รักใสๆวุ่นวายไสตล์ยมทูตสาว

Chapter 5
ความวุ่นวาย
     วันที่2 ของการฝึก
     หาว....วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดของฉันเลยเป็นเพราะอารัยงั้นเหรอ (เพราะอารัยละผู้แต่งอยากจะรู้)55 กอเป็นวันที่ข้าไม่ได้เจอหน้าเจ้าเบียคุยะนั้นเองเพราะว่าท่านปู่ขอเวลานอกให้ข้าฝึกบางอย่างกับท่านก่อนนะสิ 55 (แล้วเทอแอบไปรู้มาจากไหนกันยะ)กอแอบฟังมานะสิ (จิงๆเลย)
1 ชั่วโมงก่อนหน้านั้น.....
เรียกข้ามาวันนี้มีอะไรเหรอคับท่านหัวหน้าใหญ่
อืม..ที่ข้าเรียกเจ้ามาวันนี้กอเพื่อที่จะขออนุญาติเจ้าว่าข้าขอตัวนารูเอะไปสัก 2-3 วันจะได้ไหม
ว่ายังไงนะครับท่านหัวหน้ามีอะไรรึเปล่าว
เปล่าวหรอกข้ากอแค่อยากจะฝึกเพิ่มเติมเกี่ยวกับการควบคุมแรงดันวิญญาณของนารูเอะกอเท่านั้นเองละ...
แต่ว่าถ้าเป็นเรื่องนั้้นข้าฝึกฝนนางให้กอได้นะครับ...
ไม่ได้!!มีเพียงแต่ข้าเท่านั้นที่จะฝึกฝนเรื่องนี้ได้เพราะว่านางมีพลังงานที่มหาศาลซ่อนอยู่ที่เจ้ายังไม่รุแม่ของนางขอร้องเรื่องนี้มาโดยเฉพาะเพราะว่าพลังที่ซ่อนอยู่ในตัวนางเป็นที่ต้องการของใครบางคนยุเจ้าคงเข้าใจนะ เบียคุยะ...
ครับ...
บังเอิญที่ฉันเดินผ่านมาพอดีและผเอิญเห็นหมอนั้นกำลังนั่งคุยยุกันท่านปู่พอดีและฉัยรู๋สักดีใจและสะใจแหะ...
กอเป็นอย่างที่ว่ามานั้นละ ^^เอาละรีบเตรียมตัวดีกว่า ไฟทติ้ง!!!!
ณ นอกเมืองชายแดนฝั่งตะวันตกของเมืองลูคอนแหะๆๆ..สถานที่ๆฉันเคยแอบหนีออกมาเที่ยวเล่นตอนแรกนั้นแหละ..^^
และแล้วกอถึงเวลาการฝึกนารูเอะปู่จะแสดงการควบคุมแรงดันวิญญาณให้หลานดูก่อนนะ
ค่ะท่านปู...ปู่ฉันเริ่มแสดงให้ดูว้าว..จากแรงดันวิญญาณที่มหาศาลของท่านปู่กอหายไปในพริบตาที่ควบคุมมัน ว้าวท่านปู่สุดยอดเลย...เอาละนารูเอะไหนหลานลองปลดปล่อยแรงดัยวิญาณทั้งหมดที่มีของหลานทั้งหมดออกมาแล้วลองควมคุมมันให้ดูอย่างที่ปู่ทำให้ดูเมื่อกี้สิ..โดยการตั้งสมาธิให้แน่วแน่..ค่ะท่านปู่ขนาดที่ฉันกำลังจะเริ่มการฝึกฉันกอไม่รุเลยว่ามีสายตาบางคนแอบจ้องมองอยู่..
ย้ากกกกกกกกกก ฉันเริ่มปลดปล่อยแรงดันวิญญาณทั้งหมดฉันสัมผัสได้มันมหาศาลจนฉันไม่รุเลยว่ามันช่างมหาศาลมากทำเอาท่านปู่และผู้ติดตามอึ้งไปตามๆกัน โอ้ช่างมหาศาลมากเลยอาจมากกว่าของข้าอีกนะเนี่ยท่านปู่ถึงกับอึ้ง...แล้วจะทำยังไงดีละค่ะท่านปู่ หึก..โอ้ยฉันพยายามตั้งสมาธิเพื่อควบคุมแรงดันวิญญาณที่มหาศาลแต่ทำยังไงกอทำไม่ได้ งื้อๆๆๆๆนารูเอะหลานต้องควมคุมมันให้ได้ไม่งั้นพวกเราเสดแน่..เอะทามไมท่านปู่ถึงพูดอย่างนั้นละยังที่ฉันไม่ทันได้ถาม บนท้องฟ้ากอเกิดรอยแยกออกมาและพวกฮอลโล่ เอะ!!!ไม่สิทั้งพวกกินเลี่ยนและฮอลโล่พวกันแห่มาเพราะแรงดันวิญญาณของฉันแย่แล้วทำยังไงดี นารูเอะ!!!หลานทำอะไรรีบควบคุมแรงดันวิญญาณของหลานเดี๋ยวนี้นะ แต่ท่านปู่หนูทำไม่ได้หนูควบคุมมันไม่ได้ โธ่เอ้ย....พวกฮอลโล่และกินเลี่ยนเริ่มโผล่ออกมามากมายทำให้เกิดการต่อสู้ขึ้น..ไม่นร้าาาาาาาาาาาา ฉันตะโกนสุดเสียงและตกใจสุดขีดแรงดันวิญญารของฉันเริ่งลดลงแล้ว และฉันเองกอเริ่มอ่อนแอลง..ทันใดนั้นกอมีฮอลโล่ตัวหนึ่งกำลังจะเข้ามาทำร้ายฉัน...ขณะเดียวกันกอมีบุคคลคนหนึ่งปรากฎตัวและใช้ดาบฟาดฟันฮอลโล่ตัวนั้นสลายไปในที่สุด..สายตาของฉันเริ่มพล้ามั่วขึ้นทุกที...หึเปนไงละเพราะเจ้าเลยทำให้ทุกคนแม้แต่ท่านปู่ของเจ้าเดือดร้อน..ยังไงเจ้ากอยังเปนยัยอ่อนอยู่วันยังค่ำนั้นละเขาพูดพร้อมกับอุ้มฉันเข้ากับอกที่แข็งแกร่งของเขาแต่ทันทีที่เขาจะพูดต่อกอต้องชงักเพราะคำพูดของฉัน ฮึก...เปนเพราะฉันฉันทำให้ทุกคนต้องเดือดร้อน..เปนเพราะฉันฉันพูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาไม่หยุด ก่อนที่สติของฉันเริ่มดับวูบลง..ฉับกอได้ยินคำพูดของเขา มันไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอกๆๆๆเสียงนั้นสะท้อนเข้ามาในหัวของฉันซ้ำๆก่อนที่สติของฉันจะดับวูบลงภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่น...
2-3 ต่อมาฉันตื่นขึ้นมาพร้อมกับคำพูดของเขาวันนั้น มันไม่ใช่ความผิดของเจ้าหรอก..โอ้ยพอคิดถึงคำพูดนั้นขึ้นมากอทำเอาฉันหน้าแดงขึ้นมา -///- ไม่เอาแล้วไม่หาท่านปู่หน่อยดีกว่า..ขณะที่ฉันกำลังจะไปหาท่านปู่คนติกตามของฉันกอพูดขึ้นก่อน..
ท่านนารูเอะครับ....ท่านจะไปไหนครับอาการของท่านยังไม่หายดีเลยนะครับ.
จะไปหาท่านปู่นะ _ _ มีเรื่อที่อยากจะขอโทดนะพาไปหน่อยสิ
ครับ..
ณ ห้องพักของท่าปู่..
ท่านปู่ค่ะ..
ว่าไงนารูเอะ เจ้ายังไม่หายดีเจ้ามาทำไม หึ..ของโทดนะค่ะท่านปู่ฉันหมอบลงพร้อมกับขอโทดท่านปู่เปนการใหญ่ นารูเอะหลานไม่ต้องขอโทดตัวเองหรอกเป็นเพราะปู่เองแหละที่รีบฝึกหลานมากไปทั้งที่หลานยังไม่พร้อมเท่าไหร่..ไม่หรอกค่ะท่านปู่หนูผิดเองละค่ะที่ไม่หัดควบคุมพลังวิญญาณของตัวเองให้ดีจนต้องทำให้...ทำให้ทุกคนต้องบาดเจ็บกันหมด..
ท่านารูเอะ....ครับมันไม่ใช่ความผิดของท่านนารูเอะหรอกครับพวกเราเต็มใจที่จะปกป้องท่านารูเอะครับเพราะว่าตั้งแต่ที่ท่านนารูเอะมาอยูที่นี่จากบ้านที่ดูเงียบสงบและน่าเบื่อกลับมีสีสันเพิ่มมากขึ้นอีกและกอพลอยทำให้พวกผมสนุกสนานอยู่ตลอดเวลาเลยเพราะฉะนั้นแล้ว..ท่านนารูเอะไม่ต้องโทดตัวเองหรอกนะครับ ...พวกนาย..ฮึก..ขอบใจมากนะ
นารูเอะ ....ค่ะท่านปู่เหตุการณ์เมื่อก่อนที่เกิดขึ้นจบลงแล้วข้ากอโทรไปรายงานแม่ของเจ้ารุไหมแม่ของเจ้ากินไม่ได้นอนไม่หลับเลยละ..เจ้าควรโทรไปบอกแม่ของเจ้าดีกว่านะจะได้เลิกกังวลสักที..
ค่ะ..ท่านปู่ 
เอ๊ะ...ท่านปู่ค่ะรู้รึเปล่าวค่ะคนที่มาช่วยชีวิตหนูตอนนั้นนะเป็นใครเหรอค่ะ??
หือ..อ๋อคนที่ช่วยหลานเอาไว้นะกอคือ..
คือ...
หัวหน้าหน่วยที่6 คุจิกิ เบียคุยะ นะ
หาาาาาาาาาาา จริงเหรอค่ะท่านปู่ คนอย่างเขาเนี่ยนะ ไม่อยากเชื่อ..แล้วเขามาตอนไหนละ
หึๆๆไว้เอาไปถามเจ้าตัวเอาเองเถอะนะ...^^
ท่านปู่กอ...
หลังจากที่กลับจากห้องของท่านปู่ฉันกอโทรไปบอกท่านแม่..
ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ
(นารูเอะลูก!!!เปนยังไงบ้างแม่เปนห่วงนะรู้ไหม...)
กอไม่เป็นไรหนิค่ะแม่..แม่เป็นห่วงเกินไปแล้วนะ ...
(กอจะไม่ให้เปนยังไงได้ยังไงลูกสาวคนเดียวของแม่โดนซะขนาดนั้น.)
แหม่แม่กอ...แล้วจะให้หนูอยู่ที่อีกนานไหมค่ะเนี่ย อยากกลับบ้านแล้วอยากให้แม่มาหาจัง คิดถึง...
(แม่กออยากไปหาลูกยนะแต่ว่าแม่งานยุ่งนะลูก.แล้วกอไม่ได้นะจ๊ะท่านปู่โทรมารายงานว่าลูกยังไม่ก้าวหน้าเท่าไหร่เลยเอาไว้..ท่านปู่บอกเองละกันว่าหลานจะได้กลับมามาไหร่)
คร้า..แม่แค่นี้นะค่ะ..รักแม่ค่ะ มะๆๆๆ 
หลังจากที่ฉันคุยโทรสับกับแม่เสดฉันกอเข้ามาพักผ่อนที่ห้อง..แล้วกอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย.แล้วพอได้รู้ว่าคนที่มาช่วยฉันไว้เปนใครแล้ว คิดแล้วฉันกอหน้าแดงขึ้มาทันที...-///-
โอ้ย...ยังไงฉันกอต้องไปขอบคุนหมอนั้นสินะ.....งือๆๆๆ
ไว้ค่อยคิดทีหลังแล้วกัน...นอนดีกว่า ครอกZZZ 
 
 
TO BECONTINEW