So love ซ่าแล้วรักป่ะ♥?

เฮ้ยย~ แปลงจัง ทำไมวันนี้ฉันไม่เจอมิซากิเลยหล่ะ ตั้งแต่เช้าแล้ว ตอนนี้ก็เที่ยงจะเย็นแล้วยังไม่เจอเค้าเลยอ่ะ ... หรือว่าเค้าคงเกียจฉันแล้วT^T ที่เมือคราวก่อนฉันปฎิเสธเค้าไปแบบนั้นอ่ะ ฮืออT^T กระซิกๆ อ่า นี้ก็ถึงเวลาเค้าเรียนแล้วซินะ....
 
มิส:บลาๆๆๆ//สอนไปเรื่องๆ
พรึ่บบ
นักเรียนหญิง:มิสคะ มิซากิคงเค้าหายไปไหนแต่เช้าอ่ะคะ ทำไมพวกนี้หนูไม่เห็นเค้าเลย
นักเรียนหญิงคนนึงพูดขึ้น... และตามด้วย...
จ็อกแจ๊กๆ จ็อกแจ๊กๆ(ดูให้ออกนะว่าเป็นเสียงคุยกัน=^=)
:ว๊าวๆ นั้นสิ เค้าหายไปไหนของเค้านะ
:ให้หนูไปตามไหมคร๊าา><
:หนูดีกว่า หนูเถอะ นะๆๆ>< นะคร๊าา><
:อร๊ายๆ หนูดีกว่าคร๊าา><
บลาๆๆ เหล่าชะนีทั้งหลายส่งเสียงร้องวอนขอให้ท่านมิส(?)ส่งนางไปตามหามิซากิ=^=
มิส:อ่าๆ ใจเย็นๆนะจ้ะ เดี๋ยวครูจะให้คุณนาริโนะไปตามหาเค้าละกันนะคะ
ห๊ะ ฉันเนี่ยนะ...
หวับบ!
ฮะ เฮ้ย ซวยหล่ะ เหล่าชนะนีทั้งหลายหันมาหาฉันเป็นตาเดียว ฮืออT^T แถมยังส่งสายตาอำมหิตให้กันด้วยยT^T แต่ไม่เป็นไร สู็ๆ เพื่อนมิซากิ>< ถ้าฉันเจอเขาจะได้บอกเค้าไปเลย >///<
"ได้คร๊าา^0^/"ฉันตอบออกไปอย่างมั่นใจ โฮะๆๆ ไม่รู้เหมือนกันความมั่นใจมันมาจากไหน-.-
 
 
"อ่า มิซากิ นายอยู่ไหนอ่ะ ไปเรียนเหอะน๊าา~"ตอนนี้ฉันตโกนหาเค้านอกโรงเรียน ประมาณบริเวณแถวๆนั้นอ่ะนะ
พรึ่บบ
กรี๊ดดดT^T อะไร เมื่อกี้อะไร ตัวอะไรโดลงมาจากต้นไม้ต้นนั้นอ่ะ กลัวน๊าาT^T
"มีอะไร"ปลายเสียงตอบกลับมาน้ำเสียงเรียบๆ 
ฉันที่กลัวอยู่ค่อยๆ ลืมตามองที่มาของเสีง (_ _) (- -) (o.o) (O.o) (o.O) เมื่อมองขึ้นไปจนเห็นหน้าเขาชัดแล้ว เขาคนนั้นเป็นใครไม่ได้นอกจาก...
"มะ มิซากิ.."ฉันอุทานออกไปเมื่อตกใจว่าเป้นเค้า (:ตกใจทำไม= =)
"มีอะไร"เค้าถามกลับมาเหมือนเดิม ภายใต้น้ำเสียงเรียบๆและดูเย็นชานั้น
"ปะ...ไปเข้าเรียนกันเถอะนะ^^;"ฉันตอบเสียงสั่นๆ ไม่รู้ฉันจะกลัวเค้าทำไมT^T
"ไม่"เค้าตอบมาง่ายๆ
"ตะ..แต่"
"ถ้าเธอจะมาบอกฉันแค่นี้!...ฉันรู้อยู่แล้ว! กลับไปซะ ฉันไม่อยากเรียน!"พูดจบเค้าก็หันหลังเตรียมที่จะเดินหนีฉันเต็มที่
"ดะ เดี๋ยว"มือไวกว่าความคิด จะรียวิ้งไปจีบชายเสื้อของเค้าจากด้ายหลัง
"..."เค้าไม่ตอบอะไรเพียงแต่ใช่หางตามองมาที่ฉันแค่นั้น โดยที่เค้าไม่ได้หันหน้ามาหาฉันเลย
"ฉันไม่ไดจะมาบอกแค่นั้น! ฉันมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องมาบอกนาย ขอร้อง...ฟังฉันก่อน"
"มีอะไร"เค้ายอมพูดแล้ว เย้^0^ แต่ยังคงไม่หันมาเหมือนเดิมT^T เอาละว๊าา บอกไปเลย บอกปายย บอกเค้าไปเลยยย>0<
"ฉะ ฉะ ฉัน..."อ้ำอึ้งอย่นั้นพูดปายยย>0<
"..."
"ฉัน...."อีกละ พูดก็พูดไปสิเค้าจะรำคาญแล้วนะT^T
"ถ้าไม่มีอะไร ฉันไปละ..."มิซากิพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา และกำลังเดินจากไป...
"ฉันชอบนายมิซากิ! ฉันชอบนายได้ยินม้ายย>///<"เฮือกก ฉันตโกนมันออกไปแล้วววT///T
กึก!
ได้ผล เค้าหยุดเดิน แล้วหันหน้ามาหาฉันน โฮT^T
"มะ เมื่อกี้เธอว่าไงนะ"คิกๆ>O< เค้าหันมาสนใจฉันแล้ว
"ฉะ ฉันชอบนายไง>///<"
"แค่ชอบเองหรอ :)"กรี๊ดด ละลายแล้วว>///< ยิ้มเจ้าเลห์แบบนั้นอ่ะ>///< อร๊ายย
"อื่อ...-///-"
"ไหนๆ พูดใหม่อีกทีนะๆ "อย่ามาอ้อนฉันนะย่ะ>///<
"นะครับ..."กรี๊ดด ละลาย-///-
"ไม่เอาเล่า >///< ของดีมีครั้งเดียว"
"แต่ฉันบอกได้อีกรอบนะ :)"มิซากิกระตุกยิ้มที่มุมปาก
"นะ นายจะทำอะไร"
"แบบนี้ไง...ผมรักนานามิคร๊าบบ"เฮ้ยย>///<
"พอแล้วๆๆ>< เชื่อละๆ"
"ขอรางวัลหน่อย~♥"
"ระ รางวัลอะไรอีก-///-"
"ตงนี้ๆ (O.O)\ "เค้าชี้ไปที่แก้มตัวเอง อร๊าย เงิลง่ะ-//-
(- -  ) (  - -) (- -  ) (  - -)หันซ้ายหันขวา ปลอดคน 
Chu~♥
>///<
"พอเล่า-///-"
"ครับๆ" 
Chu~♥ อร๊ายย พูดจบเค้าก็>< แอบขโมยจูบฉํนอีกแล้ว พอละๆ>///<
---------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วน๊าา~ ขอบคุณทุกคน ทุกกำลังใจนะค่ะ ^^ ขอบคุณที่อ่านจนจบคร๊าา