จินตนาการใต้ท้องมหาสมุทร

"มานี่เดวิส ฉันจะพานายไปหาชาร์กกี้" ปารัสก้าพูดขึ้น และว่ายน้ำนำทางไป
"ฉันว่ายน้ำไม่ค่อยถนัดน่ะ รอกันหน่อยสิ!"
"ชักช้าจริงๆนะ ลูกของเพอล์เป็นอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่าเนี่ย"
"เธอรู้จักพ่อฉัน?" นี่มันอะไรกันเนี่ย การที่ฉันมาที่นี่มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ..
"แหงหล่ะ นายนัยน์ตาสีรุ้งเหมือนกับเขานี่"
"แล้วรู้จักได้ยังไง" เดวิสยังไม่หายสงสัย แหงหล่ะไม่สงสัยก็แปลก! พ่อฉันเรือล่มตกลงมหาสมุทรแล้วเจอคนพวกนี่หรือเปล่าเนี่ย-3-
"พ่อเธอเป็นคนสุดท้ายที่เห็นมงกุฎทะเล เธอไม่รู้เหรอ" ปารัสก้าทำหน้างง เรื่องสำคัญแบบนี้ทำไมนายเดวิสถึงไม่รู้เรื่อง
"มงกุฎทะเลก็อยู่ในทะเลสิ พ่อฉันหายใจทางน้ำไม่ได้หรอกนะ!"
"พ่อเธอเคยเป็นเบคคัพนะ เธอไม่รู้เลยหรือไงเนี่ย" ปารัสก้าเริ่มทนไม่ไหวกับการที่เดวิสเริ่มถามคำถามมากขึ้นจนปวดหัว
"อะไรคือเบคคัพ?"
"เบคคัพก็คือ คนที่คอยดูแลผู้สร้างมหาสมุทรไง แล้วเบคคัพก็เป็นคนเดียวที่เคยเห็นผู้สร้างมหาสมุทร ซึ่งก็คือพ่อเธอ เขาจะมีลักษณะพิเศษคือ มีนัยน์ตาสีรุ้งเหมือนเธอไง"
"นัยน์ตาสีรุ้งมันทำไม! แล้วฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง!"
"ลูกเบคคัพเองยังไม่รู้ แล้วฉันจะไปรู้เหรอ อย่าถามมากสิ จะถึงบ้านชาร์กกี้แล้ว" ปารัสก้าทำหน้าอารมณ์เสียใส่ จึงทำให้เดวิสเงียบไปชั่วขณะ
 
-บ้านชาร์กกี้-
 
"เฮ้ ชาร์กกี้นี่ฉันปารัสก้านะ เธออยู๋มั้ย!!!" ปารัสก้าตะโกนหน้าบ้านมาตั้งนานแล้วนะยังไม่มีใครออกมาเลย
"เอาเถอะ พรุ่งนี้ค่อยมาใหม่ละกัน" ปารัสก้าถอดใจ
 
จะไปง่ายๆอย่างนี้เลยหรอวะ???