[International] รักนี้...นอกสัญชาติ

 
 
 
 
.
.
                       
                     [ Lan Talk ]
              
                      เว้ยย มันน่าเจ็บใจจริงๆเลยทำไมตอนนั้นผมต้องไปห้ามมันด้วยฟ้ะ น่าจะปล่อยให้มันแก้ผ้าอายคนเยอะแยะให้เข็ด คิดแล้วก็เกิดความหงุดหงิดขึ้นมา ที่ดันไปนึกภาพตอนฝรั่งนั่นเปลือยเผยให้เห็นผิวขาวเนียนของมัน บ้ารึไงคนอย่างผมเนี่ยนะจะไปสนใจมัน ยังไงมันก็แค่เด็กฝรั่งเน่าคนนึงนั่นแหล่ะ บรึ๊ย∼∼ อย่าไปคิดถึงมันเลย สู้เอาเวลาไปเที่ยวดีกว่านึกได้ผมจึงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดโทรหาไอเพื่อนซี้ตัวดี 
 
                       ตรู๊ด ∼∼∼   ตรู๊ด ∼∼∼  ตรู๊ด∼∼∼
 
                      ( ว่าไง )           เสียงของลุคกรอกใส่โทรศัพท์ขึ้น
                      " วันนี้ไปผับกัน "        ผมชวนมัน 
                      ( เออๆ เวลาเดิมชะ? ) 
                      " อืมๆ เจอกันโต๊ะเดิม "      
                      ( เค เจอกัน )  
 
                      พอวางสายจากลุคเสร็จผมก็มุ่งหน้าเดินไปหาเด็กที่ผมควงอยู่ตอนนี้ทันที 
 
                      " รอนานป่ะคะพี่แลน "   เธอพูดขึ้นแล้วเดินมาควงแขนผมทันที  หืม แม่คุรเกาะหนึบเป็นตุ๊กแกเลยนะ  แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรยิ้มกลับไปให้เํธอ
                      " ไม่นานหรอกครับ "   ผมบอก    เธอส่งยิ้มหวานอย่างยั่วยวนมาให้ผม แล้วลากแขนผมไปที่ใต้ต้นไม้แถวๆพุ่มหญ้า ที่ตรงนี้จะไม่ค่อยมีคนเดินผ่านมาเท่าไหร่ซึ่งก็ถือว่าผมจะทำอะไรใครก็ไม่มีใครเห็นหรอกครับ  
                      " แหม่... พี่แลนเนี่ย  น่ารักจังเลยนะคะ " เธอพูดพรางลากมือสวยๆที่แต่งแต้มไปด้วยสีทาเล็บชมพูแปร๊ดไล้ลงมาที่อกของผมแล้วก็เริ่มไล่ไปเรื่อยๆจนถึงจุดอ่อนไหวของผม ผมยิ้มอย่างพึงพอใจ  แหม่ เล่นมาให้กินฟรีๆเป็นใครจะไม่เอาครับ   
                      " น่ารักแล้วรักมั้ยครับ "   ผมพูดหยอดๆเธอไป  จริงๆแล้วผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอหรอกครับ แค่พูดเพื่อให้เธอเกิดอารมณ์ก็เท่านั้นเอง  
                      " พี่แลนอ่ะ ><  พูดไรก็ไม่รู้ ถ้าโมไม่รักคงไม่มาอยู่ตรงนี้หรอกนะ "  เธอพูดอ้อนๆนิดนึง แล้วกอดเอวซบลงตรงอกผม  ผมก็ไม่ได้ห้ามอะไร    
                      เธอเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิิ้ตนักศึกษาของผมทีละเม็ดจนถึงเม็ดสุดท้าย   ต่อจากนั้นเธอเอื้อมมือมาปลดเข็มขัดแล้วรูดซิปกางเกงลงช้าๆ   ทำให้ผมเสียวซ่านขึ้นมาทันใด ซี๊ดดดด ><     
                      หลังจากนั้นเธอก็จัดการปลดกระดุมเม็ดเสื้อของเธอบ้าง ทำให้เห็นอกตูมๆกับชุดชั้นในสีแดงแปร๊ดของเธอ หืมมม เนื้อนมไข่จริงๆเลยแม่คุณ ไม่แค่มองเท่านั้นผมถือวิสาสะเอื้มมือไปจับมันด้วยอารมณ์ความปรารถนา เธอก็ไม่ได้อะไรแถมยังมาขึ้นคร่อมตัวผมอีกต่างหากตอนนี้ผมนั่งพิงต้นไม้อยู่โดยมีเธอนั่งคร่อมอยู่บนตัวของผมแล้วเราก็เริ่มทำกิจกรรมใต้ร่มไม้กันต่ออย่างดุดัน
                     " อ๊ะ อ๊าา พี่แลน เร็วอีก อ่าาา "  เสียงครางของเธอบอกถึงความต้องการมากขึ้น    ผมก็เร่งจังหวะในการโยกมากขึ้น ซึ่งเธอที่เป็นคนรุกออกแรงกระแทกสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆ 
                     " ซีดดดดด อ่าาา "   มันดีจังเว้ย    
                     " อ๊าาา  อะ อ๊า  "  
 
                     แต่ในระหว่างที่ผมำกำลังทำภารกิจเร่าร้อนกับเธออยู่ก็มีเสียงคนเข้ามาขัดซะก่อน
                    " เฮ้ออ ไหนเขาบอกว่าผู้หญิงไทยรักงวนสงวนตัวกันไง สงสัยที่ได้ยินมาจะผิดหมดเลยมั้งเนี่ย "   มันพูดขึ้นทำให้ผมหันไปมองหน้ามันชัดๆ   ก็พบกับหน้าที่บ่งบอกความเป็นตะวันตกอย่างดี หึ มึงกล้ามากนะไอฝรั่งเน่า มาขัดจังหวะอันได้ที่ของกู 
                    " ว๊ายยย! อะไรกันเนี่ย "    เธอร้องอย่างตกใจแล้วรีบหยิบเสื้อมาปิดอวัยวะเบื้อเงบนที่เปือยอยู่
                    " มึง!  มารยาทอ่ะมีบ้างมั้ยมาแอบดูคนอื่นเขายังงี้เนี่ย อย่าคิดว่าเป็นคนนอกแล้วจะทำอะไรก็ได้นะ " ผมบอกมันไปอย่างเหลืออด
                    " ก็ ที่นี่มันที่สารธาระณไม่ใช่อ่อฮะ เพราะงั้นผมก็มีสิทธ์ที่จะอยู่ตรงนี้สิ " มันบอกแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้กวนๆ  เดี๋ยวกูเตะเลยนิ- -*
                    " นี่ใครอ่ะคะ พี่แลนรู้จักหรอ "  เธอหันมาถามผม
                    " ก็แค่รุ่นน้องในคณะน่ะ ไม่ใช่คนรู้จักอะไรหรอก " ผมบอกไปตามความจริงใครจะไปอยากรู้จักอฝรั่งเน่ากัน
                    " ไมพูดงี้อ่ะฮะ ผมเป็นน้องรหัสคุณไม่ใช่เหรอครับ "  มันบอกอยากน้อยใจ แต่ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะว่ามันแกล้งทำเป็นใสซื่ออยู่ 
                    " แต่กูไม่อยากรู้จักมึง จบ-ป่ะ "   ผมมองมันกวนๆกลับ มันเลยชะงักทันทีแล้วมองผมอย่างเคืองๆ 
                    " หึ แล้วคุณจะมาขอร้องอ้อนวอนผม "  มันพูดก่อนจะหันหลังเดินกลับไป 
 แต่ผมไม่รอช้าปล่อยให้มันหนีไปยังงี้หรอกนะ  
                    " เอ่อ วันนี้พี่ไปก่อนนะ "   ผมหันไปบอกเธอที่ตอนนี้ทำหน้าเหวออย่างงงๆ
                    " แต่.... พี่แลน   พี่แลน!  "   เธอพยายามจะเรียกแต่ผมไม่สนใจหรอก  รีบเดินตามไอเด็กนั่นไปทันที        จนเจอมันนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ยาวใต้ต้นไม้  มันกำลังมองดูโทรศัพท์อย่างยิ้มๆคนเดียว มันมองอะไรของมันวะ   ผมเดินเข้าไปมันแล้วกระชากแขนมันให้ลุกขึ้นมาพะชันหน้ากับผม มันตกใจเล็กน้อยแล้วก็โวยวายขึ้น
                    " โอ๊ย! คุณทำอะไรของคุณน่ะ! "             มันตะโกนถามผมอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วรีบซ้อนโทรศัพท์มือถือไว้ด้านหลัง ผมหลี่ตามองท่าทางผิดสังเกตนั่นอย่างสงสัย
                    " ซ้อนอะไรไว้ข้างหลัง เอาออกมา "       ผมข่มอารมณ์บอกมัน
                    " ซ้อนอะไร ไม่มีสักหน่อยก็แค่โทรศัพท์มือถือน่ะ "       มันชูไอโฟนขึ้นมาห่างๆให้ผมดู แต่ผมว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆเลย เอื้อมมือไปที่จะหยิบมาดู แต่มันก็ดื้อดึงหลบไม่ให้ผมหยิบ
                    " มันของส่วนตัวนะฮะ คุณไม่มีสิทธ์ดู " มันบอกแล้วเอามือไขว้หลังไว้ ผมจึงเอื้อมแขนสองข้างพยายามจะหยิบไอโฟนนั่น ซึ่งกลายเป็นตอนนี้ผมกำลังโอบเอวมันไว้ตัวเราแนบชิดติดกันมาก หน้าห่างกันไม่ถึงคืบจนจมูกชนกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ  จนมันเองก็ทำหน้าตกใจไม่แพ้กัน  บ้าเอ๊ย ดันผิดท่าซะได้  แล้วไอใจที่เต้นเร็วๆนี่มันหมายความว่าไงฟ้ะ สงสัยจะเหนื่อยกับการแย่งโทรศัพท์ของมันมั้ง    
                    " นะ..นี่.. คุณจะปล่อยผมได้ยังอะ "   มันเรียกเพื่อเตือนสติผม ผมจึงรีบผละออกจากมันอย่างรวดเร็ว    แล้วมองหน้ามันซึ่งมันก็ส่งยิ้มโชว์เหล็กดัดฟันนั่นมาให้  ทำเอาผมชะงักกึกกับรอยยิ้มนั่นอย่างไม่รู้สาเหตุ  ผมก็ทำเป็นไม่สนใจแล้วหันหน้าหนี
                    " หึ อย่าให้ฉันรู้ทีหลังละกันว่ามึงมีอะไรซ้อนอยู่ ไม่งั้นมึงเจอดีแน่ " ผมบอกก่อนจะเดินจากมา
 
 
 
                    [ Etarn Talk ]   
 
                    เฮอะ คิดว่าผมจะกลัวคำขู่ของมันหรือไงครับไม่มีทางหรอก  อาจจะมีแอบหวั่นๆบ้างก็เฮอะ  แต่จะให้ทำไงได้ล่ะครับก็ผมแอบถ่ายมันมาแล้วนี่ คงสงสัยกันล่ะสิว่าผมแอบอะไรไว้ในโทรศัพท์มือถือไอโฟนเครื่องนี่ หึหึ    ก็คลิปที่ผมแอบถ่ายนายแลนตอนกำลังมีอะไรกะสาวอึ๋มคนนั้นไงล่ะ  ขอบอกว่ามุมภาพชัดแจ๋วครับ ฮ่าๆๆๆ    แต่ผมไม่ใช่พวกโรคจิตนะครับแค่แอบถ่ายเก็บไว้แบล็กเมล์ก็เท่านั้นเอง  ช่วยไม่ได้มันอยากมาทำอะไรในที่สารธาระณเองนี่  ถึงตรงนั้นจะไม่มีคนอยู่ก็เฮอะ แต่บังเอิญผมนั่งอยู่ใต้ต้นไม้ข้างนั่นมันก่อนหน้านี้แล้วนี่ก็เห็นว่ามันเงียบสงบดีเลยจะมานอนพักผ่อนสักหน่อย แต่ก็นอนไม่ลงเพราะเสียงครางของพวกมันดังใส่หูผมล่ะสิครับ  เป็นคุณจะหลับลงเหรอ 
 
                     
                  พอกลับถึงบ้านผมก็ขึ้นห้องของตัวเองแล้วแผ่นอนบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า แต่ระหว่างที่ผมกำลังจะหลับตาก็มีเสียงเรียกเข้าดังขึ้นซะก่อน  ใครวะโทรมาขัดจังหวะตอนคนกำลังจะนอน   - -*
                                 
          
                 ∼∼ It's not over tonigth just give me one more change to make it right ∼∼∼∼
 
                  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเบอร์ อ่าวพี่โนอานี่หว่ามีอะไรรึเปล่านะ  ไม่รอช้ากดรับสายทันที
 
                  ( ไงน้องรักเลิกเรียนยังเอ่ย )     เสียงของพี่กรอกถามผ่านทางหู
                  " เลิกแล้วฮะ "   
                  ( แล้วตอนนี้อยู่ไหนละอะ )     ผมขมวดขิ้วมุ่นอย่างสงสัยปกติก็ไม่เคยถามนี่น่า
                  " อยู่บ้านฮะ "     ผมบอก
                  ( ดีเลย 1 ทุ่มพี่ไปรับนะ )    
                  " ฮะ?  รับไปไหน "    ผมถามอย่างสงสัยอะไรของพี่นะอยู่ๆก็จะมารับไปไหน
                  ( โห่... ไม่น่าถามเลยอีธานก็เที่ยวดิ เราไม่ได้เที่ยวกลางคืนด้วยกันนานแล้วนะ น้าๆ  ไปเฮอะ )    พี่บอกเสียงอ้อนเหมือนเด็กอยากได้ของ- -
                  " อ่า  ก็ได้ฮะ ว่าแต่ที่ไหนหรอ "  
                  ( ผับประจำพี่เองแหล่ะ รับรองความสนุกเพราะเป็นผับของเพื่อนพี่เองแหล่ะ )
พี่โนอาบอกอย่างมั่นใจ  
                   " อ่าๆ ครับ "  
                  ( โอเค ไว้เจอกันเตรียมตัวให้พร้อมล่ะ )     พอพูดจบพี่ก็วางสายไปทันที  ผมเลยลุกมาเตรียมเสื้อผ้าเพื่อที่จะไปอาบน้ำเสริมความหล่อสักหน่อยดิจะเที่ยวทั้งที ฮ่าๆๆๆ
                              .
                              .
                              .
                              .
 
                   [ Lan Talk ]
 
                    ตอนนี้พวกผมกับเพื่อนๆนั่งกันอยู่ในผับประจำที่ผมเคยมากันบ่อยๆ เพื่อคลายเครียดหรือสังสรรค์หาความสุขกัน   สองแขนบข้างของผมเต็มไปด้วยร่างบางอกอึ๋มเบียดอยู่คอยบรการผมทุกเมื่อ  รอบตัวเต็มไปด้วยฝูงคนที่กำลังร้องเต้นกลางฟอล์อย่างสนุกสนาน  
 
                    "  มึงไม่ไปเต้นอ่อวะ "          แม็กหันมาถาม ผมเลยหันไปมองหน้ามัน
                    " มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบเบียดกับคนเยอะๆ "            ผมบอกมันอย่างเซ็งๆ ไอมายที่นั่งข้างๆแม็กเลยหัวเราะขึ้นเมื่อสาวร่างบางที่นั่งเบียดผมตอนแรกเริ่มกระเทิบถอยออกห่าง
                    " เฮอะๆ ถ้าไม่ชอบแล้วจะมาผับทำไมมึงก็รู้ว่าผับมันก็คงแน่นยังงี้อยู่แล้ว " 
                    " ไม่ชอบเบียดไม่ได้หมายความว่าไม่ชอบมานั่งดื่มว่ะ " 
                    " ทุ้ย! แม่งก็เหมือนๆกันแหล่ะห่า "       ลุคสบทอย่างเอือมๆ 
                    " เออๆ กูไม่อยากเต้นจบป่ะห่า จับผิดกูจังเลยนะพวกมึง "      ผมบอกไปอย่างรำคาญ มันเลยส่ายหัวเอือมๆแล้วหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบต่อ 
                    " เออไอแลน เรื่องน้องรหัสมึงไปถึงไหนแล้ววะ "   อยู่ดีๆมายมันก็ถามขึ้น ทำให้ผมขมวดคิ้วมุ่นเมื่อนึกถึงภาพไอเด็กฝั่งนั่น  
                    " ทำไมวะ "  
                    " อ่าวห่า ก็เรื่องที่ต้องไปค่ายคณะเรากับปีหนึ่งไง มึงได้บอกน้องมันรึยังวะ "  
มายบอกอย่างงุ่นง่านพรางทำเสียงจิ๊ในลำคออย่างรำคาญ
                    " ทำไมกูต้องบอกมันด้วยวะ "    ผมบอกอย่างไม่สนใจหันไปซุกหน้ากับอกนิ่มอย่างไม่แคร์
                    " เยี้ย ก็มึงเป็นพี่รหัสมันนี่หว่า มึงไม่บอกแล้วใครจะบอกวะ "   แม็กเสริมขึ้นมา    ไม่ต้องแปลกใจหรอกครับที่พวกมันสนใจเด็กปีหนึ่งก็พวกผมเป็นคนคุมและคอยดูแลพวกเด็กปีหนึ่งน่ะสิครับมันเลยต้องสนใจเป็นพิเศษ   
                    " เออๆ ไว้ค่อยบอก "     ผมบอกปัดๆอย่างรำคาญ
                    " ห้ามลืมเด็ดขาดนะเว้ย เพราะถ้าน้องเขาไม่รู้เขาต้องโดนลงโทษนะเว้ยข้อหาไม่มาร่วมกิจกรรมคณะมึงก็น่าจะรู้ "      แม็กบอกขึ้นมาทำเอาผมชะงักกึกกับคำพูดของมัน แล้วยกยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาเมื่อนึกถึงแผนการแกล้งเด็กนั่นสำเร็จ  
                    " หยุดความคิดของมึงเลยนะไอแลน กูรู้นะว่ามึงคิดอะไรน่าตามึงมันฟ้อง "   ลุคบอกออกมาอย่างรู้ดี 
                    " อะไร กูไม่ได้คิดอะไรสักหน่อยมึงคิดไปเองแล้ว "    ผมบอกเนียนแล้วทำเป็นไม่สน
                    " กูล่ะสงสารน้องฝรั่งนั่นจริงๆเลยที่มีได้มึงเป็นพี่รหัส "    มายว่าแล้วส่ายหัวไปมา 
                    " ทำไมวะ กูไม่ดีตรงไหน "    
                    " ทุกตรงแหล่ะ!!  " มันสามคนว่าออกมาพร้อมกัน  
                    " เฮอะๆ- - "      ผมไม่สนใจแล้วหันไปหาสาวๆของผมต่อ 
 
 
                    [ Etarn Talk ]
                                   
                    ผมเดินตามพี่โนอาเข้ามาในผับที่ที่พี่บอกว่าเป็นของเพื่อนเขา  ก้าวเท้าเข้ามาก้าวแรกก็ต้องเจอกับฝูงคนที่แออัดเหมือนรังมดทันที  ผู้คนต่างเต้นกันอย่างสนุกสนาน บางคนก็นั่งดื่มโดยมีสาวๆแนบข้างคอยบริการ  หืมม แค่เพลงก็มันส์จนทนไม่ไหวอยากจะเต้นแล้ว  
                    " นั่นไงเพื่อนพี่ "   พี่โนอาบอกก่อนจะโบกมือทักเพื่อนของเขาที่นั่งอยูู่ที่โต๊ะโซนวีไอพีที่อยู่ข้างฟอล์พอดี  แล้วเดินก็เค่อยเดินเข้าไปหาพวกพี่ๆที่นั่งกันเป็นกลุ่มอยู่หลายคนทีเดียว
                    " เย้ดด พาเด็กมาด้วยอ่อมึง "   พี่ชายหนึ่งในนั้นพูดทักขึ้น  พี่เนย์ที่นั่งข้างเลยจัดการโบกหัวไปหนึ่งที ฮ่าๆๆ
                    " นั่นมันน้องมันเว้ย ที่ย้ายมาจากอเมริกาไง "   พี่เนย์อธิบายพวกเพื่อนพี่ฟัง
พวกพี่ๆจึงพยักหน้าเข้าใจ
                    " นี่น้องกูชื่ออีธาน ส่วนนี่เพื่อนของพี่เอง ไอน่าม่อนี่ชื่อกาย ส่วนไอน่าตี๋นี่บอล ไอน่าเถื่อนนี่คม และไอน่าทีบนอยด์เป็นเจ้าของที่นี้ "   พี่โนอาแนะนำเพื่อนๆเขาอยางกระจ่าง คนที่ถูกพูดชื่อมองพี่โนอาควับด้วยสายตาเคืองๆนิดๆ
                    " ส่วนไอน่ารักคนนี้คงรู้จักกันแล้วเนอะ "  พี่เนย์หันมายิ้มหวานให้ผม ผมจึงยิ้มทักทายกลับไป
                    "  สวัสดีครับ "  ผมพนมมือก้มไหว้ตามมารยาทที่พ่อเคยสอนไว้ว่าอยู่เมืองไทยเราต้องทำตามธรรมเนียมไทย
                    " สวัสดีคร้าบบ ! " พวกพี่ๆพูดขึ้นมาพร้อมกัน
                    " นั่งเลยๆ ตามสบายนะน้อง น้องเพื่อนก็เหมือนน้องพี่คนนึงน่ะแหล่ะไม่ต้องเกรงใจ "   พี่นอยด์บอก ผมกับพี่โนอาจึงเดินเข้าไปนั่งเก้าอีโซฟาที่ว่างอยู่
                    " ใช่ๆ ตามสบายเลยนะครับ "   พี่กายบอกแล้วส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้พี่โนอาเลยโบกหัวเข้าไปให้หนึ่งที 
                    " น้องกู อย่าม่อ "    พี่กายหันไปทำหน้ายู่งอนๆ  ผมจึงอมยิ้มกับภาพตรงหน้า
                    "  แล้วน้องมึงพูดไทยไม่คล่องอ่อวะนั่งเงียบจัง "   พี่คมหันไปถามพี่โนอา
                    " มันก็พูดได้แหล่ะแต่สำเนียนอาจจะเพี้ยนๆไปบ้าง "   พี่โนอาบอกแล้วหันมามองผมยิ้มๆ
                    " อ่อ ไม่เป็นไรหรอกพวกพี่ๆเขาไม่ซีเรียสเรื่องพวกนี้อยู่แล้วพูดมาเฮอะ "   พี่เนย์ว่าพรางเอามือมาลูบหัวผมเบาๆ   
                    "  ฮะ คือผมก็ไม่รู้ว่าจะพูอะไรดี "    ผมบอกพวกพี่ๆไป  
                    " เอางี้ งั้นไปเต้นกะพี่ดีกว่าปะ "    พี่กายว่าพรางลุกแล้วจับแขนผมให้ลุกขึ้นตามไป  ผมมองอย่างตกใจแล้วหันไปขอความเห็นจากพี่โนอา 
                    " แล้วแต่เลย "   พี่โนอาว่าแล้วหยิบแก้วที่พี่คมเพิ่มรินเหล้าให้ขึ้นดื่ม 
                    " มึงนี่ก็ตลอด  อย่าไปทำอะไรน้องเขานะเว้ย "   พี่บอลบอก
                    " ป่าวนะเว้ย กูแค่อยากไปเต้นเห็นเพลงกำลังมันส์ๆเลยชวนน้องอีธานไปด้วยก็เท่านั้นเอง "   พี่กายบอก   จริงๆผมก็อยากไปเต้นพอดีด้วยแหล่ะนะ
                    " ฮ่าๆๆๆ งั้นไปกันครับ "    ผมหันไปบอกพี่กายยิ้มๆ  แล้วเดินนำไปพี่กายเองก็เดินตามมา
                    " ดูน้องกูดีๆนะมึง! "   ผมได้ยินเสียงพี่โนอาตะโกนตามหลังมา 
                    " รู้แล้วน่า "  พี่กายตะโกนตอบกลับไป
                    
                    ผมกับพี่กายเรากำลังเต้นอย่างเมามันส์กันอยู่หน้าฟอล์ที่ผู้คนเบยีดเนื้อแนบเนื้ออย่างไม่แคร์กัน  ผมแอบเห็นชายคนหนึ่งแอบเอามือล้วงเข้าไปในสาปเสื้อของผู้หญิงด้วยล่ะครับ แต่ก็ทำเป็นไม่ได้สนใจ ก็ที่นี้มันเป็นผับนี่น่าเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขาเฮอะ
                    " เต้นได้อยู่ท่าเดียวหรือไงเอาท่าอื่นมั่งก็ได้ "   พี่กายที่ยืนเต้นใกล้กับผมมากกระซิบที่หูจากด้านหลังผมเลยหันไปหาแล้วโยกตัวไปตามจังหวะเสียงเพลงแกล้งเอื้อมมือไปคล้องคอพี่เขาไว้ยั่วๆ แล้วลากไล้ไปมาบนอกกว้างเรื่อยๆ
                    "  เต้นท่าเนี่ยคิดจะยั่วพี่หรือไงครับ "    พี่กายก้มลงมากระซิบที่ข้างหูผมพรางดึงเอวผมเข้าไปใกล้จนแนบชิดกับเขา ผมเห็นท่าไม่ดีจึงรีบผละตัวออกมาห่างพอประมาณ  แล้วส่งยิ้มไปให้แหยงๆ 
                    " โห่ ไรอะ ยั่วให้อยากแล้วก็จากไป "     พี่กายมองผมอย่างงอนๆ  ผมมองพี่เขาขำๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเต้นตามจังหวะเพลงต่อ 
 
 
 
                     [ Lan Talk ]
                    
                     ระหว่างที่ผมนั่งกระดกเหล้าขึ้นดื่มบนเก้าอี้โซฟาสุดหรู แม็กมันก็สกิดผมแล้วเรียกให้ทุกคนหันไปดู
                     " เฮ้ยๆๆ พวกมึงดูดิเด็กนั่นใช่น้องรหัสไอแลนป่ะ "     มันชี้ไปทางฝูงคนที่เต้นกันเนื้อแนบเนื้อกันอย่างสนุกสนาน   พวกผมเลยหันไปมอง  ผมวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะแล้วหันไปดูตามที่แม็กชี้ ก็เจอกับไอเด็กฝรั่งนั่นกำลังยืนเต้นอยู่ในฝูงกลางฟอล์นั้นด้วย  ผมชะงักขึ้นมาทันที หึ เห็นหงิมๆยังงี้แต่ก็แรงไม่เบานี่หว่า  ผมสะแหย่ะยิ้มมองมันอย่างสมเพช
 
                     " โห ไม่อยากเชื่อแหะ นึกว่าจะเป็นเด็กอนามันซะอีก "    มายว่ายิ้มๆ
                     "  มึงไม่ไปทักน้องมันหน่อยเหรอไง "    ลุคหันมาถามผม
                     " ไม่เอาอ่ะ  ทำไมกูต้องไปทักมันด้วย "    ผมบอกแล้วส่ายหัวไปมา หยิบแก้วขึ้นมาดื่มต่อ 
                     " หูย ดูดิเต้นโคตรยั่วเลยว่ะ ซีดดด "    แม็กกับมายที่ยังไม่ลดละความสนใจจากเด็กนั่นคุยกันออกหน้าออกตา 
                     " เออว่ะๆ หืม กูล่ะอยากเป็นผู้ชายคนนั้นจริงๆ "    หืม คำพูดของพวกมันทำให้ผมหันไปมองตาม ก็พบกับภาพที่ไอเด็กฝรั่งนั่นกำลังเต้นยั่วผู้ชายคนนึงที่ยืนเบียดแนบชิดกันในฝูงคนนั้น ผมมองแล้วเกิดอาการหงุดหงิดกับภาพนั้นยังไงไม่รู้จึงเผลอวางแก้วเสียงดัง 
                     ปัง!!    
   
                     ทำให้แม็กกับมายที่สนใจเด็กนั่นอยู่หันมามองควับทันที
                     " เป็นไรของมึงวะไอแลน  กูตกใจหมด "    แม็กว่าอย่างหงุดหงิด
                     " เออ แม่ง ขัดฟิวจิ้นกูหมด "      มายบอกแล้วหันกลับไป
                     
                     แต่ผมก็ยังคงมองเด็กนั่นที่เห็นมันโดนกระชากเอวเข้าไปใกล้กับร่างสูงของผู้ชายคนนั้น  มันมองหน้าแล้วส่งยิ้มหวานให้  เฮอะ  แรดว่ะ!   
 
                     เสียงเพลงยังคงความเร้าใจอย่างต่อเนื่อง ผมเองก็เริ่มกริ่มๆแล้วเหมือนกัน 
                     " แลนคะ ไปเต้นกันเฮอะนะ "     หญฺงสาวหุ่นเอ็กพูดขึ้นชวนไปเต้นอย่างเย้ายวน 
                     " ใช่ค่ะ ไปสนุกกับพวกเราดีกว่านะคะ "     หญิงสาวอีกคนพูดพรางดึงแขนผมให้ลุกขึ้นเดินตามเธอไป     ผมคิดอยู่สักพักว่าจะไปดีมั้ยเพราะไม่ชอบคนเยอะแยะและเบียดขนาดนั้นเอาซะเลยแต่เมื่อสายตาไปพบกับเด็กนั่นที่เต้นอยู่ ผมจึงมีความคิดดีๆออกเพื่อจะแกล้งมัน จึงลุกขึ้นแล้วเดินควงหญฺงสาวสองคนไปที่กลางฟอล์เต้น
                     " เฮ้ยๆ มึงจะไปไหนวะ "     ลุคเรียกถามผม
                     " ก็จะไปสนุกสักหน่อยว่ะ "     ผมบอกแล้วยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก
                     " เออๆ แล้วทำมาบอกไม่ชอบคนเบียดๆ ทุ้ย! "   ลุคบอกเอือมๆแล้วสบทออกมา แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
                     " เออ เดี๋ยวมา "    ผมบอกแล้วเดินไปต่อจนถึงกลางฟอล์ที่เด็กฝรั่งร่างบางเต้นอยู่
 
 
                     [ Etarn Talk ]  
 
                     ผมกับพี่กายยืนเต้นกันมานานสักพักใหญ่แล้วล่ะครับ  ขาก็เริ่มเมื่อยแล้วด้วย
 เลยหันไปจะสกิดพี่กาย แต่ก็ต้องชะงักเมื่อผมไม่เจอกับเขา อ่าว เมื่อกี้ยังยังอยู่ตรงนี้เลยนี่หว่า ผมชะเง้อคอเพื่อที่จะหาร่างสูงอยู่สักพัก ก็เจอพี่เขากำลังเต้นนัวเนียอยู่กับสาวคนหนึ่งอยู่นั้นเอง  แหม่ ไอเราก็นึกว่าหายไปไหน ผมยิ้มแล้วส่ายหัวเบาๆ  แล้วเดินไปเพื่อที่จะเรียกพี่เขาว่าจะผมจะกลับโต๊ะก่อนเผื่อเขาไม่รู้หาผมไม่เจอเพราะคนเยอะมาก คงหากันยากอยู่  แต่ก็มีใครไม่รู้มาจับเอวผมแล้วกระชากไปชิดกับตัวเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นผู้ชายเพราะผู้หญิงคงไม่ร่างใหญ่กำยำอกเรียบยังงี้หรอกครับ  ผมพยายามจะสบัดตัวให้หลุดแต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเอาซะเลย
                     " มาคนเดียวหรอครับ มาเต้นกับพี่ก่อนสิ "    ชายคนนั้นกระซิบบอกข้างหูผมจนผมรู้สึกขยะขแยงขึ้นมายังไงไม่รู้จึงกระทุ้งศอกใส่เข้าไปที่ท้องเขาจนเขางอตัวกับความจุกทันที   พอได้จังหวะผมจึงรีบก้าวเดินออกมา แต่ด้วยความที่คนมันเยอะมากจึงเดินไปไหนไม่ค่อยได้ ชายคนนั้นก็ไม่รอท้วงมีรีบขว้ากระชากแขนผมเข้าไปหาเขาอย่างรวดเร็ว
                    " ปล่อยผมนะ! "     ผมหันไปตะคอกเขาอย่างหงุดหงิด แล้วพยายามกระชากแขนตัวเองกลับแต่ก็ไม่เป็นผลเลยเพราะเขาตัวใหญ่และแรงเยอะกว่ามาก
                    " ก็มาเต้นกับพี่ก่อนสักเพลงสิครับ แล้วเดี๋ยวจะปล่อย "    เขาบอก 
                    " คุณก็ปล่อยผมก่อนสิ "    ผมบอกอย่างจำนน
                    " ถ้าพี่ปล่อยเดี๋ยวน้องก็หนีสิ งั้นเต้นถ้านี้ดีกว่านะ "    พี่เขาบอกแล้วดึงตัวผมให้ไปใกล้เขาจนตัวติดกันพอดี แต่ผมไม่ยอมหรอกนะ เลยกระทืบเท้าไปหนึ่งทีอย่างสุดแรงจนเขาร้องขึ้นมา
                    " โอ๊ย!   ห่า อย่ามาท่าเยอะนักเลยกูเห็นนะว่ามึงก็เต้นยั่วผู้ชายคนเมื่อกี้เหมือนกันน่ะ "    เขาสบดออกมาอย่างหัวเสียแล้วจับแขนผมอย่างแรงจนแขนผมแดงไปหมดแล้วมั้งเนี่ย  
                    " No! let me go!! "   ผมเผลอร้องออกมาด้วยความโกรธเต็มที่แล้วเพราะท่าผมหงุดหงิดหรือโกรธมากภาษาผมจะเปลี่ยนทันที คือมันก็เป็นความเคยชินของผมน่ะฮะ  
                    " หืม ฝรั่งด้วย ดีเหมือนกันจะได้ลองของใหม่ "    ผมจบเขาก็พยายามยื้อแขนผมให้ไปหาเขาแต่ผมก็พยายามรั้งไว้อย่างเต็มที่ จนเจ็บแขนไปหมดแล้ว แต่ก็เหมือนกับโชคดีที่มีคนเดินมาขัดตรงหน้าผมกับเขาพอดีจนชนกับมือที่เขาจับแขนผมไว้หลุดออก
                    " เว้ย! ใครวะ "   เขาโวยวายออกมาอย่างหัวเสีย ชายคนที่เดินชนหันมามองหน้าผมแว็บนึงซึ่งทำให้ผมชะงักกึกทันที เพราะถึงแสงไฟจะสลัวแต่ผมก็ยังเห็นหน้าตาเขาอย่างชัดอยู่ นี่มัน นายแลยไม่ใช่หรอไง  แล้วมันมาอยู่นี่ได้ไง ไม่สิ หรือว่ามันจะตั้งใจมาช่วยผมกันแน่
                    " ถอยไปดิ กูจะพาเด็กนั่นมากับกู "   พี่ที่กระชากแขนผมบอกแล้วจะเดินเข้ามาหาผม ผมรู้สึกกลัวขึ้นมาเลยเผลอหดตัวหลบหลังนายแลนทันที  ช่างเฮอะตอนนี้ขอรอดไปจากไอบ้านั่นก่อนละกัน
                    " คงไม่ได้ว่ะ เพราะว่า.... "   ผมรู้สึกใจเต้นไม่เป็นส่ำยังไงไม่รู้ว่ามันจะพูดอะไรต่อ
                    " มันเป็นคนของกู  แล้วมึงก็เลิกยุ่งได้แล้ว "   ผมแทบหยุดหายใจแน่ะที่มันพูดยังงี้  มันอาจจะแค่พูดเพื่อช่วยผมก็ได้แต่ทำไมผมต้องไปใจเต้นกับคำพูดนั้นด้วยวะเนี่ย ผมสบัดหัวไล่ความคิดพวกนั้นออกไป แล้วมองหน้านายแลนอย่างอึ้งๆ    ชายคนนั้นเขาหน้าเหวอขึ้นมาทันที นายแลยจึงดึงแขนผมให้เดินตามไป ผมจึงเดินตามมันไปอย่างช่วยไม่ได้
                    " เฮ้! คุณจะพาผมไปไหนเนี่ย "    ผมตะโกนถามกับเสียงเพลงไป  มันจึงหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าผมด้วยสายตาเย้นเฉียบจนผมเผลอสั่นออกมาด้วยความหวั่นเกรง
                    " ก็จะช่วยพาคนแรดๆร่านๆอย่างมึงไป บรรเทายังไงล่ะอยากมากไม่ใช่เหรอไงกูก็จะช่วยให้ไง "   ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจความหมายแต่ ก็รู้ว่ามันคงหงุดหงิดผมมากเลยล่ะ
                    " คุณหมายความว่าไง ผมไม่เข้าใจ "   ผมถามมันอย่างสงสัย ว่ามันจะช่วยผมทำอะไร
                    " หึ จะซื่อก็ซื่อให้มันมีลิมิตหน่อยดิวะ "   มันบอกอย่างไม่สบอารมณ์แล้วกระชากแขนผม       " เฮ้ย!! "        แต่โชคไม่ค่อยจะดีผมยังไม่ทันที่จะตั้งตัวขาจึงไขว้กันแล้วผมก็สะดุดหน้าเกือบจะทิ่มลงพื้นอยู่แล้ว ผมหลับตาปี๋ด้วยความกลัวแต่ก็มีแขนแกร่งของมันโอบรอบเอวของผมไว้อย่างเฉียดฉิวเกือบไปแล้วมั้ยล่ะหน้าเกือบเสียโฉมจนได้ แต่พอผมค่อยๆลืมตาก็ต้องตกใจเมื่อหน้าเราใกล้กันมากจนจมูกของเราชนกัน  ผมเผลอมองลึกเข้าไปในดวงตาสีดำเข้มทีเฉียบคมของมันอยู่นาน จมูกเป็นสันโด่งลับกับใบหน้าได้พอดี ริมฝีปากบางอมชมพูที่สวๆต่างหลงไหล กับความดูดีของเขาทีเดียว ไม่รู้ว่าผมเผลอมองมันนานเท่าไหร่ แต่ อยู่ดีๆมันก็ปล่อยเอวผมออกจนก้นผมลงไปกระแทกกับพื้นอย่างจัง
 
                    ตุ้บ!!
 
                    "  โอ๊ยย  ไอบ้า นี่คิดจะปล่อยก็ปล่อยเลยรึไงกัน "   ผมหันไปบอกมันอย่างเคืองๆ โอยย ก้นผมระบมไปหมดแล้ว TT  ไอใจร้าย
                    " หึ ไปไกลๆกูเลยนะ เห็นหน้ามึงแล้วอารมณ์ไม่ดีว่ะ "     มันบอกแล้วหันหลังเดินกลับเข้าไปในผับ อย่างไม่สนใจ ทำเอาผมนั่งหน้าเหวออยู่คนเดียวเลยดิครับ หนอยยย ไอขี้เหนียว ไอใจร้าย ไอเบิ๊อก ไอบ้า  โว้ยยยยยยยย 
 
 
                    
 ****************************