So love ซ่าแล้วรักป่ะ♥?

สวัสดีคะ ฉัน"นานามิ"เรียกฉันว่า"นามิ"ก็ได้นะคะ ฉันเรียนอยู่ชั้นปี2 วันหนึ่งฉันนั่งเรียนอยู่ดีๆ

"นักเรียนทุกคนฟังทางนี้คะ  มีนักเรียนย้ายมาใหม่ฝากดูแลเขาด้วยนะจ้ะ"เสียงคุณครูจอมโหดดังขึ้นทำให้ทุกคนในห้องเงียบลง "หวัดดี" เสียงชายคนหนึ่งดังขึ้นจากประตูห้องทำให้ทุกคนต้องหันไปมอง คนคนนั้นมีนัยตาสีน้ำตาลออกดำผมสีน้้ำตาลทอง(?) ระหว่างที่ฉันนั่งจิตนาการอยู่นั้น  ฉันก็เห็นหน้าเข้าชัดๆและ กะ กีสสส 

"กรี๊ดดดดด!!" เฮ้ย   ตกใจหมดเพื่อนเราทั้งห้องกรี๊ดอีตานี้ทำไมเนี่ยหล่อขนาดนั้นเลยหรอ? เอะจะว่าไปอย่าบอกนะว่า  อีตานี้จะมาอยู่ที่ห้องเราหน่ะ ม่ายยย นามิรับม่ายยด้ายยย ทำไมนะหรอย้อนกลับไปเมื่อสัปดาห์ก่อน ก่อนเปิดเทอม

*******************สัปดาห์ก่อน********************************

กริ๊งๆ(เสียงกระดิ่งร้านคาเฟ่) ฉันทำงานอยู่ร้าน เลิฟๆ คาเฟ่ ฉันมาทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมหน่ะ^^ 

ผู้ชายคนหนึ่ง อายุน่าจะประมาณฉันมั้ง ฉันไม่รู้จักเขาอ่ะ แต่น่าตาหล่ออ่ะ หล่อมากก

"นี้เธอ!" กรี๊ดด อะไรนะเขาเรียกใคร เรียกฉันหรอ เรียกไมอ่ะ(?) "ค่ะๆ" "เธอเป็นพนักงานของที่นี้หรอ?"เขาถาม"เอะ ใช่คะ รับอะไรดีคะ" อุ๊ยลืม ว่าเป็นลูกค้า ==  "พนักงานที่นี้บริการแย่จริง ชักช้าอยู่นั้นละ ยืนขายมะกรูดอยู่รึไง ฉันถามว่ามีเมนูอะไรบ้าง!!" กรี๊ดดด ฉันขอถอนคำพูดว่าไอ้หมอนี้หล่อ บังอาจมันมาด่าฉันว่ายืนขายมะกรูดอ่ะ นามิคนนี้ไม่ทน น่ามิม่ายยอมม  ฮึ่ม น่าโมโหจริงๆ บังอาจมาว่าฉัน"มีอะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละคะ อยู่ในเมนู เปิดหาเอาสิคะ"เชอะ 

"นี้เธอเป็นพนักงานบ้าบอไรเนี่ย ดูแลลูกค้าไม่ดีเลย" กรี๊ดด นามิคนนี้จะม่ายยทน "นี้นาย!!  นายมาถึงเอาแต่ด่าฉัน ฉอดๆ บลาๆ จะสั่งอะไรก็สั่งมา เร็ว ฉันเสียเวลากับนายจริงๆ ฮื่ม "  ปัง!(เสียงทุบโต๊ะ) ทุกคนในร้านหันมาทางนี้ทางเดียว  แงฉันไม่น่าไปเล่นกับไฟเลยอ่ะ ดูหน้านายนั้นยิ่งโหดๆอยู่T^T  ตายแน่ฉัน อึก T^T "ฉันมาสั่งอาหารนะ! เธออย่ามาขึ้นเสียงกับฉัน" แงเค้าขอโต๊ดด เอะ นายนั้นจะวิ่งไปไหนหน่ะ กรี๊ดด นายนั้นต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ วิ่งออกไปกลางถนน จะฆ่าตัวตายรึไงฟร่ะ แล้วเขาก็กลับเข้ามาอย่างปลอดภัย - - "นายบ้าไปแล้วหรือไงวิ่งออกไปให้รถชนตายรึไงย่ะ"ฉันถามเขา และเขาตอบมาด้วยสีหน้าโมโหว่า"ลองดูสิ แล้วจะรู้ว่าฉันวิ่งออกไปทำไม" หืออ เขาเปิดเสื้อของเขาเล็กน้อย  เอะO.o  และที่ฉันเห็นคือ...