"• So • " Hot "♥" รักนี้ขอ"ร้อนแรง"อีกหน่อย

    อีตาเคบ้า  นายอยู่ใหน ช่วยฉันด้วยยยยยยยย!!!!!!!
    "อยากรู้จัง ทำไมผู้หญิงอย่างเธอถึงทำให้ไอ้เคมันห่วงนักห่วงหนาน่ะ" 
    "ห่วงบ้าห่วงบอสิ ถ้าอีตานั้นห่วงฉันจริง ฉันคงไม่อยู่ห้องคนเดียวอย่างที่แกเห็นหรอกไอ้บ้า "
    "หึ ด่าเข้าไป 55555+ " 
    "ปล่อยฉัน ปล่อยสิ  นี้ ปล่อยน่ะ "
    "ปล่อยทำบ้าไรล่ะ 5555+ สะใจ " 
    "ไอ้บ้า ปล่อยยยยยย "
     เพี้ยะ        
     "โอ้ยย เเก้มฉัน ไอ้บ้า แกจะมัดฉันไว้กะเตียงทำบ้าไรเนี้ย" 
     "แกล้งคนไงล่ะ 5555 "
     "ลูกพี่่ มันมาแล้วครับ"?
     "โอ๊ะโอ เหยื่อฉันมาแล้ว ..... งั้นเรามาเล่นเกมกันดีกว่าน่ะ แม่ปากดี" 
     "เกมบ้าไรของแก ฮะ"
     "อย่างนี้ไง "
     แค๊วกกกกกก
      "อ๊ายยยยย ไอ้บ้า ไอ้ลามก หยุดน่ะ หยุดไง "
      " ฮ่าาาา แหม่ๆๆ เบาสิ เดี่ยวเหยื่อฉันได้ยินหมด ฮ่าๆๆๆ"
     "ช่วยด้วย  ช่วยด้วย ใครก็ได้ ฮือๆๆ ช่วยด้วย เค ช่วยฉันด้วย "
     " โอ๊ะโอ ร้องขอความช่วยเหลือเป็นด้วยหรอเนี้ย "
    แค๊วกกก
     "อ๊ายยย ไอ้บ้า เสื้อฉัน ปล่อยน่ะ ออกไป๊ "
     โอ้ยยย เสื้อฉันตอนนี้สภาพไม่เหลือแล้ว   ก็ไอ้ฟอสนั้นล่ะ มันฉีกเสื้อฉัน ตอนนี้เหลือแค่บลาสีดำตัวเดียวเอง บ้าที่สุดเลย 
     ปัง ปัง ปัง  
     เสียงกระแทกประตูอย่างแรงดังขึ้น ในขณะที่น้ำตาฉันเริ่มไหลอออกมา ขอร้องล่ะ ช่วยฉันที ช่วยฉันด้วย ฉันกลัว กลัวเป็นบ้าแล้ว เค ช่วยฉันด้วย เค ฮือๆๆ
    "พีท พีท ได้ยินฉันไหม พีท "
    "เค เค เค "
    พลั๊ก 
     "โอย ท้องฉันนนน"
    "หึ เรียกร้องกันจัง แต่ฉันขอชิมเธอก่อนล่ะกันน่ะ ฮ่าๆๆ" 
    ปัง ปัง  
    "ถ้าอยากชิมยัยพีทนัก ชิมลูกปืนไปก่อนล่ะกันไอ้ฟอส "
    "เฮๆๆ ใจเย็นน่า แค่ล้อเล่นกะยัยนี้เท่านั้นเองน่า"
    "เนี่ยหรอล้อเล่น งั้นลองมาล้อเล่นกะลูกปืนดูไหมล่ะ "
    ปัง !
    "เฮ้ย ยิงจริงหรอว่ะ "
   "เออ ไอ้สิ เอาตัวมันไปให้พี่เทย์ "
   "ครับ "
   "เฮ้ย ไอ้เทย์มันเกี่ยวไรด้วยว่ะ "
   "กลัวรึไง หึ เอามันออกไป เร็ว! " 
    "ครับ"
   หลังจากที่นายสิเอาตัวไอ้ฟอสออกไป เคก็เข้ามาช่วยแกเชือกออกให้ แล้วก็ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวฉันไว้  จะไม่ให้คลุมได้ไง ด้านบนฉันเหลือเเต่บลาน่ะ ฮือๆๆ ไอ้ฟอสโรคจิต 
   "ขอ..โทดน่ะ "
   "ฮือๆๆ นายหายไปใหนมา ตาบ้า ฉันกลัวน่ะ ฮือๆ"
   "ก็ขอโทดอยู่นี้ไง "
   "นายทิ้งฉัน นายทิ้งฉัน  ฮือๆๆ "
   "ขอโทด อย่าร้องน่ะ ฉันขอโทด "
   "ฮือๆๆ " 
   "ร้องเยอะเดี่ยวหมดสวยหรอกน่ะ"
   "ฉันไม่สนใจเรื่องสวยแล้ว ฉันกลัว "
   "อ่าๆๆ รู้แล้วว่ากลัว กินน้ำไหม เดี่ยวไปเอามาให้"
   "ไม่ ....อย่าไปห่างจากฉัน อย่าทิ้งฉัน ฉันกลัว "
   "เอ่อ...อื้ม เข้าใจแล้ว "
 
   Take: K R
    หลังจากที่พีทร้องไห้ได้สักพัก ยัยนั้นก็หลับไป วันนี้ผมรู้สึกผิดมากมายเลย ทั้งเรื่องหลังผับแถมยัยนั้นต้องเจอเรื่องที่พึ่งผ่านมาเมื่อกี้อีก ถ้าตอนนั้นพี่เทย์ไม่โทรหาผม ผมก็คงไม่รู้ว่าพีท ต้องเจอไอ้ฟอสทีห้องผม   ผมมันบ้าที่สุดที่หลงกลแผนของไอ้ฟอส ถ้าผมไม่หลงกล พีทคงไม่เจอเรื่องเเย่ๆๆอย่างนี้
    "ไม่ ....อย่าไปห่างจากฉัน อย่าทิ้งฉัน ฉันกลัว "
 อยู่ๆๆผมก็นึกถึงคำพูดที่ยัยนั้นพูดออกมา  มันทำให้ผมใจหายและรู้สึกหวั่นไหว หวั่นไหวว่าคนอย่างเธอจะอยากให้คนอย่างผมอยู่เคียงข้างในเวลาแบบนี้ และหวั่นไหวว่าหัวใจของผมจะต้านทานเธอไม่อยู่
  End: K R