สืบ สวน ศพ

-

เขียนโดย Sydney

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.15 น.

  3 บท
  1 วิจารณ์
  6,394 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 20.22 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           'เควิน' หนุ่มนักสืบเอกชนค่อยๆเดินย่างกายเข้าไปในตึกสำนักงานที่ตนจะต้องมารับงานที่มีคนมาติดต่อ 

  "ก็อกๆ"

เควินเคาะประตูหน้าห้อง "รับคดี" เพราะมันเป็นห้องที่คนที่มาติดต่องานให้เควินรือใครก็ตามที่เป็นนักสืบมาสืบจะต้องมารออยู่ในห้องนี้ 

"แอ๊ด~"

"มาแล้วหรอ"

เสียงทักจากชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เลื่อนมีพนักพิงเป็นเพราะนั่งหันหลังให้เควินจึงไม่สามารถที่จะเห็นใบหน้าเขาได้

"ใช่ คุณใช่ไหมที่ติดต่อเรื่องงานกับผม"

"ใช่ ผมเองผมมีเรื่องจะให้คุณช่วยมันเกี่ยวกับครอบครัวและตะกูลของผม เริ่มจากมีหญิงท้องแก่คนหนึ่งเขามาขอผมกับพ่อของผม ท่านสองคนเข้าไปคุยอะไรกันก็ไม่ทราบแต่ผมได้ยินเสียงตวาดของพ่อดังลั่นพร้อมกับเสียงแช่งด่าระงมของหญิงท้องแก่คนนั้นหลังจากที่ท่านทั่งสองเข้าไปสักพัก หลังจากนั้นครอบครัวและตะกูลของมก็เริ่มพบกับความสูญเสียเริ่มจาก คุณทวดของผมที่เสียชีวิต ในวันที่ 11 เดือน 11 ปี 2011 แล้วตามด้วยคุณปู่ที่เสียชีวิตในปีถัดมาในวันเดียวกันและปีเดียวกัน ทุกปีครอบครัวของผมจะพบกับคววามสูญดสียไม่ว่าจะกับเรื่องอะไรในวันที่ 11 เดือน 11 จนกระทั่งก่อนวันที่คุณพ่อของผมเสียชีวิตหนึ่งวันท่านได้บอกไว้ว่าให้นำกระดูกส่วนที่ติดกับหัวใจของ่ทานที่สุดไปให้หญิงท้องแก่คนนั้นแม้จะตายไปแลวก็ให้วางไว้หน้าหลุมศพ เพราะมันจะช่วยให้คำสาปหยุดลง....."

เควินเริ่มเอะใจกับเรื่อที่ชายคนนนั้นเล่าเรื่อยๆแต่ก็ยังฟงต่อไปไม่ถามอะไไร

"งานของคุณก็คือสืบที่อยู่ของหญิงท้องแก่คนนั้น ง่ายๆแค่นี้หวังว่าคงจะไม่เกินความสามารถของคุณหรอกนะ"

เควินเลิกคิ้วเพราะไม่คิดว่างานที่จะตองทำมันจะง่ายแสนง่ายขนาดนี้

"แอ๊ด~~"

เสียงหันเก้าอี้ดังขึ้นเคงินรีบเงยหน้าขึ้นไปมองแล้วก็ต้องอึ้งเพราะคนที่มาว่าจ้างตนนั้น ดังมาก จนใครๆก็รู้จัก แน่นอนเขาเองก็เช่นกัน เขาคือ 'อดิสร' หนุ่มนักธุระกิจไฟแรงชืื่อดังของประเทศไทย

"ตกลงจะรับงานนี้หรือป่าวล่ะ ค่าจ้าง 1,000,000 "

เควินยิ่งอึ่งเพราะไม่คิดว่าค่าจ้างจะสูงมหาศาล

"...แน่นอน ผมต้องรับสิครับ"

หลังจากตอบรับไปทั้งสองก็แยกจากกันเควินที่เดินออกจากตึกมรู้เลยว่างานที่เขาคิดว่างานแสนงานนั้นจริงๆมันไม่ใช่อย่างที่เขาคิดเลยสักนิดเดียวและเขาเองก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นกำลังเดินลงไปในหุบเหวลึกที่อาจจะไม่มีวันได้กลับออกมาอีก....

....................................................................................................................

 

 

 

 

 

 

 

 

//เป็นไงบ้างถ้าผิดพลาดต้องไหนก็สามารถตำหนิติเตือนกันได้เน่อ ฝากเม้นให้กำลังใจคนแต่งด้วยนะจร้ะะ 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา