I'm not a woman โทษน่ะครับผมเป็นผู้ชาย
เขียนโดย 
SunAndFriend
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 11.50 น.
แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2557 13.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) โชคชะตางั้นเหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ5 ปีก่อน
"รีบเอาน้ำมาดับเร็วเข้า!!!!!" ซ่าๆ ฟรึ่บ เสียงน้ำที่ถูกสาดเข้าไปในกองเพลิงที่กำลังลุกไหม้อยู่และ
ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเลย
"มีใครอยู่ข้างในรึเปล่า!!!" เสียงของหัวหน้าดับเพลิงตะโกนถาม
"ช่วยด้วยค่ะ ข้างในมีเด็กสองคนติดอยู่ข้างในนี้ ขอร้องน่ะค่ะช่วยพวกเธอด้วยเถอะ ฮือ...ฮือ" ผู้เป็น
แม่ถึงกลับร้องไห้เพราะชีวิตที่เธอเลี้ยงดูมาดั่งชีวิตของเธอกำลังจะหายไป
"เด็ก?!!! แย่แล้ว...พวกเราข้างในมีเด็กติดอยู่สองคนรีบเข้าไปช่วยเร็ว" เสียงที่ตะโกนแข่งกับเสียง
น้ำและไฟตะโกนขึ้นเมื่อได้ยินเรื่องที่ไม่ควรจะเกิด
"พวกเราไปเร็ว!!!" ชายหนุ่มที่เอาอายุน้อยมากที่สุดแต่หัวใจไม่น้อยตามอายุรีบวิ่งเข้าๆไปช่วย
เด็กน้อยทั้งสองที่ติดอยู่ในกองเพลิง
ด้านใน
"แค่กๆๆ คารุ นี่คารุอยู่ไหนหนะคารุ" เสียงของเด็กน้อยตะโกนเรียกหาน้องชายตัวเองที่กำลังติดอยู่ในกองไฟเหมือนตน
"......" แต่ก็ไร้เสียงที่ตอบกลับมา
"พี่ครับ พี่ฮารุ!!!" แต่รอไปสักพักก็มีเสียงของเด็กน้อยอีกคนขึ้นมา
"คารุพี่อยู่นี่คารุ" พี่ชายรีบตะโกนบอกน้องชายที่กำลังตามหาตนอยู่เหมือนกัน
"อ๊ะ!! พี่ฮารุ โอ้ย" แต่เพราะคงรีบมากไปจึงสะดุดกับไม้ที่หล่นลงมาจากพื้น ผู้เป็นพี่ที่เห็นน้องชาย
ล้มลงก็รีบวิ่งไปดูทันที
"คารุเป็นอะไรรึเปล่า" พี่ชายที่มาถึงตัวน้องชายแล้วรีบถามทันที
"อือ อือ ไม่เป็นอะไรหรอกแล...พี่ครับระวัง" ยังไม่ทันที่จะพูดโคมไฟก็หล่นลงมาพอดี คนเป็นพี่
รีบผลักน้องออกไปทันที ตึงๆๆๆ บรึ้ม!!!
"อือ พี่ฮะ นี่พี่ฮารุ...ไม่เอานะนี่ฮึกพะ...พี่ฮะไม่เอานะ" น้องชายรีบเรียกพี่ตัวเองทันที แต่ก็ไม่มี
เสียงตอบกลับจนกระทั่ง
"อือ คารุไม่เป็นอะไรใช่มั้ยบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า" แม้จะเจ็บเพียงใดแต่ก็ไม่เคยที่จะลืมน้องชาย
"ฮือ..ผะ ...ผมไม่เป็นอะไร พี่ฮารุฮึกต้องไม่เป็อะไรน่ะ สัญานะว่าจะอยู่กับผมน่ะห้ามทิ้งผมไปน่ะ"
น้องชายที่ไม่ว่ายังไงก็ยังไม่หยุดร้อง
"อาพี่สัญญา แต่คารุต้องหยุดร้องก่อนน่ะ จำได้มั้ยที่เราสัญญากันไว้หนะ" แม้จะไม่มีแรงแล้วแต่ก็
คงยืนหยัดว่าจะช่วยน้องชายให้ได้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
"อือจำได้สิ" น้องชายเองก็ไม่ยอมแพ้เช่นกัน
"ฮะๆงั้นหรอ ยังไงก็ขอให้พระเจ้าช่วยเราด้วย ขอให้คำอธิฐานนี้เป็นจริง" เหมือนจะเป็นทางที่หมด
หวังก็ตามแต่ขอให้น้องชายปลอดภัยเขาก็ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้ว
"สายสัมพันธ์ของเราพี่น้องขอสัญญาว่าจะรักกันแม้จะมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม" ทั้งคู่กล่าวคำที่เคย
สัญญากันไว้ แต่ก็คงไปได้ไม่นาน เมื่อออกซิเจนเริ่มหมดลง
เป็นยังไงบ้างค่ะถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยน่ะค่ะ อย่าคิดว่าสองพี่น้องจะเป็นอะไรซะก่อนล้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
