Perish Hell นรกหัวใจไพ่ตายสุดท้ายคือเธอ
เขียนโดย kurosaki
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 16.19 น.
แก้ไขเมื่อ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 20.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) บทที่ 3 ลักพาตัว (อีกครั้ง) 25%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่ 3 ลักพาตัว (อีกครั้ง) 25%
บริษัทอำพันแสงอรุณสาขาใหญ่กำลังวุ่นและยุ่งเหยิงไปหมด ลูกชายคนเดียวของบริษัทแห่งนี้หายไปโดยผู้หญิงหุ่นดีซึ่งสวมแว่นกันแดดอำพลางหน้าเพียงคนเดียว
“เช็คกล่องทุกตัว!!” ประธานบริษัทนาม ทรงเกียรติ อำพันแสงอรุณ ตวาดใส่ลูกน้องอย่างหัวเสีย ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงเกิดขึ้น! ยัยเด็กที่ทำงานเป็นประชาสัมพันธ์ก็โง่เสียที่สุด! ถ้าตนจะมีนัดลับๆล่ะก็...คงไม่โง่ถึงขนาดลืมบอกว่าตัวเองอยู่ห้องไหนหรือออกไปทำธุระให้แขกคนพิเศษนั่งรอหรอก
[Tiff Talk]
ลูกชายของป้าที่ตนคลอดตามมาติดในไม่กี่เดือนหายไป หายไปกับผู้หญิงหุ่นสวยที่ปิดบังหน้าตาด้วยแว่นกันแดดเพียงสิ่งเดียว
“ทิฟ เธอต้องหาทางเอาพี่เทลกลับมาให้ได้!!” ฉันพูดกับตัวเองในกระจกอย่างมุ่งมั่น ลูกชายของป้า ก็เหมือนพี่ชายแท้ๆของฉันคนหนึ่ง ซึ่งเราก็สนิทกันมาก มากพอที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของการเป็นพี่น้องเปลี่ยนไป...
ใช่! ฉันรักพี่ชายตัวเอง แล้วใครมันจะทำไม ความรักมันห้ามกันได้ที่ไหน รู้ว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่ถ้าหาก...ได้อยู่ใกล้ๆกัน ได้มองเห็นกันทุกวัน...มันก็ดีไม่ใช่หรอ ถึงทุกสิ่งจะบอกว่าฉันเพียงแอบรักเขาข้างเดียวก็ตาม
กล้องวงจรปิดทุกตัวไม่สามารถจับภาพหน้าของผู้หญิงที่จับพี่เทลไปได้เลย ที่จับได้ก็มีแต่ทะเบียนรถ Mini Cupper ที่ตรวจสอบมาก็พบว่าเป็นรุ่น F56 MINI Hatchback ซึ่งเข้าขั้นรถของเศรษฐีรวยๆเลยล่ะ แต่ทะเบียนรถเป็นของปลอม
ชื่อ ไม่ทราบ
นามสกุล ไม่ทราบ
อายุ คาดว่าอยู่ในช่วง 18-20 ปี
เพศหญิง
ส่วนสูง ร้อยเจ็ดสิบกว่าๆ
ตอนนี้ข้อมูลที่ได้มาก็คงมีแค่ข้อมูลลางๆ แต่ที่แน่ๆคนลงมือต้องไม่ใช่พวกกระจอก รถหรูขนาดนั้นคงเป็นพวกเศรษฐีแหง หรือว่าจะเป็นพวกบริษัทที่ถูกบริษัทของเราโกงเงินไป...ไม่น่าใช่ เพราะคุณลุงไม่น่าจะโกงเงินบริษัทใครนี่นา ท่านน่ะเกลียดการโกงยิ่งกว่าสิ่งใดเสียอีก แต่เรื่องนี้ยังเอาออกจากหัวไม่ได้หรอก คนไทยสมัยนี่ปากว่าตาขยิบมือก็อิ๊บไว้ข้างหลังกันบ่อยจะตาย...
ก่อนอื่นก็ต้องหาสิ่งที่พอจะทำให้รู้ว่าตัวการคือใคร มาจากไหน แล้วทำแบบนี้ไปทำไม ที่ๆนั้นก็ต้องเป็น บริษัทของคุณลุง อำพันแสงอรุณ
[Vicious Talk]
คุณว่าการที่หนูเพียงตัวเดียววิ่งไปในดงแมวเพื่อที่จะไปจับแมวตัวบอส แล้วไม่มีอะไรเป็นอาวุธนอกจากข้าวสารเพื่อเป็นเสบียงในการเดินทางเป็นอะไรที่โง่กับบ้ามากมั้ยครับ ซึ่งถ้าคุณกำลังคิดว่ามันโง่มาก คุณกำลังจะด่าผมว่าอย่างนั้นแหละในอีกไม่กี่นาทีต่อมา อ้อ แต่เปลี่ยนจากหนูเป็นผมและบอสแมวเป็นประธานบริษัทอำพันแสงอรุณนะ และที่สำคัญเสบียงของผมคือโดนัทกับกาแฟไม่ใช่ข้าวสาร ขอแค่คุณเข้าใจแค่นี้เป็นอันจบ ไม่สิ อย่าพึ่งจบ อยู่เป็นเพื่อนผมก่อน!!!
ช่วยผมคิดก่อนว่าผมรอบคอบมั้ย รถก็ไม่ได้หรูหราแค่รถกระบะธรรมดาๆกับเสื้อสีดำ หน้ากากสีขาวเหมือน V for vendetta อืม...ผมคงทำตัวไม่ผิดสังเกตนะ โอเค รอบคอบแล้วแน่นอน รถก็จอดไว้ตรงหน้าบริษัทเนี่ยแหละจะได้ไม่ต้องเสียเวลาหนี
หึ๊ย! น่ากากเบี้ยว ปรับๆๆๆ โอเคหล่อแล้ว ลุยต่อได้ไม่ต้องห่วงหล่อแล้ว!!
.
.
.
มาอัพแบบเงียบๆให้ฟินเล่นๆ ฮิๆ รู้สึกดีจังที่ได้ติดอันดับ 1 แล้วยังไม่ลง(พึ่งรู้) ต้องขอบคุณคอมเม้นและกำลังใจมากๆที่ทำให้กระต่ายดำ(นามปากกา) มาถึงจุดนี้ค่ะ ^^ ขอบคุณน้องเมย์มากมายที่เม้นให้กันตลอดและก็ขอบคุณนักอ่านใหม่ที่พึ่งลองมาอ่านนิยายเรื่องนี้ดูนะคะ อย่าพึ่งมองว่ามันเเรงไป ถึงจะเเรงจริงๆก็เถอะ แต่นิยายเรื่องนี้ก็หวานเหมือนกันกับเขามั้งนะเออ อีกเรื่องนึงที่อยากบอกก็คือ กระต่าบดำเปิดเรื่องใหม่แล้วนะชื่อเรื่องว่า สัญญาที่ให้ไว้ ณ ทะเลช่วงฤดูใบไม้ผลิ เรื่องนี้ภาพนามสกุล .Gif เยอะมากจริงอะไรจริง เข้าไปอ่านแล้วได้ฟินเต็มที่แน่นอนจ้าาา ^O^~
ปล. คุยกับไรท์นี่เยอะกว่านิยายอีกนะเนี่ย 555+
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ