My Best Friend รักนะนายเพื่อนเลิฟ
8.8
เขียนโดย NAMKANGSAI
วันที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.04 น.
4 chapter
0 วิจารณ์
6,883 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 20.08 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) บทนำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 555+ ถึงซักที "โรงเรียนหลินปิงวิทยา" เอ่อ แน่ใจนะว่าเป็นโรงเรียนที่คนเค้าเรียนกัน ชื่อโรงเรียนมันฟังดูทะเเม่งๆๆยังไงไม่รู้ (แน่ใจสิ>>>ผู้เขียน)
อ้าว สวัสดีค่ะ ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าชั้นเป็นใคร ชั้นคือสาวงามที่สุด (แฮ่มๆๆๆ>>>ผู้เขียน) แหมขอนิดขอหน่อยก็ไม่ได้ ก็ได้ๆๆ ชั้นชื่อส้มจี๊ดค่ะ และก็ไม่ต้องสงสัยกันนะคะว่าทำไมชั้นถึงเรียนโรงเรียนประหลาดๆนี่ คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ
2 เดือนก่อน
"จี๊ด ลูกรัก" เสียงหวานเจี๊ยบของมารดาบังเกิดเกล้าของชั้นเอง ต้องมีเรื่องอะไรให้ช่วยแน่ๆเลย เฮ้อ เป็นงี้ทุกที
"ค่ะแม่ มีไรก็พูดมาเถอะ ไม่ต้องอ้อมค้อม" ชั้นตอบไปอย่างรู้ทัน
"สมกับเป็นลูกรักแม่จริงๆ คืออย่างนี้ แม่อยากให้ลูกไปอยู่ที่หมู่บ้านหลินปิง สักพักน่ะ"
"หา อะไรนะแม่ แม่เล่นตลกอะไรอีกเนี่ย"
"แม่ไม่ได้ตลก แต่ 2 เดือนหน้าแม่ต้องไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ แม่เลยอยากให้ลูกไปเรียนหนังสือที่บ้านป้าสักพัก"
"สักพักของแม่นี่กี่ปีค่ะ" ชั้นถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์
"ก็ไม่นานหรอก 3 ปี เอง"
"หา 3ปี ไม่เอา หนูไม่ไป" ชั้นคัดต้านอย่างเต็มที่
"ไม่ไปไม่ได้ แกต้องไป ถ้าไม่ไปแกจะอยู่กับใคร"
"หนูอยู่คนเดียวได้" ชั้นตอบอย่างมั่นใจ
"ไม่ได้ แกต้องไป แม่จ้างแก 5000 ต่อเดือน"
"แล้วเรื่องเรียนล่ะ"
"ไม่ต้องห่วง แม่จัดการให้แล้ว"
"สรุปคือหนูต้องไปใช่ไหม"
"จ๊ะลูก อิอิ"
เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหละค่าท่านผู้อ่าน ฮือๆๆๆ
อ้าว สวัสดีค่ะ ไม่ต้องสงสัยนะคะว่าชั้นเป็นใคร ชั้นคือสาวงามที่สุด (แฮ่มๆๆๆ>>>ผู้เขียน) แหมขอนิดขอหน่อยก็ไม่ได้ ก็ได้ๆๆ ชั้นชื่อส้มจี๊ดค่ะ และก็ไม่ต้องสงสัยกันนะคะว่าทำไมชั้นถึงเรียนโรงเรียนประหลาดๆนี่ คือเรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ
2 เดือนก่อน
"จี๊ด ลูกรัก" เสียงหวานเจี๊ยบของมารดาบังเกิดเกล้าของชั้นเอง ต้องมีเรื่องอะไรให้ช่วยแน่ๆเลย เฮ้อ เป็นงี้ทุกที
"ค่ะแม่ มีไรก็พูดมาเถอะ ไม่ต้องอ้อมค้อม" ชั้นตอบไปอย่างรู้ทัน
"สมกับเป็นลูกรักแม่จริงๆ คืออย่างนี้ แม่อยากให้ลูกไปอยู่ที่หมู่บ้านหลินปิง สักพักน่ะ"
"หา อะไรนะแม่ แม่เล่นตลกอะไรอีกเนี่ย"
"แม่ไม่ได้ตลก แต่ 2 เดือนหน้าแม่ต้องไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ แม่เลยอยากให้ลูกไปเรียนหนังสือที่บ้านป้าสักพัก"
"สักพักของแม่นี่กี่ปีค่ะ" ชั้นถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์
"ก็ไม่นานหรอก 3 ปี เอง"
"หา 3ปี ไม่เอา หนูไม่ไป" ชั้นคัดต้านอย่างเต็มที่
"ไม่ไปไม่ได้ แกต้องไป ถ้าไม่ไปแกจะอยู่กับใคร"
"หนูอยู่คนเดียวได้" ชั้นตอบอย่างมั่นใจ
"ไม่ได้ แกต้องไป แม่จ้างแก 5000 ต่อเดือน"
"แล้วเรื่องเรียนล่ะ"
"ไม่ต้องห่วง แม่จัดการให้แล้ว"
"สรุปคือหนูต้องไปใช่ไหม"
"จ๊ะลูก อิอิ"
เรื่องก็เป็นอย่างนี้แหละค่าท่านผู้อ่าน ฮือๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ