แกล้งร้ายให้นายรัก

มีเสียงดังขึ้นมาจากด้านหลังของพวกเรา ฉันกับนัตซึเลยหันไปดู เห็นผู้หญิงน่าตาน่ารักยืนอยู่ข้างหลังพร้อมกับส่งยิ้มให้นัตซึ

" ลีซาน่า "

อ๋อผู้หญิงคนนั้นชื่อ ลีซาน่าทำไมฉันไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ คงจะเป็นเพื่อนกับนัตซึมั้ง 

แต่อยู่ ๆ ก้อวิ่งเข้าไปกอดนัตซึ  เฮ้ยนั่นมันแฟนฉันนะเฟ้ย 

" ฉันคิดถึงนายจัง " 

" เอ่อ ... "

" จำตอนเด็ก ๆ ได้มั้ย ตอนที่ฉันบอกว่าโตขึ้น เราจะแต่งงานกัน "

" จำได้สิ แต่...."

" เราแต่งงานกันนะ "

ลีซาน่า ขอนัตซึแต่งงาน นี่จะบ้ากันไปหมดแล้วรึไง เมื่อวานพึ่งบอกว่ารักฉัน วันนี้ก้อมีคนมาบอกว่าจะแต่งงานกับนัตซึ

" เอ่อ...ฉันขอกลับห้องก่อนนะ "

" เดี๋ยวสิลูซี่ "

ฉันเดินออกมาโดยไม่ฟังนัตซึเลย ตอนนี้ฉันไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ฉันรู้สึกเสียใจ รู้สึกอึดอัด ฉันทำอะไรไม่ถูกแล้ว ฉันได้แต่ร้องให้แล้ววิ่งไปที่ห้องของฉันเรื่อย ๆ 

ทำไมต้องมาเกิดเรื่องอะไรแบบนี้กับฉันด้วย ฉันวิ่งกลับมานอนร้องไห้ที่ห้อง 

" ฮือ ~ฮือ~ฮือ "

แล้วเผลอหลับไป

"ลูซี่ "

เสียงใครเรียกเรานะ หรือว่าจะเป็นนัตซึ เค้าต้องมาง้อฉันแน่ ๆ เลย อิอิ( แอบดีใจ)

แต่พอฉันลืมตาขึ้นฉันก้อพบกับนัตซึ ^_^ ลีซาน่า -_- ฉันไม่ได้อยากเจอ ลีซาน่าซักหน่อย

" เธอเป็นอะไรรึเปล่า "

" ไม่...ฉันไม่เป็นอะไร "

" งั้นก้อดีแล้ว เราไปเตรียมงานแต่งกันเลยมั้ย นัตซึ "