fic hxh ♥♥¾ยัยน่ารักติดกับใจนายหน้ากวน¾♥♥
8.8
เขียนโดย kaporwwyhappy
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 22.02 น.
36 ตอน♥♥♥
43 วิจารณ์
76.41K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน พ.ศ. 2557 06.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
23) การฝึกมหาโหด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เน่ๆคิรัวร์ ตื่นได้แล้ว นี่มันแปดโมงแล้วน่ะเฟ้ย"ฉันบอกแล้วลุกออกจากเตียงนอน(อย่าพึ่งคิดลึก)
"ง่วง..."เขาพูดจบก็ดึงฉันลงมานอนต่อ
"อยากโดนโปรตีน"ฉันถาม
"กลัวแล้วๆ"เขาปล่อยฉันแล้วยิ้มให้กวนๆ
"งั้นเหดียวฉันลงไปทำกับข้าวให้"ฉันพูดแล้วลงไป
ข้างล่าง...
"โห ฝีมือเธอนี่อร่อยกว่าที่แม่ครัวที่บ้านทำให้ฉันกินอีก"คิรัวร์บอกแล้วช่วยยกจานมาเก็บ
"ช่ายๆ ตั้งแต่เกิดมาเคยกินอาหารของเธอนี้แหละที่อร่อยสุด"กอร์นเสริมแล้วมาช่วยฉันล้างจาน
"ขอบใจน่ะ ออต่อไปนี้ฉันจะเป็นครูฝึกให้พวกนายเอง"ฉันบอกแล้วล้างจาน
"ครูฝึก!!!"ทั้ง2พูดพร้อมกัน
"ใช่แล้ว ก็คุณบิสเก็ตกับยัยทารูโกะเขาไปช่วยงานประธานเนเธโร่แล้ว"ฉันบอก
แนะนำตัวละครใหม่
ชื่อ เนเทโร่
นิสัย ขี้แกล้ง ตาแก่ลามก ทำตัวเป็นเด็กๆ แต่ความจริงคือนักสู้ที่เก่งกาจที่สุดฃ
เน็น สายเสริมพลัง
"งั้นวันนี้จะสอนอะไรคับคุณครู"คิรัวร์ทำเสียงล้อเลียน
"หึ วันนี้จัดหนัก[????]"
"จัดหนัก???"พวกเขางง
ที่ห้องรับแขก...
"ตอนนี้จะไม่ไปสนามฝึก แต่จะฝึกที่บ้าน"ฉันบอกแล้วเดินมาหยุดหน้าพวกเขา
"เอ๊ จะดีหรอเหดียวถ้าฝึกในนี้ข้าวของก็ได้หล่้นแตกหมดล่ะสิ"กอร์นบอก
"ปล่าว ไม่ได้ฝึกแบบนั้น พวกนายจะต้องฝึกปล่อยออร่าให้ครบ7ชั่วโมงให้ได้"ฉันบอกแล้วไปนั่งที่โซฟา
"7ชั่วโมง!!!"พวกเขาพูดพร้อมกัน
"ทำไมมันเยอะขนาดนี้4ชั่วโมงเราก็จะตายอยู่แล้ว"คิรัวร์ท้วง
"ก็ทำให้มันได้เยอะที่สุดก็แล้วกัน"ฉันไม่สนใจแล้วสวมซาว์เบาท์ขึ้นมาฟังเพลง พร้อมปล่อยออร่าออกมา พวกเขาจึงยอมทำตาม
4ชั่วโมงผ่านไป...
พวกเขาเรื่อมเหนื่อยกัน ดูเหงื่อแต่ละคนก็โชกพอๆกัน ส่วนเหงื่อของฉันหรอ ก็เริ่มออกแล้ว
"อ๊อยไม่ไหวแล้ว"พวกเขาพูดแล้วล้มลงไป
"โหย ได้แค่4ชั่วโมงเอง ลุกขึ้นเหดียวนี้เราจะไปกันแล้ว"ฉันพูดแล้วลุกขึ้นและถอดซาว์เบาท์
"ไปไหนอีก พวกเราเหนื่อยแล้ว"กอร์นบอกแล้วดึงคิรัวร์ให้ลุกขึ้น
"ไปสู้กับชู๊ตและนัคเกิ้ล"ฉันบอกแล้วเดินนำไป
"ห๊า!!"พวกเขาร้องเสียงหลง
"ไม่มีข้อแม้ ถ้าไม่ตามมา ข้าวเย็นไม่ต้องพูดถึง"ฉันพูดอย่างเด็ดขาด
สนามฝึก
พวกเขาดูพัฒนาการดีขึ้นมากจากเมื่อก่อน แต่สุดท้ายก็ยับกลับมา
"เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม"ฉันถามแล้ววิ่งเข้าไปประคองทั้ง2
"ยังมาถามอีกหรอ"คิรัวร์ถามฉัน
"โทษทีๆ ฉันทำกับข้าวแล้วก็ต้มน้ำให้พวกนายอาบไว้เพื่อแล้ว กลับไปก็ไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว เข้าใจ"ฉันถาม
"คร้าบบบบ"พวกเขาลากเสียงตอบ เห้ย กลับไปต้องไปทำแผลให้แล้ว
ที่บ้าน...
"โอ็ยๆๆมือเบาๆหน่อยซี้"คิรัวร์โวยขณะที่ฉันทำแผลให้
"ขอโทษๆ จะมือเบาให้"ฉันบอกแล้วค่อยๆทำแผลให้เขาต่อ
"ขอบใจน่ะคริสตัล เหดียวฉันขึ้นไปข้างบนก่อนน่ะ"กอร์นบอก
"จ้า เอ้าเสร็จแล้ว"ฉันตอบ
"ขอบใจ เหดียวฉันขึ้นก่อนนะ"คิรัวร์พูดแล้ววิ่งตามกอร์นขึ้นไป จะรีบไปไหนกันเนี่ย ช่างเถอะต่อไปก็เป็นงานของเรา ที่จะต้องซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน กวาดบ้าน บลาๆๆๆอีก เหนื่อยวุ้ย แต่ก็มีความสุขอ่ะน่ะ
แถมๆ
เม้น+โวทย์ด้วย ไม่งั้นคิล+คริสโกรธธธธ
"ง่วง..."เขาพูดจบก็ดึงฉันลงมานอนต่อ
"อยากโดนโปรตีน"ฉันถาม
"กลัวแล้วๆ"เขาปล่อยฉันแล้วยิ้มให้กวนๆ
"งั้นเหดียวฉันลงไปทำกับข้าวให้"ฉันพูดแล้วลงไป
ข้างล่าง...
"โห ฝีมือเธอนี่อร่อยกว่าที่แม่ครัวที่บ้านทำให้ฉันกินอีก"คิรัวร์บอกแล้วช่วยยกจานมาเก็บ
"ช่ายๆ ตั้งแต่เกิดมาเคยกินอาหารของเธอนี้แหละที่อร่อยสุด"กอร์นเสริมแล้วมาช่วยฉันล้างจาน
"ขอบใจน่ะ ออต่อไปนี้ฉันจะเป็นครูฝึกให้พวกนายเอง"ฉันบอกแล้วล้างจาน
"ครูฝึก!!!"ทั้ง2พูดพร้อมกัน
"ใช่แล้ว ก็คุณบิสเก็ตกับยัยทารูโกะเขาไปช่วยงานประธานเนเธโร่แล้ว"ฉันบอก
แนะนำตัวละครใหม่
ชื่อ เนเทโร่
นิสัย ขี้แกล้ง ตาแก่ลามก ทำตัวเป็นเด็กๆ แต่ความจริงคือนักสู้ที่เก่งกาจที่สุดฃ
เน็น สายเสริมพลัง
"งั้นวันนี้จะสอนอะไรคับคุณครู"คิรัวร์ทำเสียงล้อเลียน
"หึ วันนี้จัดหนัก[????]"
"จัดหนัก???"พวกเขางง
ที่ห้องรับแขก...
"ตอนนี้จะไม่ไปสนามฝึก แต่จะฝึกที่บ้าน"ฉันบอกแล้วเดินมาหยุดหน้าพวกเขา
"เอ๊ จะดีหรอเหดียวถ้าฝึกในนี้ข้าวของก็ได้หล่้นแตกหมดล่ะสิ"กอร์นบอก
"ปล่าว ไม่ได้ฝึกแบบนั้น พวกนายจะต้องฝึกปล่อยออร่าให้ครบ7ชั่วโมงให้ได้"ฉันบอกแล้วไปนั่งที่โซฟา
"7ชั่วโมง!!!"พวกเขาพูดพร้อมกัน
"ทำไมมันเยอะขนาดนี้4ชั่วโมงเราก็จะตายอยู่แล้ว"คิรัวร์ท้วง
"ก็ทำให้มันได้เยอะที่สุดก็แล้วกัน"ฉันไม่สนใจแล้วสวมซาว์เบาท์ขึ้นมาฟังเพลง พร้อมปล่อยออร่าออกมา พวกเขาจึงยอมทำตาม
4ชั่วโมงผ่านไป...
พวกเขาเรื่อมเหนื่อยกัน ดูเหงื่อแต่ละคนก็โชกพอๆกัน ส่วนเหงื่อของฉันหรอ ก็เริ่มออกแล้ว
"อ๊อยไม่ไหวแล้ว"พวกเขาพูดแล้วล้มลงไป
"โหย ได้แค่4ชั่วโมงเอง ลุกขึ้นเหดียวนี้เราจะไปกันแล้ว"ฉันพูดแล้วลุกขึ้นและถอดซาว์เบาท์
"ไปไหนอีก พวกเราเหนื่อยแล้ว"กอร์นบอกแล้วดึงคิรัวร์ให้ลุกขึ้น
"ไปสู้กับชู๊ตและนัคเกิ้ล"ฉันบอกแล้วเดินนำไป
"ห๊า!!"พวกเขาร้องเสียงหลง
"ไม่มีข้อแม้ ถ้าไม่ตามมา ข้าวเย็นไม่ต้องพูดถึง"ฉันพูดอย่างเด็ดขาด
สนามฝึก
พวกเขาดูพัฒนาการดีขึ้นมากจากเมื่อก่อน แต่สุดท้ายก็ยับกลับมา
"เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม"ฉันถามแล้ววิ่งเข้าไปประคองทั้ง2
"ยังมาถามอีกหรอ"คิรัวร์ถามฉัน
"โทษทีๆ ฉันทำกับข้าวแล้วก็ต้มน้ำให้พวกนายอาบไว้เพื่อแล้ว กลับไปก็ไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว เข้าใจ"ฉันถาม
"คร้าบบบบ"พวกเขาลากเสียงตอบ เห้ย กลับไปต้องไปทำแผลให้แล้ว
ที่บ้าน...
"โอ็ยๆๆมือเบาๆหน่อยซี้"คิรัวร์โวยขณะที่ฉันทำแผลให้
"ขอโทษๆ จะมือเบาให้"ฉันบอกแล้วค่อยๆทำแผลให้เขาต่อ
"ขอบใจน่ะคริสตัล เหดียวฉันขึ้นไปข้างบนก่อนน่ะ"กอร์นบอก
"จ้า เอ้าเสร็จแล้ว"ฉันตอบ
"ขอบใจ เหดียวฉันขึ้นก่อนนะ"คิรัวร์พูดแล้ววิ่งตามกอร์นขึ้นไป จะรีบไปไหนกันเนี่ย ช่างเถอะต่อไปก็เป็นงานของเรา ที่จะต้องซักผ้า ถูบ้าน ล้างจาน กวาดบ้าน บลาๆๆๆอีก เหนื่อยวุ้ย แต่ก็มีความสุขอ่ะน่ะ
แถมๆ
เม้น+โวทย์ด้วย ไม่งั้นคิล+คริสโกรธธธธ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ