So love ซ่าแล้วรักป่ะ♥?

"แหม. มาช้านะ มาช้านักเดี๋ยวก็ไม่ได้เจอกันซะหรอก"เอ๋. อะไรกันพูดด้วยคำพูดที่มีความสุขแต่แฝงไปด้วยความเศร้ามากมาย ระ ริน?  เธอเป็นอะไร

"อะ อะไรของเธอเราต้องอยู่ด้วยกันสิน่า เนอะ ฮะๆ. พะ พูด. อึก. มะเหมือนกับเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วงั้นหล่ะ"

ฉันพูดไปด้วยความเสียใจเหมือนกับว่าฉันรู้ว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นต่อไป

"นะนามิ"ยูริเรียกชื่อฉันทั้งน้ำตา

"อึก. ฮือๆ อึกๆ"ฟะฟูจิได้แต่ยืนร้องไห้แบบนั้นเงียบๆไม่พูดอะไรเลย. ฉันเลยกลั้นน้ำตาและพยามถามรินว่า

"ระ. ริน อึก เกิดอะไรขึ้น ทะทำไม..."เสียงขอฉันหายไปเพราะมันเศร้ามากฉันรู้เลยว่าอะไรมันจะเกิดขึ้นต่อไป

"อึก. ทุกคนที่ผ่านมาขอคุณนะ ฉัน...ฉันจะไม่ลืม อึก. มันเลยนะ. คุณพ่อ...ฮึก. ให้ฉันไประเรียนต่อที่ อึก อะอังกฤษ. พะพรุ่งนี้ฉันจะ ฮึก. ออกเดินทาง...ปะ. อึก ฮืออ"รินพูดไม่จบประโยคแต่ทุกคนเค้าใจเพราะเหมือนเธอไม่มีแรงพูดต่อแล้ว

"ระ ริน" ทุกคนพูดทั้งน้ำตา

"ขะขอบคุณนะที่ผ่านมาพวกเราก้ อึก สนุกมาก..."พวกเราพูดพร้อมกัน(ยกเว้นริน)

"ฮืออ. ริน"ฟูจิพูดพร้อมวิ่งเข้ากอดริน.  พวกเราก็เช่นกัน 

"ลากะ.."

"หยุดนะ. ห้ามพูดคำว่าลาก่อนเด็ดขาดนะ ฉันไม่ยอม อึก ฮือๆ"ฉันเอามือปาดน้ำตาที่ดวงตาและแก้ม เพราะฉันไม่ต้องการได้ยินคำว่าลาก่อนจากเพื่อนของฉัน!

"นามิ..."ตอนนี้น้ำตาของรินและทุกคนต่างรินไหลลงมาพร้อมๆกัน

"เราจะถ่ายรูปเป็นที่ระลึกและกอดกันเป็นครั้งสุดท้าย...นะ^^"ฉันพยามยิ้มเพื่อนให้รินไปเรียนต่อได้อย่างสบายใจ

"อื่อ"รินตอบพร้อมรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยน้ำตา

                                  ~~~~~~~~~~แฉะๆ ~~~~~~~~~~~

________________________________วันต่อมา_______________________

หลังจากที่ฉันนอนคิดทั้งคืน เศร้าไปรินก็ไม่กลับมาแถมยังแย่ลงอีกมันไม่มีอะไรดีขึ้นหรอนะ เฮ้ย~~  หวังว่าซักวันเธอจะกลับมาหาพวกเรานะ...ริน  ฉันต้องทำตัวให้ร่าเริงเหมือนปกติ สู้ๆ

*^* 

"Hi~ นามิ" 

"อะ เฮ้ย นายมีไรอ่ะ มะมิซากิ อยู่ๆโผล่มาแบบนี้ตกใจหมด"

"ก็ไม่มีไรแค่อยากมาถามว่าเป็นไรบ้างเรื่องรินอ่ะนะ"จึ๊ก →→♥  เจ็บจี๊ดอุสาทำใจได้แล้วเชียวT^T  

"เฮ้ยๆ เธอนี้ขี้แยขนาดนี้เลยหรอ"มิซากิพูดพร้อมยี้หัวฉัน

"อะ อะไรของนายแล้วก็ไม่ได้ร้องด้วยจำเอาไว้  หึ"

"แน่ใจ๋"

"ย่ะ  เอ๋เดี๋ยวนะๆนายรู้เรื่องนี้ได้ไงอ่ะ รินบอกแค่พวกฉัน3คน ส่วนพวกคุณครูอ่ะรินให้พ่อไปคุยกันเมือเช้าเองนะเพราะรินไปคนเดียว  นายรู้เรื่องนี้ได้ไง!"