The best bad love รักนะคะศัตรูแสนดี

          โอ๊ยๆๆๆ ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรของ “มะกรูด” คนนี้เนี่ยเปิดเทอมมารถสปอร์ตสวยๆของฉันก็ไปจุมพิตกับต้นไม้ซะแล้ว เฮ้อ~ แล้วจะทำยังไงเนี้ยยยย แถวหอเฟรชชี่ของมหา’ลัยยิ่งไม่มีคนด้วย ลงไปดูรถก่อนแล้วกัน

     หวายย กันชนยุบไปถึงไหนๆแล้ว TOT โดนหม่ามี้ฆ่าทิ้งแน่มะกรูดเอ๊ยยยย =^= แต่เอ๊ะ นั่นมันแสงไฟนี่ น่าจะเป็นไฟหน้ารถด้วย

     “ช่วยด้วยค่า ช่วยด้วย” (เอ๊ะ นี่ฉันติดเกาะมาสามปีหรือรถชนต้นไม้กันแน่เนี่ย) กรี๊ด~~~ จอดแล้วเขาจอดแล้ว

     อืมมม ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชายแฮะ

     “เอ่อ ขอโทษนะคะ พอดีว่ารถฉัน... ฮ..เฮ้ย”

     “อ้าว น้องมะกรูด เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ”

     “ไม่มีอะไรค่ะ พี่นัช”

     ซวยหนักกว่าเก่าอีก เพราะผู้ชายคนที่ลงจากรถมาดันเป็นคนที่ฉันเกลียดที่สุดในสามล้านโลกแล้ววว พี่ธนัช หรือ นัช คือคนที่มาตามตื้อฉันอยู่น่ะเซ่ T^T

     “แต่พี่ว่ารถของน้องมะกรูดมันไม่บอกอย่างนั้นเลยน้า~”

     โอ๊ยยย อย่ามาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้ จะอ้วกค่าาา

     “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มะกรูดโทร.ตามเพื่อนออกมาแล้วค่ะ อีกสัก5นาทีคงถึง”

     “งั้น เดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อนก่อน ผู้หญิงบอบบางอยู่คนเดียวมันอันตรายน่ะ”

     คนที่อันตรายที่สุดก็พี่นั้นแหละ -3-

     “ฉันอยู่คนเดียวได้ค่ะ พี่กลับไปเถ...”

     เดี๋ยวนะ ทำไมอยู่ดีไอ้บ้าหน้า(ม่อ)ต้มน้ำนี่ก็มาคว้าข้อมือฉันไปจับล่ะ ทำม้ายยย

     “กลับไม่ได้หรอก เธอมีเรื่องต้องคุยกับพี่”

     “แต่ฉันไม่มีอะไรจะคุย”

     เวร!!! เขาไม่ได้ฟังฉันแล้วว ใครก็ได้ช่วยด้วยยยยย >o<

     อ๊ะ ดูเหมือนพระเจ้าจะเห็นใจฉันแว้วววว มีรถมาทางนี้ละ ช่วยด้วยค่า(รู้สึกเหมือนมีโมเมนต์เดิมแต่สถาณการณ์เปลี่ยนแฮะ)

     “มีปัญหาอะไรกันรึเปล่าครับ”

     ด..เดี๋ยวนะ!! เมื่อกี้นี้มัน อะไรกันเนี่ยยย ขาวเว่อร์ หล่อเว่อร์ เว่อร์วังอลังการไปทุกส่วนของของใบหน้า นี่มันเทพบุตรหรือเปล่าคะ O_o

     “ไม่มีอะไรครับ พอดีแฟนผมขับรถชนต้นไม้น่ะ”

     ไอ้บ้านี่ชิงตอบตัดหน้าฉันอ่ะ แล้วไอ้’พอดีแฟนผม’นี่มันอะไร แถมยังพูดให้ฉันดูงี่เง่าสุดๆเลยด้วย =_= ทำอย่างนี้กับฉันต่อหน้าคนหล่อได้ยังงายยยย

     “ไม่ใช่นะ!!! ฉันขับรถชนต้นไม้ก็จริง แต่หมอนี่ไม่ใช่แฟนฉันนะ เขากำลังจะลวนลามฉัน!!!”

     เฮ้ย!! เมื่อกี้นี้ฉันพูดว่าอะไรนะ บอกทีว่าไม่มีคำว่า ‘ลวนลาม’T_T

     “ฮะ ไอ้บ้านี่ลวนลามเธองั้นเหรอ”

     “อะ อืม”

     “มานี่สิ เดี๋ยวฉันจะพาไปแจ้งตำรวจเรื่องรถ แล้วก็หมอนี่”

     “ด..เดี๋ยวสิ”

     “ถ้าฉันกลับมาแล้วแกยังอยู่นะฉันจะแจ้งความจับแก อย่าคิดว่าฉันไม่รู้จักแกนะ”

เขาบอกพร้อมกับชี้หน้าพี่นัช สุดท้ายแล้วฉันก็ต้องเดินตามเขามาที่รถของเขาอยู่ดี

     “ขอบใจนะ...ที่ช่วย”

     “ไม่เป็นไร แต่...”

     “อะไร”

     “ฉันคงไปส่งเธอได้แค่หน้ามหา’ลัยนะ”

     “อืม ฉันไม่รบกวนแล้ว”

      ฉันกำลังจะลงรถเพราะถึงที่หมายแล้ว แต่...

     “นี่ ลดน้ำหนักบ้างนะ”

     “ฮะ”

     “เธอนั่งรถฉันที ยุบไปข้างเลย”

     “=O=” อะ อะ ไอ้หมอนี่

     โอ๊ยยยยย วันนี้ฉันโอ๊ยเป็นรอบที่ล้านแล้วเนี่ย U_U อีตานั่น หลังจากพูดจบก็เหยียบรถออกไปเลย ทิ้งฉันไว้กับคำพูดอันโหดร้ายนั่นคนเดียว ไม่เป็นไร T_T ไปเรียกคนมาลากรถก่อนแล้วกัน

งานนี้เป็นเรื่องแรกของไรเตอร์ ข่วยเม้นกันสักนิด โหวตกันหน่อย แล้วจะมาอัพให้อีกจ้าาาาา