The best bad love รักนะคะศัตรูแสนดี
9.7
เขียนโดย tk_aruzawa
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 08.38 น.
7 chapter
4 วิจารณ์
10.75K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน พ.ศ. 2557 15.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ปากเสีย!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ โอ๊ยๆๆๆ ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรของ “มะกรูด” คนนี้เนี่ยเปิดเทอมมารถสปอร์ตสวยๆของฉันก็ไปจุมพิตกับต้นไม้ซะแล้ว เฮ้อ~ แล้วจะทำยังไงเนี้ยยยย แถวหอเฟรชชี่ของมหา’ลัยยิ่งไม่มีคนด้วย ลงไปดูรถก่อนแล้วกัน
หวายย กันชนยุบไปถึงไหนๆแล้ว TOT โดนหม่ามี้ฆ่าทิ้งแน่มะกรูดเอ๊ยยยย =^= แต่เอ๊ะ นั่นมันแสงไฟนี่ น่าจะเป็นไฟหน้ารถด้วย
“ช่วยด้วยค่า ช่วยด้วย” (เอ๊ะ นี่ฉันติดเกาะมาสามปีหรือรถชนต้นไม้กันแน่เนี่ย) กรี๊ด~~~ จอดแล้วเขาจอดแล้ว
อืมมม ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชายแฮะ
“เอ่อ ขอโทษนะคะ พอดีว่ารถฉัน... ฮ..เฮ้ย”
“อ้าว น้องมะกรูด เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”
“ไม่มีอะไรค่ะ พี่นัช”
ซวยหนักกว่าเก่าอีก เพราะผู้ชายคนที่ลงจากรถมาดันเป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุดในสามล้านโลกแล้ววว พี่ธนัช หรือ นัช คือคนที่มาตามตื้อฉันอยู่น่ะเซ่ T^T
“แต่พี่ว่ารถของน้องมะกรูดมันไม่บอกอย่างนั้นเลยน้า~”
โอ๊ยยย อย่ามาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้ จะอ้วกค่าาา
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มะกรูดโทร.ตามเพื่อนออกมาแล้วค่ะ อีกสัก5นาทีคงถึง”
“งั้น เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนก่อน ผู้หญิงบอบบางอยู่คนเดียวมันอันตรายน่ะ”
คนที่อันตรายที่สุดก็พี่นั้นแหละ -3-
“ฉันอยู่คนเดียวได้ค่ะ พี่กลับไปเถ...”
เดี๋ยวนะ ทำไมอยู่ดีไอ้บ้าหน้า(ม่อ)ต้มน้ำนี่ก็มาคว้าข้อมือฉันไปจับล่ะ ทำม้ายยย
“กลับไม่ได้หรอก เธอมีเรื่องต้องคุยกับพี่”
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุย”
เวร!!! เขาไม่ได้ฟังฉันแล้วว ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยย >o<
อ๊ะ ดูเหมือนพระเจ้าจะเห็นใจฉันแว้วววว มีรถมาทางนี้ละ ช่วยด้วยค่า(รู้สึกเหมือนมีโมเมนต์เดิมแต่สถาณการณ์เปลี่ยนแฮะ)
“มีปัญหาอะไรกันรึเปล่าครับ”
ด..เดี๋ยวนะ!! เมื่อกี้นี้มัน อะไรกันเนี่ยยย ขาวเว่อร์ หล่อเว่อร์ เว่อร์วังอลังการไปทุกส่วนของของใบหน้า นี่มันเทพบุตรหรือเปล่าคะ O_o
“ไม่มีอะไรครับ พอดีแฟนผมขับรถชนต้นไม้น่ะ”
ไอ้บ้านี่ชิงตอบตัดหน้าฉันอ่ะ แล้วไอ้’พอดีแฟนผม’นี่มันอะไร แถมยังพูดให้ฉันดูงี่เง่าสุดๆเลยด้วย =_= ทำอย่างนี้กับฉันต่อหน้าคนหล่อได้ยังงายยยย
“ไม่ใช่นะ!!! ฉันขับรถชนต้นไม้ก็จริง แต่หมอนี่ไม่ใช่แฟนฉันนะ เขากำลังจะลวนลามฉัน!!!”
เฮ้ย!! เมื่อกี้นี้ฉันพูดว่าอะไรนะ บอกทีว่าไม่มีคำว่า ‘ลวนลาม’T_T
“ฮะ ไอ้บ้านี่ลวนลามเธองั้นเหรอ”
“อะ อืม”
“มานี่สิ เดี๋ยวฉันจะพาไปแจ้งตำรวจเรื่องรถ แล้วก็หมอนี่”
“ด..เดี๋ยวสิ”
“ถ้าฉันกลับมาแล้วแกยังอยู่นะฉันจะแจ้งความจับแก อย่าคิดว่าฉันไม่รู้จักแกนะ”
เขาบอกพร้อมกับชี้หน้าพี่นัช สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องเดินตามเขามาที่รถของเขาอยู่ดี
“ขอบใจนะ...ที่ช่วย”
“ไม่เป็นไร แต่...”
“อะไร”
“ฉันคงไปส่งเธอได้แค่หน้ามหา’ลัยนะ”
“อืม ฉันไม่รบกวนแล้ว”
ฉันกำลังจะลงรถเพราะถึงที่หมายแล้ว แต่...
“นี่ ลดน้ำหนักบ้างนะ”
“ฮะ”
“เธอนั่งรถฉันที ยุบไปข้างเลย”
“=O=” อะ อะ ไอ้หมอนี่
โอ๊ยยยยย วันนี้ฉันโอ๊ยเป็นรอบที่ล้านแล้วเนี่ย U_U อีตานั่น หลังจากพูดจบก็เหยียบรถออกไปเลย ทิ้งฉันไว้กับคำพูดอันโหดร้ายนั่นคนเดียว ไม่เป็นไร T_T ไปเรียกคนมาลากรถก่อนแล้วกัน
งานนี้เป็นเรื่องแรกของไรเตอร์ ข่วยเม้นกันสักนิด โหวตกันหน่อย แล้วจะมาอัพให้อีกจ้าาาาา
หวายย กันชนยุบไปถึงไหนๆแล้ว TOT โดนหม่ามี้ฆ่าทิ้งแน่มะกรูดเอ๊ยยยย =^= แต่เอ๊ะ นั่นมันแสงไฟนี่ น่าจะเป็นไฟหน้ารถด้วย
“ช่วยด้วยค่า ช่วยด้วย” (เอ๊ะ นี่ฉันติดเกาะมาสามปีหรือรถชนต้นไม้กันแน่เนี่ย) กรี๊ด~~~ จอดแล้วเขาจอดแล้ว
อืมมม ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชายแฮะ
“เอ่อ ขอโทษนะคะ พอดีว่ารถฉัน... ฮ..เฮ้ย”
“อ้าว น้องมะกรูด เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”
“ไม่มีอะไรค่ะ พี่นัช”
ซวยหนักกว่าเก่าอีก เพราะผู้ชายคนที่ลงจากรถมาดันเป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุดในสามล้านโลกแล้ววว พี่ธนัช หรือ นัช คือคนที่มาตามตื้อฉันอยู่น่ะเซ่ T^T
“แต่พี่ว่ารถของน้องมะกรูดมันไม่บอกอย่างนั้นเลยน้า~”
โอ๊ยยย อย่ามาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้ จะอ้วกค่าาา
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มะกรูดโทร.ตามเพื่อนออกมาแล้วค่ะ อีกสัก5นาทีคงถึง”
“งั้น เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนก่อน ผู้หญิงบอบบางอยู่คนเดียวมันอันตรายน่ะ”
คนที่อันตรายที่สุดก็พี่นั้นแหละ -3-
“ฉันอยู่คนเดียวได้ค่ะ พี่กลับไปเถ...”
เดี๋ยวนะ ทำไมอยู่ดีไอ้บ้าหน้า(ม่อ)ต้มน้ำนี่ก็มาคว้าข้อมือฉันไปจับล่ะ ทำม้ายยย
“กลับไม่ได้หรอก เธอมีเรื่องต้องคุยกับพี่”
“แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุย”
เวร!!! เขาไม่ได้ฟังฉันแล้วว ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยย >o<
อ๊ะ ดูเหมือนพระเจ้าจะเห็นใจฉันแว้วววว มีรถมาทางนี้ละ ช่วยด้วยค่า(รู้สึกเหมือนมีโมเมนต์เดิมแต่สถาณการณ์เปลี่ยนแฮะ)
“มีปัญหาอะไรกันรึเปล่าครับ”
ด..เดี๋ยวนะ!! เมื่อกี้นี้มัน อะไรกันเนี่ยยย ขาวเว่อร์ หล่อเว่อร์ เว่อร์วังอลังการไปทุกส่วนของของใบหน้า นี่มันเทพบุตรหรือเปล่าคะ O_o
“ไม่มีอะไรครับ พอดีแฟนผมขับรถชนต้นไม้น่ะ”
ไอ้บ้านี่ชิงตอบตัดหน้าฉันอ่ะ แล้วไอ้’พอดีแฟนผม’นี่มันอะไร แถมยังพูดให้ฉันดูงี่เง่าสุดๆเลยด้วย =_= ทำอย่างนี้กับฉันต่อหน้าคนหล่อได้ยังงายยยย
“ไม่ใช่นะ!!! ฉันขับรถชนต้นไม้ก็จริง แต่หมอนี่ไม่ใช่แฟนฉันนะ เขากำลังจะลวนลามฉัน!!!”
เฮ้ย!! เมื่อกี้นี้ฉันพูดว่าอะไรนะ บอกทีว่าไม่มีคำว่า ‘ลวนลาม’T_T
“ฮะ ไอ้บ้านี่ลวนลามเธองั้นเหรอ”
“อะ อืม”
“มานี่สิ เดี๋ยวฉันจะพาไปแจ้งตำรวจเรื่องรถ แล้วก็หมอนี่”
“ด..เดี๋ยวสิ”
“ถ้าฉันกลับมาแล้วแกยังอยู่นะฉันจะแจ้งความจับแก อย่าคิดว่าฉันไม่รู้จักแกนะ”
เขาบอกพร้อมกับชี้หน้าพี่นัช สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องเดินตามเขามาที่รถของเขาอยู่ดี
“ขอบใจนะ...ที่ช่วย”
“ไม่เป็นไร แต่...”
“อะไร”
“ฉันคงไปส่งเธอได้แค่หน้ามหา’ลัยนะ”
“อืม ฉันไม่รบกวนแล้ว”
ฉันกำลังจะลงรถเพราะถึงที่หมายแล้ว แต่...
“นี่ ลดน้ำหนักบ้างนะ”
“ฮะ”
“เธอนั่งรถฉันที ยุบไปข้างเลย”
“=O=” อะ อะ ไอ้หมอนี่
โอ๊ยยยยย วันนี้ฉันโอ๊ยเป็นรอบที่ล้านแล้วเนี่ย U_U อีตานั่น หลังจากพูดจบก็เหยียบรถออกไปเลย ทิ้งฉันไว้กับคำพูดอันโหดร้ายนั่นคนเดียว ไม่เป็นไร T_T ไปเรียกคนมาลากรถก่อนแล้วกัน
งานนี้เป็นเรื่องแรกของไรเตอร์ ข่วยเม้นกันสักนิด โหวตกันหน่อย แล้วจะมาอัพให้อีกจ้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ