แกล้งร้ายให้นายรัก

มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกเรา ฉันกับนัตซึเลยหันไปดู เห็นผู้หญิงน่าตาน่ารักยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกับส่งยิ้มให้นัตซึ
" ลีซาน่า "
อ๋อผู้หญิงคนนั้นชื่อ ลีซาน่าทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ คงจะเป็นเพื่อนกับนัตซึมั้ง 
แต่อยู่ ๆ ก้อวิ่งเข้าไปกอดนัตซึ  เฮ้ยนั่นมันแฟนฉันนะเฟ้ย 
" ฉันคิดถึงนายจัง " 
" เอ่อ ... "
" จำตอนเด็ก ๆ ได้มั้ย ตอนที่ฉันบอกว่าโตขึ้น เราจะแต่งงานกัน "
" จำได้สิ แต่...."
" เราแต่งงานกันนะ "
ลีซาน่า ขอนัตซึแต่งงาน นี่จะบ้ากันไปหมดแล้วรึไง เมื่อวานพึ่งบอกว่ารักฉัน วันนี้ก้อมีคนมาบอกว่าจะแต่งงานกับนัตซึ
" เอ่อ...ฉันขอกลับห้องก่อนนะ "
" เดี๋ยวสิลูซี่ "
ฉันเดินออกมาโดยไม่ฟังนัตซึเลย ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันรู้สึกเสียใจ รู้สึกอึดอัด ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้ว ฉันได้แต่ร้องให้แล้ววิ่งไปที่ห้องของฉันเรื่อย ๆ 
ทำไมต้องมาเกิดเรื่องอะไรแบบนี้กับฉันด้วย ฉันวิ่งกลับมานอนร้องไห้ที่ห้อง 
" ฮือ ~ฮือ~ฮือ "
แล้วเผลอหลับไป
"ลูซี่ "
เสียงใครเรียกเรานะ หรือว่าจะเป็นนัตซึ เค้าต้องมาง้อฉันแน่ ๆ เลย อิอิ( แอบดีใจ)
แต่พอฉันลืมตาขึ้นฉันก้อพบกับนัตซึ ^_^ ลีซาน่า -_- ฉันไม่ได้อยากเจอ ลีซาน่าซักหน่อย
" เธอเป็นอะไรรึเปล่า "
" ไม่...ฉันไม่เป็นอะไร "
" งั้นก้อดีแล้ว เราไปเตรียมงานแต่งกันเลยมั้ย นัตซึ "