราะถ้าให้เดินกลับไปหอยังไงก็ไม่ทัน อาจจะแกล้งป่วยก็ได้ ไม่เป็นไร บอกว่าปวดหัว หรือปวดท้องดีละคราวนี้

     "อ้าว แพทเทิ่นน มายืนดมอะไรตรงนี้?"

     เสียงมิวสิคดังมาแต่ไกล ดมบ้าอะไรQAQ! คนกำลังหาของอยู่เนี่ยยย

     อ...อ้าว นั่นมันสีหมอกกับลูมินาด้วยนิ สองคนนี้มาทำอะไรนะ เอ...ลูมินาก็เรียนอยู่หอเดียวกับเรา ส่วนสีหมอกทางไปหอหนึ่งก็ไปทางเดียวกับหอห้าเพียงแค่แยกว่าจะไปซ้ายหรือขวาดี หอหนึ่งนะไปทางซ้าย หอห้าตรงกลาง หอสิบไปทางขวา 

     "ไม่ได้ยืนดมยะ! กำลังหาของอยู่เนี่ย!"

     "หาอะไรงั้นเหรอ จะถึงเวลาเรียนแล้วนะ แล้วกระเป๋าเธอละ"

     นั่นแหละ ฉันกำลังหากระเป๋าอยู่TTOTT!

     "วันนี้บอกครูได้ไหมว่าฉันป่วยมว๊ากกก ไม่สบายหนัก ไข้ขึ้นสูง นะๆๆๆ ฉันจะรีบกลับไปที่หอพักแล้วก็นอนซมไม่ขยับเลย พลียยย*^*"

     "ไม่ได้ย่ะ ฉันจะไม่ทำอะไรชั่วๆอย่างโกหกอาจารย์อีก ขี้เกียจเรียนละสิ- -*!!!"

     ถ้าเธอเป็นฉัน เธอจะเข้าใจTOT คอยดูเถอะยัยมิวสิคถ้าวันไหนที่เธอไม่สบายฉันจะไม่บอกครู ถ้าฉันบอกฉันจะบอกว่าเธอไม่อยากเรียน!!! แต่คงไม่มีวันเพราะยัยมิวสิคอึดจะตายตั้งแต่เราสองคนคบกันมาฉันไม่เคยเห็นหล่อนป่วยเลย นอกจากหล่อนจะเห็นฉัน(แกล้ง)ป่วยTTOTT

     "ฮึก! กระเป๋านักเรียนฉันหายย ฉันไม่ได้ขี้เกียจเรียนนะTOT"

     "สม อยากลืมเองนิ- -" มิวสิคถึงกับสดุดเมื่อหล่อนมองแววตาของฉัน "ไม่เป็นไรเดี๋ยวฉันช่วยบอกครูก็ได้ เเต่ไม่ได้บอกว่าเธอป่วยนะบอกว่าเธอทำกระเป๋าหายและเธอต้องไปเรียนด้วย ฉันให้เธอดูหนังสือกับฉันก็ได้"

     "แล้วถ้าครูไม่เชื่อละT^T" ไม่เป็นไรฉันหนีเองก็ได้

     "อย่าคิดว่าเธอจะแอบหนีนะ ไม่งั้นฉันบอกครูแน่"

     ฉันเกลียดแก มิวสิคคคคคTTOTT~ อำลาโลก....

     - หอห้า -

     ตอนนี้ฉันขึ้นมานอนซมอยู่ที่โต๊ะตัวเอง คนสวยเครียดดดด ม่ายย ขอให้ครูทุกคนไม่มาสอน โรงเรียนหยุด น้ำท่วม ก็อตซล่าบังเกิด ผอ.ช็อกเป็นลมบอกว่าให้นร.หยุดเรียน

     ครืด~

     เสียงของยมฑูต ม่ายยยย ยมฑูตมารอรับฉันแล้ว ม่ายยยTOT

     "ไหน แพทเทิ่นอยู่ไหน"

     จะถามหาหนูทำไมคะT^T เอ๊ะ! แต่นี่ไม่ใช่เสียงครูป้าบ่นนินา แต่เป็นเสียงของอีตา...หัวน้ำเงิน โรคจิต วิปริต อาเบะตุ๋ย ฮืออ จะมาทำอะไรฉันอีกม่ายยย~ ไอ้นี่มันหนักกว่าครูป้าบ่นอีกน้า ฮืออออออออออTTOTT

     "ยัยบ๊องตื้น! เธอลืมกระเป๋านักเรียน ฉันวิ่งตามหาเธอไปทั่วเลยนะ!!!"

     ตาหัวน้ำเงินดีดหน้าผากฉันครึ้งหนึ่งก่อนจะโยนกระเป๋าคืนให้ และฉันก็รับมันมาอย่างง่ายดาย....คนสวยเมพ

     ว่าแต่ตานั่นจะตามหาฉันทำไม ชิ- -*

     "ไปละ จะเรียนแล้ว เพราะเธอแท้ๆทำให้ฉันเสียเวลาบาย!"

     ไปเลยไปให้ไกลจากชีวิตฉัน ไปให้พ้นนนนนนนน 

     ปัง!!!

     ชาตินี้ชาติหน้าฉันขอไม่เจอนายอีก!!! ฉันแผ่รังสีอำมหิต+สังหารใส่อีตาหัวน้ำเงินที่เดินออกไปแล้ว..ไปตายไป!!!