The nearness..ความใกล้ชิด

ในหัวของทั้งสองกำลังมีความคิดมากมายหลายอย่างอยู่เต็มไปหมด////////เค้าสองคนมองตากันเลิ่กลั่ก////อยู่ๆก็หันหลังใหกัน/////คิมค่อยๆหันกลับมามองแตงกวาเมื่อแตงกวาหันมาเค้าก็หันกลับทันที

"เอ่อ.....เรา....เรากล้บก่อนนะ"คิมพูดอึกอักเค้าทำตัวไม่ถูกส่ว่าจะไปต่ออย่างไรดี/////แล้วก็รีบวิ่งออกไปเลย-0-

"เอ่อ"แคงกว่หันมาอีกทีก็ไม่เห็นคิมแล้ว/////เธอนั่งลงบนม้าหินนั่งพูดกับตัวเอง

"นี่เราเป็นอะไรของเราเนี่ย!!!!!!!!!!!-_-//////"

เธอทุบหัวตัวเองอยู่ราวกับว่าเธอทำอะไรที่ไม่ดีที่ทำให้เธอเขินขนาดนี้เพราะขนาดผู้ช้ายแท้ๆเธอยังไม่เคยเขินเลยนี่ผู้หญิงแท้เธอกลับเขินจนไปไม่ถูก

"ไม่นะไม่.....เราเป็นผู้หญิงเค้าะป็นผู้หญิงเป็นไปไม่ได้ไม่นะ"เธอกับตัวเองที่สมองพยายามต่อต้านกับหัวใจของเธอ

เธอรีบขึ้นห้องเพราะเธอไม่รู้ว่าจะทำอะไรดี

"อ่า~~~~~ที่นอนนุ่มๆของช้านนนนน"เธอกระโดดลงบนที่นอน....พร้อมที่จะโยนความมึนงงกับความรู้สึกของเธอลงไปเพื่อที่จะพักผ่อนเพราะสมองของเธอคิดอะไรเต็มไปหมดแล้ว

ต๊บ!!!ที่โต๊ะหนังสือของเธอมีจรวดกีะดาษสีขาวร่อนมา

"กระดาษไรเนี่ย"เธอพูดพลางคลี่กระดาษออก

"เราขอโทษนะเราดีใจมากไปหน่อย"เมื่อเธอเห็นข้อความในกระดาษเธอก็รู้ทันทีว่าเป็นคิม

เธอไปที่บ้านตรงข้ามหัองที่ตรงกะห้องเธอ...ใช่!!!!นั้นห้องนอนคิมห้องของแตงกวาและคิมนั้นอยู่ตรงข้ามกัน

เธอมองเห็นคิมแอบอยู่หลังผ้าม่านเธอเลยตะโกนบอกคิมว่า"เราบอกแล้วไงเราไม่ถือ.^_^ดีใจด้วยนะที่สอบได้ขอให้อยู่ห้องเดียวกันน้า"เธอพูดหน้าแดงหน่อยๆ

คิมได้ยินแบบนั้นก็ดัีใจจึงออกมาจากผ้าม่านตะโกนกลับ"เราก็คิดว่าเราอยากอยู่ห้องเดียวกับแตงนะ"เค้ายิ้มมีอย่างความสุข

"เดี๋ยวอีก5วันโรงเรียนก็เปิดแล้ว....ดีใจด้วยนะเด็กใหม่5555"เธอยิ้มให้คิม

คิมก็ยิ้มตอบทั้งสองคุยหยอกล้อเฮฮากันข้ามรั้วบ้านทร่มีราวกับว่ามันไม่เคยมีรั้วกันเอาไว้////ในสมองของแตงกวาก็พยายามคิดว่าคิมคือเพื่อนเพื่อที่เธอไม่อยากจะเปลี่ยนแปลงเพศของเธอเอง////แต่ในใจของเธอก็ขัดกับสมองอย่างรุนแรง////แต่คิมรู้ใจตัวเองแล้วว่าเค้านั้นเริ่มแอบชอบเด็กาาวข้าวบ้านผู้น้ารักเสียแล้ว