จินตนาการใต้ท้องมหาสมุทร

 
 "พลิ้วว~" อาร์คเดวิส หนุ่มนัยน์ตาสีรุ้ง ผมสีทอง กำลังวนนิ้วไปเรื่อยๆ จึงทำให้ผงสีรุ้งใส ๆ วนตามนิ้วที่เรียวยาวของเขา
เขาเป็นเด็กประหลาด โดยไม่รู้ว่ามีพรสวรรค์อะไร วันนี้เขาต้องไปส่งของที่มหาสมุทรบอลติก แต่ปกติผมไม่ได้ไปส่งเองหรอก
แต่ผมทำตามคำสั่งเสียของพ่อ ซึ่งท่านได้บอกไว้ว่า 'เมื่อเจ้าอายุ21ปี จงไปส่งของที่สมุทรบอลติก'
หลังจากนั้นเขาก็จากเดวิสไป...
 
ตึง !
 
"เฮ้ เดส แฮปปี้ เบิร์ธ เดย์ ขึ้นเรือได้แล้วเรามีฉลองบนเรือน่ะ โอ้ ระวังลูกเรือเตะล่ะ"
 
"โอ้ เข้าใจแล้ว กำลังไปแล้วล่ะเจค" เจคอบเพื่อนของเดวิส ผู้ร่วมเดินทาง และผู้ที่รู้ว่าผมประหลาดมาชวนผมไปขึ้นเรือเพื่อส่งของ
 
 
- ระหว่าง บนเรือ -
 
"เฮ้ แฮปปี้ เบิร์ธ เดย์ ทูยู แฮปี้ เบิร์ธ เดย์ แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ แฮปปี้ เบิร์ธเดย์ ทู้ยู"
 
เสียงบนเรือสนุกสนาน มีความสุข ต่างคนต่างดื่มกันอย่างเฮฮา แต่ไม่ละทิ้งหน้าที่ตัวเอง
 
"เฮ้ วันเกิดปีนี้ เป็นไงมั่ง เดส?" เจคเดินมาถามผม และยกแก้วไวน์มาให้
 
"เจ๋งเป็นบ้า แล้วบ้ายิ่งกว่าคือ ฉันต้องมาส่งของ ฮึ" ผมมองดวงจันทร์ยามราตรีบนฟ้า สวยจริงๆ
 
"แกมันประหลาด เดส แกมัน บรึ้ยย จะฆ่าฉันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้" เจคล้อผม
 
"ฮ่า ๆ ๆ ฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ" ผมวนนิ้วให้เกิดผงสีรุ้ง
 
" เฮ้ ฉันว่าน่ะ ไอสีรุ้งแก มันเริ่มเข้มขึ้นเรื่อย ๆ รึเปล่า แต่ก่อนไม่ชัดขนาดนี้ ? " เจคถามผม
 
" ฉันก็ว่างั้นแหละ ยิ่งโต ยิ่งชัดเจน แต่ ไม่รู้ใช้ทำอะไร ? "ผมสับสนพลังที่ตัวเองมี
 
" สักวันแหละ สักวันแกต้องรู้ ไปแหอะ ดึกแล้ว พอเช้าเราต้องเคลื่อนเรือ เดินทางอีก''
 
"ขอให้เป็นอย่างนั้น ป่ะ " ผมชวนเจค กลับห้อง เพื่อเตรียมตัวกับ การผจญภัยในวันพรุ่งนี้
ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และการเกิดอะไรขึ้นนั้น ทำให้ ลูกเรือหลายคนไม่มีทาง กลับออกไปได้!
 
 
 
- รุ่งเช้า -
 
ครึ่ก ๆ
 
" เจค ทำไมเรือสั่นขนาดนี้ล่ะ ? " ผมลุกออกจากเตียงนอน เมื่อเรือที่ผมกำลังไปส่งของมันสั่น
 
"...." เจคเงียบ ตาของเขาเหม่อลอย เหมือนต้องมนต์สะกด
 
" เจค! เจค! " เดวิสเรียกเจคอบดัง ๆ และเขย่าตัวเจคอบอย่าแรง
 
"อืออ.. อะ เอ่อ ? เกิดอะไรขึ้น ? " เจคอบถามเดวิส อย่างมึนงง เหมือนคนเพิ่งตื่น
 
"ฉันต้องถามแก มากกว่า แกเป็นอะไร ? "
 
"ไม่รู้สิ ฉันเป็นอะไร ? - - "
 
" งั้นออกไปดูข้างนอกกัน " เดวิสชวนเจคอบไปดูสถานการ์ณข้างนอก
 
"งั้น ไปสิ "
 
 
♬ ♪ ♬ ♪ ♬ ♪ ~
 
สิ่งที่เจคอบและเดวิสเห็นนั้น เหล่าลูกเรือมากมาย กำลังว่ายน้ำไปทางหินโคโสรก บางคนว่ายน้ำไม่เป็น
 
แต่ก็ยังว่ายไป แถมบางคนก็กำลังจมน้ำ เสียงเพลง! เสียงเพลงมันมาจากไหน?
 
"เฮ้ เจค! เป็นอะไร ตื่นสิ! " เดวิสกระชากเจค ไม่ให้เจคไป ลูกเรือทุกคนต้องมนต์สะกดกับเสียงเพลง
 
แต่ทำไมผมไม่เป็น ? แววตาสีรุ้งของเดวิส เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ
 
"..."
 
เดวิสร่ายนิ้วอย่างชำนาญทำให้เกิดผงสีรุ้ง ที่ชัดเจนกว่าทุกครั้ง เขาร่ายไปที่หน้าของเจคอบ
 
"เฮ้ เจค!? เป็นไงบ้าง ? "
 
"ฉะ..ฉันเป็นอะไร ? " เจคอบถามเดวิสด้วยหน้าเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน "เฮ้! นั่นมันลูกเรือนี่?"
 
เดวิสและเจคอบ มองที่มาของเสียง ตรงหินโคโสรก มีบางอย่างชะเง้อมองมา! เป็นผู้หญิง! ว่ายน้ำมาทางเดวิสกับเจคอบ
 
ผู้หญิงคนนั้นมีหางคล้ายเงือก แต่มีปีก? หรือว่ามัน คือ ไซเรน ? มันว่ายมาทางผมเรื่อย ๆ และก็
 
ร้องเพลงอีกรอบ แต่เดวิส ใช้นิ้วร่ายให้เกิดสีรุ้ง เผื่อว่าเขาจะกลัวบ้าง แต่ไม่เลย มันยกพรรคพวกไซเรนมา
 
เดวิสกับเจคก็สลบไป ..