fic hxh ♥♥¾ยัยน่ารักติดกับใจนายหน้ากวน¾♥♥

"ก่อนอื่นมาเล่นเกมกันเถอะ"บิสเก็ตพูดขณะที่เราอยู่ลานกว้าง เพื่อจะฝืก
"เล่นเกม?"พวกเราพูดขึ้นอย่างไม่ได้นัดหมาย
"ใช่จ้า//ยิ้มแบบเลห์ไน//"ชักหลอนแล้วแหะT^T
"O_o"ตกใจกันเป็นแถว
"นั่นคือเกมเป่ายิงฉุบ"คุณบิสเก็ตพูดแล้วยิ้มหน้าระรื่น
"เป่ายิงฉุบ ซวยแล้ว!!!"กอร์นกับคิรัวร์ร้องกันพร้อมกัน ว่าแต่มันคือไรหว่า
"เล่นเป็นคู่ ใครแพ้วิดพื้น2000ครั้ง"แว้กกกกก
"2000ครั้ง!!"พูดโดยไม่ได้นัดหมายกันอีกรอบ
"ใช่ กอร์น-คิรัวร์ คริสตัล-ทารูโกะ นะฉันจะนั่งดู เริ่มได้!"คุณบิสเก็ตพูดแล้วเดินไปนั่งที่โขดหิน
"เอาละ คราวนี้ขอฉันเอาคืนบ้างเหอะ"ยัยทารูโกะเดินมาพูดแล้วแสยะยิ้มใส่
"ม...หมายความว่าไง"ชักหนาวแล้ว ฉันยิ่งเป่ายิงฉุบไม่เก่งอยู่อ่าTOT
"ฉันนะเซียนเป่ายิงฉุบยะ เธอได้เหี่ยวแน่ เอายังยิงเยา"เห้ย ยัยทารูโกะจารีบไปหนายTOT
ฉันออกค้อน ยัยนั่นออกกระดาษ
"โฮะๆๆ"แงอย่าตอกย้ำT^T ฉันนอนลงแล้ววิดพื้น2000ครั้งจนจบ(คั้นสักนิด* ห้ามเลียนแบบค่ะ)
"ยังยิงเยา"กรี๊ดหล่อนจะรีบไปไหน ฉันเหนื่อยอยู่น้า
ยัยนั่นออกค้อน ฉันออกกรรไกร สุดถ้ายก็แพ้ตามระเบียบ
"555ยัยดวงตก"ยัยนั่นเยอะเย้ยฉันอีก สุดถ้ายก็ต้องจำใจวิดพื้น กลับบ้านไปกล้ามขึ้นเป็นมัดเลยไหมเนี่ย=_=
ตอนเย็น...
"โอ๊ย"ฉันที่กำลังเดินอยู่ถึงกับทรุดลงไปเพราะความเหนื่อย ก็ยัยทารูโกะเล่นชนะฉันซะ20-3เลยอ่า
"โธ่เอ๊ย เดินแค่นี้ก็ล้ม"ยัยทารูโกะหันมาพูด
"เธอไหวไหมคริสตัล ให้ฉันช่วยไหม"คิรัวร์พูดแล้วเดินมา
"ไม่ต้องหรอก...เห้ยนายทำไรอ่ะ"ฉันถึงกับอึ้ง เมื่อคิรัวร์อุ้มฉันไปแล้ว
"ก็อุ้มเธอไง เหดียวเดินๆไปเป็นลมจะแย่"พูดแบบไม่อายเล๊ยยยย ฉันเหลือบไปมองยัยทารูโกะที่กัดฟันกำหมัดแน่น ด้วยสายตาที่ประมาณว่า'เธอแพ้ฉันแล้วยะ ยัยไม่มีน้ำยา'555คริสตัลคนนี้ สะใจ
 
เม้น+โวทย์ด้วยนะ จะได้มีกำลังใจเขียนต่อค่ะ