คุณชายหน้าใส กระชากใจยัยเด็กบ๊อง

"นี่เธอ ! ถ้าเธอรู้ว่าฉันเป็นใครแล้วเธอจะเสียใจที่พูดแบบนี้! " อย่าเอาหน้าหล่อๆมาใกล้สิ่ หวั่นไหวน้ะ >\\\<

"คุณ เจไนท์ ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ" มีบดิกาสวิ่งมา 3 คน แต่เอ๊ะ ? เจไนท์หรอ !!

" ไม่เป็นไร เดี๋ยวฉันจัดการเอง " เขายังรั้งฉันไว้ประชิดตัว แล้วหันไปพูดกันบดิกาส แล้วตวัดสายตามาที่ฉัน

" จะ..จะ..เจไนท์ บราวน์ " ฉันพูดติดๆขัดๆ เพราะไม่รู้ว่า เจไนท์ ตัวจิงคือ หมอนี่ !

" ทำไม รู้ว่าฉันคือใครแล้ว พูดไม่ออกเลยหรือไง " เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกแล้ว >< เอ๊ะ เหลือบๆ ไปเห็น

เนคไทกับตรา โรงเรียน เขาเรียนที่เดียวกับเรางั้นหรอ ทำไมไม่เคยเห็นเค้าเลยล่ะ

" นะ..นายเรียน.." ยังไม่ทันได้พูดจบจบ เขาก็แทรกขึ้นมา

"ใช่ ฉันเรียนโรงเรียนเดียวกับเธอ ไม่สิ่ ! เธอเรียนโรงเรียนเดียวกันฉัน เพราะมันเป็นโรงเรียนของฉัน ! " อึ้งงงง o_O

"ฮื่อๆ นานอย่าทำแบบนี้สิ่ ฉันกลัว T.T เอ่อ..เอาเป็นว่าน้ะ คือฉันรีบ ฉันต้องไปรับน้อง .. ไปล่ะ บาย! "

ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากมือเขา แต่กับไม่เป็นผล อะไรฟ๊ะ !!!!

'นี่ ! ยัยดาวโรงเรียน ฉันรู้ว่าเธอต้องไปรับน้อง และฉันเป็นรุ่นพี่ ม.6 เธอสนใจจะไปกับฉันมั้ย "

เค้ายิ้มเจ้าเล่ห์ แฝงความนัยบางอย่าง ฉันล่ะเกลียดรอย ยิ้มแบบนี้ของผู้ชายทุกคนเลยแหละน้ะ อ

ฮื่อๆ

"นายรู้หรอว่าฉันเป็น ดาว โรงเรียน แต่ยังไงก็ไม่ไปกับนายหรอกน้ะ ชิ! "

"นี่มันโรงเรียนฉันน้ะ เธอจะเอาอย่างไง ชนฉัน ไม่ขอโทษ และก็เล่นตัว ... ได้ มานี่! "

เขาเดินลากฉันไปที่รถ และเปิดประตูรถด เหวี่ยงฉันเข้าไป นี่คนน้ะ ไม่ใช่แมว ! ผู้ชายอะไร โหดร้ายชะมึก ชิ!

"นายจะพาฉันไปไหน ! ปล่อยฉันน้ะ " เขาไม่ตอบเสยสักคำ ทำไมน้ะทำไมฉันต้องมาเป็นแบบนี้ เฮ็งซวยเอ๊ย !

" เดี๋ยวฉันขับเอง ไม่ต้องไปส่ง" เขาหันไปพูด กับบดิกาส และเปิดประตูรถเข้ามานั่ง

"นายจะไม่บอกฉันเลยหรือไงห๊า ... ไอ้บ้า" ฉันด่าเขาว่าไอ้บ้า !!! หัวจะหลุดไหมค้าาา ไม่น่าเผลอหลุดปากเลย แงๆ

"นี่ยัยบ๊อง ฉันมีชื่อน้ะ ! " เค้าตะคอกใส่ฉัน ยังดีน้ะแค่ตะคอก พอรับได้ แต่ความเร็วรถนี่สิ่ รับม่ายด้ายยยย

"นี่! ฉันก็มีชื่อน้ะ !!! "ฉันก็ตะคิกเป็นโว้ยยย ให้มันรู้ไปสิ่ ว่าฉันก็ไม่ยอมถูกข่มเหงหรอกน้ะ เชอะ