Love is...รักนี้ คือเธอ

   ครืด เปรี้ยง!! เสียงฟ้าร้องกระหึ่มตามด้วยสายฝนที่ตกลงมาเป็นสายในความมืดของตอนกลางคืน แต่ท่ามกลางความมืดและความเย็นของสายฝนนั้นมีหนุ่มสาวอยู่คู่นึงกำลังบอกรักกันอย่างไม่รู้สึกหนาวสั่นจากสายฝนที่ตกลงมาแต่กลับรู้สึกอบอุ่นจากอ้อมกอดของผู้ชายที่เขารัก และ เขาก็รักเธอเช่นกันด้วย แต่เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอเพราะมักจะมีออุปสรรคสำหรับความรักที่จะเข้ามาขัดขวาง เขาและเธอกำลังกอดกันอย่างหวานฉ่ำนั้น มีมือปริศนาเข้ามากระชากร่างอันบอบบางของเธอจนกระเด็นตามแรงมือไปด้วยและจับแขนด้วยความเจ็บปวด ที่เทอทำได้ตอนนี้คือขอความช่วยเหลือจากผู้ชายที่เป็นที่รักตรงหน้าของเธอ แต่ที่เธอเห็นคือ ชายที่เธอรักกำลังมองร่างของเธอด้วยสายตาที่รังเกียจและเดินจากเธอไปไกลเรื่อยๆ
"ไม่น่ะ อย่าไป" เสียงของเธอเรียกผู้ชายคนนั้นหวังว่าเขาจะกลับมาช่วยเธอและบอกรักเธอใหม่อีกครั้ง แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้น เพราะมีเพียงความว่างเปล่าที่อยู่ตรงหน้าเธอ
"เฮือกก แฮ่ก แฮ่ก ฝันอีกแล้วหรอ"
7:30 AM
ฉันนอนแช่ตัวเองอยู่ในอ่างกุซซี่จนร่างกายของฉันเปื่อยไปหมดแล้ว ฉันเดินออกจากอ่างกุซี่และนุ่งผ้าขนหนูและเดินเข้าไปในห้องแต่งตัว ฉันใช้เวลาในการแต่งตัวสิบห้านาทีและตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ที่สามารถเห็นทั้งตัวของฉันได้ ฉันมองดูตัวเองในกระจกและมองดูแผลเป็นตรงหน้าผากที่ไม่มีใครยอมบอกฉันว่าเกี่ยวกับอะไรแล้วทำไมฉันต้องมีแผลเป็นตรงนั้นด้วยเพราะฉันรำคาญหน้าม้าที่มันชอบมาแยงตาฉันจะรวบขึ้นแต่แม่ไม่ให้รวบ ฉันหมุนตัวเองเป็นรอบที่สามเพื่อเช็คความแน่ใจว่าเสื้อผ้าหน้าผมของฉันเรียบร้อยแล้ว ฉันเดินตรงไปข้างล่างเห็นแม่กำลังยืนทอดไข่ดาวให้ฉันอยู่
"อ้าว ลงมาแล้วหรอลูก วันนี้แม่ตื่นสานน่ะเลยทำไข่ดาวให้ลูกแทน^0^""ไม่บอกก็รู้ค่ะ วันนี้หนูไม่กินข้าวน่ะค่ะ""อ้าว แม่อุตส่าห์ทอดไข่ดาวแสนอร่อยให้กิน"แม่พูดแล้วทำท่าน้อยใจเหมือนเด็ก"แม่ค่ะ -.-"
"จร้า งั้นรีบไปโรงเรียนเถอะ ดาวมารอเราตั้งนานแล้วน่ะ""คร้าาาาาาา"ฉันพูดเสร็จแล้วเดินตรงไปยังหน้าบ้านเห็นดาวกำลังนั่งอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนที่ตั้งอยู่ตรงกึ่งบ้านฉันและบ้านดาว"นิ ทำไมวันนี้มาเช้าจัง"ฉันพูดขณะที่กำลังเดินไปโรงเรียนกับดาว"แกอ่ะแแหละ มาสายเนี่ยดูเดิ กี่โมงแล้วเดี๋ยวก็โดนเก็บขยะหรอก"ยัยดาวบ่น
"ฉันขอโทษ ก็เมื่อคืนฉันฝันร้ายนี่หน่า""อือ ไม่ต้องบอกฉันก็รู้ว่าแกฝันร้าย""จร้า ฉันละเกีลยดจริงๆเลยคนรู้ทันเนี่ย"ฉันกับดาวเราองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่อนุบาลเพราะบ้านเราอยู่ใกล้กันดังนั้นไม่ว่าจะทำอะไรแค่มองตาก็รู้ใจ^^
8:30 AM ณ โรงเรียนนานาชาติ
ฉันเดินเข้ามาในห้องเรียนและเอากระเป๋าไปวางและค่อยเอาตูดหย่อนลงบนเก้าอี้และเอามาฟุบกับโต๊ะ
"นี่แกเป็นไรมากป่ะเนี่ย แกเครียดหรอ?"เสียงยัยดาวถามฉันด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง"อื้อ ฉันเป็นไรไม่รู่อ่ะแก ทำไมันต้องฝันถึงไอเรื่องประหลาดๆนี้ด้วยง่ะT.T"
"เอาน่า เดี๋ยวแกก็ลืมเองแหละน่า เอางี้ไปหาไรกินที่โรงอาหารกัน""อือ ไปซิ "ฉันมานั่งโต๊ะหินอ่อนหลังโรงเรียนซึ่งเป็นที่ประจำของฉันและยัยดาวในมือของฉันถือขนมปังอันละห้าบาทแต่ยัยดาวถือจานข้าวผัดกระเพาไข่ดาวที่แสนน่ากิน-3-
"เฮ้อออ เมื่อกี๊เดินผ่านโรงอาหารยังกะผ่านตลาดสดยังไงก็ไม่รู้"ยัยดาวบ่นขณะที่กำลังตักข้าวคำโตเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย
"อือ น่าเบื่อว่ะ""เออ แกเห็นพี่กีต้าร์ป่ะว่ะ โคตรนะระเลย>0<""แกเคี้ยวให้หมดปากก่อนก็ได้ค่อยพูด น่าเกลียด""แหม ย่ะ ยัยผู้ดี"
9:30 AM
เสียงออดดังเป็นเวลาเข้าเรียนคาบที่หนึ่งดังขึ้น ฉันกับยัยดาวยังนั่งอืดกันอยู่ที่ห้องสมุดอยู่เลย"ให้ตายซิ!!ทำไมมันไวอย่างนี้ว่ะ"เสียงยัยดาวดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังจะหลับ
"เออ น่า อย่าบ่น รีบๆไปเรียนเถอะเดี๋ยวโดนแม่ด่า"ที่เรียกว่าแม่เนี่ยก็เพราะว่าอาจารย์คนเนี่ยโหดมากใครเข้าห้องช้ากว่าแกถือว่าไม่ได้มาเรียนหมดและได้ออกไปยืนหน้าห้องตอนเย็นก็ต้องไปทำความสะอาดห้องน้ำอีก -.- ฉันก้มไปดูเวลาที่ข้อมือถึงกับตะลึง 0.0"แบม เป็นไรเนี่ย แกจะหยุดทำไมเนี่ยเดี๋ยวก็เข้าห้องช้าหรอก"ยัยดาวพูดแล้วฉุดข้อมือลากฉันให้เดินตามมันไป"แกแน่ใจหรอ ว่าจะไป""ก็เออซิ อย่าบอกน่ะว่าแกจะชวนฉันโดดอ่า^_^"๊
"บ้านี่มันเลยมาตั้งหกนาทีแล้วน่ะ""0[]0"
"วิ่งซิค่ะ รอไรเล่าาาา"
ฉันรีบไปเกียร์หมาวิ่งมาที่ห้องเรียนสุดชีวิตแต่พกกับความว่างเปล่า"เฮ้ย ไหงเป็นงี้อ่า"
"ทำไมมันหายไปไหนกันหมดว่ะ"
"ก็เพราะพวกเธอมาเข้าเรียนช้าไง ก็เลยไม่รู้ว่าเพื่อนๆเขาเรียนกันห้องไหน"เสียงแก่ๆแหลมๆที่คุ้นหูก็คงไม่พ้นแน่ที่จะเป็น
"อาจารย์!!!""อาจารย์!!!"ฉันและดาวตะโกนขึ้นพร้อมกันทำให้อาจารย์รักษาความโกรธไว้ไม่อยู่"นี่พวกเธอคิดจะลองดีกับฉันหรอ ทำไมถึงไม่เข้าเรียน""กะ ก็มาแล้วนี่ไงอาจารย์"ี"แต่พวกเธอมาสายน่ะ""มาสายดีกว่าไม่มาเลยน่ะอาจารย์ ไว้ชีวิตพวกหนูเหอะน่ะ""ฉันจะไม่เอาชีวิตพวกเธอหรอก ก็แค่ไปทำความสะอาดสนามบาสหลังเลิกเรียน เธอเข้าใจที่อาจารย์พูดใช่มั้ย???""คร้าาาาาาา""เสร็จแล้วฉันจะไปดูความเรียบร้อย"พูดเสร็จอาจารย์ก็เดินออกไปอย่างอารมณ์ดีแต่ผิดกับฉันที่ทำหน้าบูดเป็นตูดลิง
เสียงออดดังเป็นเวลาปล่อยนักเรียนออกจากโรงเรียนแล้ว น่าดีใจเนาะแต่ฉันนี่ซิกับต้องมาโดนลงโทษคนเดียว ใช่ ยัยดาวโดนาจารย์นัดตัวไปเพื่อคัดตัวลงแข่งวอลเล่บอล ส่วนฉัน หึหึ ไม่ต้องสืบ ก็ทำความสะอาดคนเดียวซิค่ะ T^T
"เฮ้อออ ยัยเพื่อนบ้านกล้าทิ้งฉันไว้คนเดียวได้ยังไงเนี่ย คแยดูน่ะกลับมาเมื่อไหร่จะอัดให้น่วมเลย คอยดู หึ"
"เธอเนี่ย น่าตาน่ารักดีน่ะ^^"เอ๊ะ เสียงใครเนี่ย??ฉันหันซ้ายแลขวาก็ยังไม่เห็นผู้หญิงสักคน รึว่าเขาชมฉัน"ไม่ต้องหันหาใครหรอก เธอนั่นแหละ ที่ถือไม้กวาดอยู่น่ะ""ฮ๊ะ ฉะ ฉันหรอ>//<""อือ ใช่ เธอนั่นแหละ""อือ ขอบใจ""เธอชื่อ แบมบี้ ใช่มั้ย""ใช่ แล้วนายเป็นใคร"
ผู้ชายที่ก้าวออกมาจากหลังต้นไม้เป็นรุ่นพี่ที่อยู่6/3นี่หน่า ชื่ออะไรน่ะ?น่าตาคุ้นๆนี่มันเพื่อนพี่กีต้านี่หน่า อ๋ออออ"พี่สนุ๊ก""นี่เธอก็รู้จักฉันหรอ แหมบังเอิญจริงๆ แต่ก็ดีแล้วล่ะจะได้ไม่ต้องแนะนำตัวมาก"พี่สนุ๊กค่อยๆเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนฉันสัมผัสได้ถึงล้มหายใจของพี่สนุ๊กที่รดอยู่บนใบหน้าของฉันและเลื่อนใบหน้าเข้่ามาเรื่อยๆจนตอนนี้ปลายจมูกของเราสองคนจะชนกันอยู่และ"เป็นแฟนกันน่ะ"พี่สนุ๊กพูดจบละถอนตัวออกไปห่างแต่ยังมองหน้าฉันอยู่ ที่ทำได้ตอนนี้คือ เขิน><"อะ เอ่อ คือ"ฉันจะตอบว่ายังไงดีในเมื่อฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว"เธอจะตกลงมั้ย?"เสียงพี่สนุ๊กตอนนี้อ่อนโยนมากและมองมาที่ฉัน ตอนนี้ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยรู้สึกว่าพูดอะไรไม่ออกเลย"ถ้าเธอเงียบแสดงว่าตกลงน่ะ^^"
"เอ่อออ"
"งั้นโอเค พรุ่งนี้ตอนเลิกเรียนฉันจะรอเธออยู่ที่หน้าอาคารน่ะ เราไปเดทกัน^0^"พูดจบพี่สนุ๊กก็เดินออกไป ทิ้งให้ฉันยืนเอ๋ออยู่คนเดียว อะไรเนี่ย ทำไมพี่สนุ๊กถึงมากชอบฉันล่ะ???
7:30 AM ณ โรงเรียนนานาชาติ
"ฮ๊ะ แกว่าไงน่ะ พี่สนุ๊กขอแกเป็นแฟนหรอ0.0"
"เฮ้ย เบาๆดิ อื้อ-//-""แก แก แกรู้ตัวมั้ยว่าแกกำลังจะหักอกผู้หญิงครึ่งโรงเรียนนี้เลยน่ะ"
"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน จู่ๆพี่สนุ๊กก็เข้ามาและพูดออกมาแบบนั้น ทำฉันงงไปหมดเลยเนี่ย"
"ถ้างั้นแกบอกว่า พี่สนุ๊กชวนแกไปออกเดทตอนเย็นนี้ใช่มั้ย""อือ ใช่""งั้นแกก็ไปเลย"
"อ้าว ไมงี้อ่ะ แกอ่ะไปเป็นเพื่อนฉันเลย""อ๋อ เออ คือ"
"แกไม่ว่าง แกต้องไปซ้อมวอลเล่บอล ชิป่ะ""อือ แหะ แหะ ฉันขอโทษนร้า ฉันก็อยากไปแต่ฉันต้องซ้อมอ่ะ""อือ ไม่เป็นไร"
เสียงออดดังเป็นเวลาบอกว่าโรงเรียนปล่อยแล้ว ทั้งๆตอนเย็นฉันจะเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข แต่ไม่ใช่ เพราะมีพี่สนุ๊กมาขัดขวางความสุขครั้งนี้TT