Perish Hell นรกหัวใจไพ่ตายสุดท้ายคือเธอ

บทที่ 2 ทรมาณ

 [Vicious Talk]

ยัยตัวแสบจากตระกูลผมต้องก่อเรื่องเลวร้ายขึ้นในไม่ช้าแน่ ผมสัมผัสได้ (เป็นลูกพี่ลูกน้องกับ เจน ญาณทิพย์ รึไงฟร่ะ) เรื่องนี้ผมผิดเองแหละที่ไปปรึกษากับยัยบ้านั่น เรื่องเลวร้ายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้ผมจะไม่ยุ่งเหมือน ริว จิตสัมผัส ก็คงจะไม่ได้แล้วล่ะ T^T อ๊ากกก ใครจะไปคิดล่ะว่าลูกพี่ลูกน้องของผมที่ชื่อ บรูเทล จะเอาจริง เธอเป็นสาวแกร่งอันนี้ผมรู้ดีเพราะตอนที่ฝึกยูโดใหม่ๆยัยนั่นพัฒนาเร็วมากกว่าผมที่เป็นผู้ชายเสียอีก (แถมจับผมทุ่มทุกวันเลยด้วย =_=;;)

ไม่ว่าเรื่องอะไรบรูเทิลจะเก่งกว่าผมเสมอ ความเก่งแบบสวรรค์ประทานให้ ช่วงแรกๆผมรับไม่ได้หรอกที่ผู้หญิงเก่งกว่า แต่พอนานขึ้นผมก็รู้สึกชิน ชินจนรู้สึกว่า ‘จะเก่งก็เก่งไปเหอะ’ =_=;;

“วิชเชิส แม่ขอคุณอะไรด้วยได้มั้ย” ผมรู้สึกเสียวสันหลังแบบวาบๆขึ้นมา ก็ร้อยวันพันล้านปีแม่จะมาคุยกับผมสองคน หวังว่าเรื่องถูกโกงเงินคงไม่ได้ถูกเผยแพร่ออกไปนะ T_T ไม่งั้นผมโดนพ่อด่ากระจุยแน่

“ครับ” ผมเดินไปนั่งบนโต๊ะไม้กับแม่สองคน บรรยากาศกดดันแสนมาคุนี้มันอะไรกัน =[]=!

“ลูกน่ะ คงจะบริหารบริษัทดีนะ” เอาล่ะสิ คำถามนี้เล่นเอาผมไปต่อไม่ถูกเลย จะให้ผมพูดกับแม่ว่าอะไรล่ะ ‘แม่ครับผมโดนโกงเงินสี่สิบหกล้าน’ มีหวังได้โดนด่ากระจายจากแม่และโดนด่ากระจุยจากพ่อ โอ้ สองเด้ง T_T ไม่ได้ บอกไม่ได้ ถ้าบอกไปคงเป็นความคิดที่โง่สิ้นดี =O=;;

“ก็ เรื่อยๆครับ ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ” ผมตอบหน้าตาย หวังว่าแม่คงไม่สังเกตออกหรอกนะ พระเจ้าช่วยผมด้วยอาเมน TOT  

“งั้นหรอ ดูแลมันให้ดีๆล่ะ นั้นเป็นบริษัทของปู่ลูกเลยนะ” ช่างตอกย้ำ ปู่ครับ ถ้าปู่ยังอยู่ตรงนี้คงด่าผมจนหูแหกไปเลยแน่นอน ขอประทานโทษคร้าบบบบ

“ครับ”

“แม่มีเรื่องจะคุยแค่นี้แหละ พ่อเค้าฝากมาบอกว่า ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าลูกชายตัวเองจะบริหารได้รุ่งเรืองขนาดนี้ ถ้าเป็นตัวเองคงล้มละลายไปประมาณสักสี่สิบหกล้านแล้วล่ะ” เอ่อ...นี้แม่ผมต้องการประชดใช่มั้ย ถึงได้เดาตัวเลขถูกแปะๆแบบนี้ -_-^!!

“ผมว่าคงไม่ขนาดนั้นหรอกครับ พ่อเก่งจะตายไป” ผมยิ้มให้กับแม่ พ่อเป็นคนที่ออกจะห่วยๆก็จริงแต่ถ้าตั้งใจล่ะก็ บริษัทไม่มีทางโดนโกงถึงสี่สิบหกล้านหรอก หรือไม่ก็ไม่โดนโกงเลยด้วยซ้ำ...

“แหม ปากหวานนะลูกชายคนนี้ ถ้าเจ้าตัวมาได้ยินคงดีใจแย่ งั้นแม่ไปก่อนนะมีเรื่องจะคุยแค่นี้แหละ”แม่ลุกขึ้นและเดินมาหอมแก้มผมก่อนจะเดินจากไปทิ้งผมไว้ให้อยู่ในภวังค์คนเดียว...

ขอโทษนะครับปู่ แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม ผมจะเอาเงินกลับคืนมาให้ได้!

‘จับมันมาตัดหัว ฆ่ามันทิ้งอย่างโคตรตระกูล สาปแช่งให้ตระกูลมันไม่ต้องได้ผุดได้เกิดเลยไงล่ะ!!’ คำพูดของบรูเทิลลอยเขามาในหัวขอผมอีกครั้ง

‘จับตัว’ ใช่! แค่จับตัวประธานบริษัทมาแล้วก็บังคับให้เอาเงินมาคืนให้บริษัทพนมครามก็สิ้นเรื่อง! แต่คงไม่ต้องถึงกับตัดหัวแล้วฆ่าทุกคนในตระกูลทิ้งหรอก เหอะๆ =_=^ 

 อัพ 20% ค่ะ >< อยากให้อัพเพิ่มก็เม้นนะคะ >W< อยากลืมเข้าไปเม้นอ่านใน Dek-D ด้วยนะค่ะ