คู่อริที่รัก
เขียนโดย 
Demon175
วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 18.25 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2557 18.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ระวัง!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่! นายกล้าดียังไงมาด่าฉันว่ายัยกระดาน!! แล้วไม่มีอะไรทำเหรอ!? เที่ยวขับรถไปทั่ัวเนี้ย! รู้มั้ย
มันรำคานชาวบ้านชาวช่องเข้านะ!!"หึ! เป็นไงล่ะอึ่งเลยใช่มั้ยล่ะ
"อุบ..ฮ่าๆๆๆๆ"เอ๋?หมอนั่นหัวเราะอะไรของเข้ากันนะ
"นี่! นายหัวเราะอะไรของนายย่ะ"
"หึๆ นอกจากหน้าอกจะแบนแล้ว เธอนี่ยังขี้บ่นอีกน่ะ"
กรอด! หน่อยแน่อยากเจอดีนักใช่มั้ย!? ได้เดี๋ยวจัดให้!
ผัวะ!
"โอ๊ยย! ยัยบ้าเธอกล้าดียังไงมาต่อยหน้าฉันห่ะ!!!"
"สมน้ำหน้า! ก็นายมาว่าฉันก่อนทำไมล่ะ"
"เธอ!!!.."
"อ่าว! ลูกยีนส์มาแล้วเหรอ?ไปๆยัยกีร์ลูกยีนส์มารับแล้วรีบๆไปเดี๋ยวก็ สายกันพอดีอะ..นี่กระเป๋า"
แม่จะให้หนูไปกันหมอนนี่นะเหรอ?ไม่เอ้านะTOT แต่สุดท้ายก็รับกระเป๋ามาจนได้นะเรา
"เร็วๆขึ้นรถสิครับกีร์"หนอย ตอแหลกันเห็นๆ ค่อยดูนายได้เจ็บกว่านี้แน่!
"รู้แล้วน่า"เมื่อฉันพูดเสร็จก็รีบซ่อนรถไปรร.ระหว่างทางเพื่อไม่ให้เสียเวลาฉันจะแนะนำตัวนะค่ะ
ฉันชื่อกีร์ อยู่ม.ปลายปี1 พอแล้วเดี๋ยวก็รู้กันเอง
เอี๊ยด!!
ในที่สุดก็มาถึงซักที เฮ้อ..นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว รีบลงจากรถโสโครกนี้ดีกว่า ที่จริงมันก็ไม่ได้โสโครกหรอก ก็แค่พูดไปเฉยๆ เอาล่ะไหเรียนดีกว่าคงไม่ต้อง ขอบใจ
"ระวัง!"หืม?ระวังอะไร ว่าแล้วก็หันซ้ายหันข้าวสิ เอ๋?ไม่เห็นมีอะไรเลย หรือว่าข้างบน
"กะ..กรี๊ดดดดด!"
ผลัก! ตุบๆ เพล้ง!
"ยัยบ้า!หัดดูทางซะบ้างสิ!!"นะ..นี้เขาปกป้องฉันเหรอ?
"...''
''นี่!ข้างล่างมีใครเป็นอะไรมั้ย!!''
''ไม่มีครับ!''เขาหันไปพูดกับพวกที่อยู่ด้านบนก่อนจะหันมามองฉัน
''งั้นก็ดี!''
''เป็นอะไรมั้ย?''เขาพูดพรางพยุงฉันขึ้น
''ไม่เป็นไร''ฉันตอบกับเขาไป จะว่าไปเขาก็คนดีเหมือนกันแหะ
''งั้นก็ดี ขอบใจผมด้วยล่ะ''กรี๊ดดด ขอถอนคำพูดเมื่อกี้นะ คิดว่าจะช่วยกันฟรีๆที่ไหนได้อยากได้
''...''
''เอ้า! เร็วๆพูดสิ''
''ขะ..ขอบ..จะ..ใจ''ทำไม?ฉันต้องไปขอบใจหมอนี้ด้วย
''นี้เธอติดอ่างหรือไง''
''ฉะ..ฉันไม่ได้ติดอ่างซะหน่อย!''
''งั้นก็รีบๆพูดสิ!''ก็มันพูดอยากสำหรับนายนิ
"ขอบ..ใจ''
''อะไรน่ะไม่ได้ยิน''หนอยได้ทีเอาใหญ่เลยนะ
''ขอบใจ!!!''
''พูดให้มันเพราะๆหน่อยสิ''ถ้าจะให้พูดเพราะกับนายล่ะก็ ฉันไปเป็นอีบ้าอยู่ที่ส่วนปรุงจะดีกว่า!
''...''
''เอ้า! อย่างบอกนะว่าพูดเพราะๆไม่เป็น!?''พูดเพราะนะพูดได้แต่ฉันจะไม่มีวันพูดเพราะกับนายเด็ดคาด
''...''
''เฮ้อ..ใครกันน่าที่อุตส่าห์มาส่งเธอที่รร.''นั้นแม่ฉันขอร้องหรอกย่ะ
''...''
''ใครกันน่าที่อุตส่าห์ช่วยเธอจากแจกันดอกไม้''เรื่องนั้นฉันยอมรับก็ได้ว่านายช่วย แต่มันอายนิน่า
''เออๆ..ก็ได้ฉันจะพูดก็ได้''
''...''
''ขะ..ขอบใจนะ..ทะ..ที่ช่วยฉัน!''
''หึ! พูดเป็นนิ''
''ละ..ลืมมันไปซะ!''
''ฮ่าๆๆๆๆ ไม่มีทาง''ไม่ลืมงั้นเหรอ? ได้เดี๋ยวแม่จะไล่เตะจนเลือดทะลักเลยค่อยดู
วืด~
''หลบเหรอ?''
''ฮ่าๆๆๆ แน่จริงก็เตะให้ได้ดิ''ทั้งๆที่ฉันควรจะโกธรเข้าแท้ๆแต่ฉันกับยิ้ม นี้ฉันเป็นอะไรไปเนี้ย!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
