The nearness..ความใกล้ชิด

เวลากลับบ้าน

.

.

.

.

.

เสียงคุยของเด็กนักเรียนดังเต็มไปหมดทั้งโรงเรียน///////แตงกวาและกลุ่มเพื่อนๆยืนคุยกันอยู่หน้าโรงเรียน/////บัว.....ขิง.....นุ๊ก.......ต่างแยกกลับไปก่อนเหลือแตงกวากับคิมอยู่2คนที่กำลังจะกลับบ้านไปทางเดียวกัน

"กระเป๋าหนักมั้ย......"คิมถามแตงกวาด้วยความเป็นห่วงเพราะเห็นว่าแตงกวาเดินช้าลงและเหงื่อเต็มตัวไปหมด:(:

"หนักดิ"แตงกวาพูดเสียงแหบเพราะคอแห้งและอากาศร้อนมาก

"เอากระเป๋ามานี่"คิมพูดพร้อมหยิบกระเป๋าแตงกวาออกมาจากหลัง

"เฮ้ย!!!!!!!!!!!!ไม่เป็นไร"แตงกวาพูดพลางหยิบเอากระเป๋ปคืนจากคิม

"เอามาให้เค้าถือมา.....ถ้าแตงเป็นลมนี่เค้าต้องแบกหนักเลยนะ"คิมพูดเพราะความเป็นห่วงแต่ก็ปนความกวนนิดๆ

"ชีส์......นึกว่าเป็นห่วง"แตงกวาพูดเบาๆ"เอ้า....เอาไปถือเลย"แตงกวายัดกระเป๋าให้คิมถือ//////แล้วก็เดินลิ่วๆไปแบบไม่รอคิมออกไปนอกโรงเรียน

"อ้าว...เฮ้ย!!!!!!!แตงกวาาาาาาาา.....รอเค้าด้วย"คิมตะโกนพร้อมวิ่งตามแตงกวาไปนอกโรงเรียน

ตามหน้าโรงเรียนหญิงล้วนนั้นมักจะมีนักเรียนช่ายมาอยู่หน้าโรงเรียนอยู่แล้ว~~~~~โรงเรียนของแตงกวาก็เช่นกัน

"เฮ้ยๆๆๆๆความน่ารักกระเด็นเข้าตาว่ะ"หัวหน้ากลุ่มเด็กชายกล่าวขึ้น

"แต่กูว่าเหมือนจะเสียเด็กให้กะทอมว่ะ"เด็กชายอีกคนพูดแย้งขึ้นมา/////////คิมรู้ตัวว่าเด็กพวกนั้นหมายถึงตัวจึงพูดออกไปว่า

"พี่.....ขอร้องอย่าเยอะ"คิมพูดออกแนวว่าอยากให้เรื่องจบๆ~~~~จนทำให้เด็กนักเรียนแถวนั้นหันมามองกันหมด

"น้องก็ช่วยอย่าทำตัวเป็นธรรมชาติกลายพันธุ์สิน้องเดี๋ยวเนี้ยมันกลายพันธุ์กันหมดแล้ว"~~~~~~~                          เด็กชายอีกคนพูดกวนประสาทคิม/////คนแถวนั้นมองกันเป็นตาเดียวจับจ้องมาที่คิม////ทำให้คิมไม่กล้าพูดอะไร////แตงจึงโกรธและโมโหแทนคิมเลยพูดโผงผางออกไปว่า________"ถ้ารักษาพันธ้ดั้งเดิมแบบพวกพี่อ่ะหนูยอมกลายพันธุ์ดีกว่า"แตงกวาพูดพร้อมก้าวมาควงแขนคิม

"เฮ้ย...น้องถามจริงๆเหอะเวลาหอมแก้มกันอ่ะรู้สึกยังไง"

ทันใดนั้นเองแตงกวาเขย่งขึ้นไปหอมแก้มคิม/////คนแถวนั้นพูดกันฮือฮาไปหมด//////แล้วแตงกวาก็เดินจับมือคิมแหวกฝูงชนเดินกลับบ้านแบบไม่แคร์สื่อ

"