รักนายเหรอ..!!!?? หรือผมคิดไปเอง

          . . . . . .ต่อจากบทที่ 3. . . . . 

          "ถึงเต้นท์แล้วเหรอ" ผมพูดขึ้นเมื่อลมที่กระทบร่างของผมนั้นหายไป

          "ครับ ถึงแล้ว.." เค้าคงจะรีบหน้าดู เพราะตอนวางผมนั้น เค้าค่อยๆวาง พอวางเสร็จก็ปล่อยผมเลย .. เค้าจะทำอะไรหน่ะ.. ผมอยากรู้จัง..          

          "เอ่อ... โคชิ.. จะทำอะไรเหรอครับ.. เห็นรีบร้อนนานแล้ว"

          "มันก็แค่การรักษาครับ.. แต่มันอาจจะเจ็บหน่อยน่ะครับ" หืม.. เจ็บเหรอ... ม่ายอาววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

          "คะ... โคชิ. ผมกลัว" ไม่นานร่างสูงนั้นก็มานั่งข้างๆผม พร้อมกับกุมมือผมอย่างแน่น 

          "สาบานได้หรือเปล่าครับ.. ถ้าผมรักษาให้จะไม่โกรธผม"

          "ครับ... ได้ครับ"

          "นอนลงน่ะครับ.."เค้าจับผมนอนลง ผมก็ว่าง่ายน่ะ ยอมนอนลงแต่โดยดี แต่พอผ่านไปสักพัก เหมือนเสื้อผ้าของผมโดนถอดออก เฮ้ย!! ทำอะไรเนี่ย

          "คะ..โคชิ.. ทำอะไรหน่ะครับ.."

          "......"โคชิไม่พูดอะไร มีแต่เสียงเสื้อผ้าของเขา  .. แต่อีกสักพัก เหมือนมันมีอะไรมาแตะที่แก้มของผม เลื่อนลงมาจนถึงคอ

          "คะ..โคชิ.."

          "ไม่ต้องกลัวน่ะครับ.. แป็ปเดียว" พูดจบ รีมฝีปากของเขาก็ประกบกับรีมฝีปากของผม ผมตกใจเล็กน้อย แต่ก็คิดว่ามันเป็นการรักษา.. แต่หลังจากนั้น.. เค้าเริ่มสอดลิ้นของเขาเข้ามาในโพรงปากของผม.. ค้นหาความหวานในปากของผมแต่ผมก็แปลกน่ะ.. ไม่ปฏิเสธอ่ะไรทั้งสิ้น... แต่กลับเคลิ้มตาม ผมเกี่ยวลิ้นอีกฝ่ายบ้าง.. เพื่อลิ้มลองความหวานจากปากอีกฝ่าย.. มือของผมเลื่อนไปโอบคออีกฝ่ายอย่างไม่ลังเล เค้าจูบได้หวานมาก จนผมเริ่มหายใจไม่ออก 

          "อือ.."ผมค่อยๆทุบอีกคนเบาๆ เพื่อเป็นสัญญาณว่า ลมหายใจผมเริ่มไม่มีแล้ว อีกคนก็ฟังสิ่งที่ผมร้องขอไป เค้าถอนจูบออก และให้ผมได้หายใจเพียงแค่แป็ปเดียว ลิ้นของเค้าก็เข้ามาในปากผมอีกที ครั้งนี้มันรุนแรงและหนักหนวงมากกว่าครั้งที่ผ่านๆมา ผมตั้งรับแทบไม่ทันเลย ลิ้นอุ่นๆของเค้าไล่ลงมาจนถึงซอกคอของผม เค้าเลียแล้วกัดลงไปอย่างแรง

          "อ๊าาา!! ผมเจ็บน่ะ!!".....

                           * * * ติดตามตอนต่อไปครับ* **

**ขออภัยถ้าสั้น เดี๋ยวมาอัพต่อ**