piano สุด love กับ เจ้าชายสุดหล่อ
-
2) พรมลิขิตหรือตั้งใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพรมลิขิตหรือตั้งใจ
"ฮือ..ฮึก...ฮืออออออออ ทำไมฉันต้องแพ้หมอนั่น...หมอนั่นมีดีตรงไหนทำไมฉันไม่ชนะ...ฮืออออออ"ที่ฉันพูดเนี่ยหมายถึงแข่งเปียโนน่ะค่ะ...อ้อลืมแนะนำตัวไปเลย สวัสดีค่ะฉันชื่อว่า ปิซ่า ที่ร้องไห้เนี่ยไม่ใช่เพราะอะไรหรอกฉันแค้นต่างหากคนเพิ่งเข้าวงการแท้ๆไม่สิครั้งแรกเลยด้วยซ้ำแต่สามารถเอาชนะคนที่ได้ที่หนึ่งตั้งแต่เด็กอย่างฉันจนตอนนี้อายุ19 แล้วฉันต้องแก้แค้นให้ได้...เอาล่ะสืบประวัติของหมอนั่นก่อนดีกว่า
- 3 ชั่โมงถัดมา
เอาล่ะทีนี้เราก็ได้ที่อยู่ของเขาสถานที่ ที่เขาชอบไปไหนและเวลาอะไรแล้วเขาก็ฉลาดสุดๆด้วย(T T)เจ็บใจนัก
-ณ สวนสาธารณะK
เขาอยู่ที่นั่นจริงๆด้วย"นี่นาย...กล้าดียังไงเพิ่งมาแข่งครั้งแรกมาหักหน้ากันเลยนะ"สนุกดีไหม...เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแล้วจู่ จู่จาเกิดไม่มีแรงขึ้นมา"เอ้ะ...เธอ!!บนงานแข่งเปียโนนี่นาเธอชื่อว่าอะไรน่ะ...เฮ้ยเป็นอะไรเนี่ย"แล้วเขาก็รับฉันเอาไว้...ตอนนี้ร่างกายฉันแทบจะเเนบชิดกับร่างกายเข้าตอนนี้หัวสมองฉันขาวโพลนไปหมดมีแค่เสียงหัวใจมี่เต้นรัวของฉันเท่านั้น
(บันทึกพิเศษ:จีเนียส)"นี่เธอ...ได้ยินที่ฉันพูดมั้ย...บ้าเอ้ย!!!"ผมไม่เคยเป็นห่วงใครมากขนาดนี้เลยไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าแล้วผมก็ถือโอกาศจ้องมองยัยตัวเล็กแล้วก็เผลอยิ้มให้ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...พอผมรู้ตัวอีกทีริมฝีปากของผมก็ไปครอบครองริมฝีปากยัยตัวเล็กเรียบร้อยแล้วอยากจะผละออกนะแต่ร่างกายมันก็ไม่ยอมขยับ
(จบบันทึกพิเศษ:จีเนียส)
พอฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าริมฝีบากฉันถูกครอบครองโดยใครบางคนพอรู้ว่าคนนั้นเป็นใครร่างกายฉันมันก็จูบตอบทันที...ไม่รู้ทำไม พอเขารู้ว่าฉันตื่นแล้วเขาตกใจมากทำท่าเหมือนจะผลักออกแต่พอฉับจูบตอบเขาไปเท่านั้นแหละเขาก็จูบตอบโดยไม่คิดจะผลักออก
"ฮือ..ฮึก...ฮืออออออออ ทำไมฉันต้องแพ้หมอนั่น...หมอนั่นมีดีตรงไหนทำไมฉันไม่ชนะ...ฮืออออออ"ที่ฉันพูดเนี่ยหมายถึงแข่งเปียโนน่ะค่ะ...อ้อลืมแนะนำตัวไปเลย สวัสดีค่ะฉันชื่อว่า ปิซ่า ที่ร้องไห้เนี่ยไม่ใช่เพราะอะไรหรอกฉันแค้นต่างหากคนเพิ่งเข้าวงการแท้ๆไม่สิครั้งแรกเลยด้วยซ้ำแต่สามารถเอาชนะคนที่ได้ที่หนึ่งตั้งแต่เด็กอย่างฉันจนตอนนี้อายุ19 แล้วฉันต้องแก้แค้นให้ได้...เอาล่ะสืบประวัติของหมอนั่นก่อนดีกว่า
- 3 ชั่โมงถัดมา
เอาล่ะทีนี้เราก็ได้ที่อยู่ของเขาสถานที่ ที่เขาชอบไปไหนและเวลาอะไรแล้วเขาก็ฉลาดสุดๆด้วย(T T)เจ็บใจนัก
-ณ สวนสาธารณะK
เขาอยู่ที่นั่นจริงๆด้วย"นี่นาย...กล้าดียังไงเพิ่งมาแข่งครั้งแรกมาหักหน้ากันเลยนะ"สนุกดีไหม...เขาค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาแล้วจู่ จู่จาเกิดไม่มีแรงขึ้นมา"เอ้ะ...เธอ!!บนงานแข่งเปียโนนี่นาเธอชื่อว่าอะไรน่ะ...เฮ้ยเป็นอะไรเนี่ย"แล้วเขาก็รับฉันเอาไว้...ตอนนี้ร่างกายฉันแทบจะเเนบชิดกับร่างกายเข้าตอนนี้หัวสมองฉันขาวโพลนไปหมดมีแค่เสียงหัวใจมี่เต้นรัวของฉันเท่านั้น
(บันทึกพิเศษ:จีเนียส)"นี่เธอ...ได้ยินที่ฉันพูดมั้ย...บ้าเอ้ย!!!"ผมไม่เคยเป็นห่วงใครมากขนาดนี้เลยไม่เข้าใจตัวเองจริงๆว่าแล้วผมก็ถือโอกาศจ้องมองยัยตัวเล็กแล้วก็เผลอยิ้มให้ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...พอผมรู้ตัวอีกทีริมฝีปากของผมก็ไปครอบครองริมฝีปากยัยตัวเล็กเรียบร้อยแล้วอยากจะผละออกนะแต่ร่างกายมันก็ไม่ยอมขยับ
(จบบันทึกพิเศษ:จีเนียส)
พอฉันตื่นขึ้นมาก็พบว่าริมฝีบากฉันถูกครอบครองโดยใครบางคนพอรู้ว่าคนนั้นเป็นใครร่างกายฉันมันก็จูบตอบทันที...ไม่รู้ทำไม พอเขารู้ว่าฉันตื่นแล้วเขาตกใจมากทำท่าเหมือนจะผลักออกแต่พอฉับจูบตอบเขาไปเท่านั้นแหละเขาก็จูบตอบโดยไม่คิดจะผลักออก
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ