Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              "นายนี่มัน!-"ฉันยังพูดไม่จบแต่ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างที่อยู่หลังป่านี้จนทำให้ฉันกับ
คารอสหยุดทันที
              "นี่มันบ้าอะไรเนี่ย../บ้าไปแล้ว!"ฉันกับคารอสพูดพร้อมกันเพราะว่า ตอนนี้สิ่งที่ฉันเห็น
เหมือนกับสวรรค์ไม่มีผิด
              ทุกอย่างดูเหมือนว่าจะเป็น'ก้อนเมฆ'เต็มไปหมด พื้นเป็นก้อนเมฆบางๆที่สามารถจะเป็น
กับดักที่ทำให้ตกลงไปได้ ลมอ่อนๆกระทบหน้าฉันเบาๆแต่ยิ่งอยู่นานๆเหมือนว่าจะทำให้ฉันปลิวได้
เลย ส่วนคารอสหน่ะหรอ เงียบกริบไปแล้วหล่ะ
              ตามทางมาสิ...
              เสียงของใครบางคนเหมือนเรียกให้ฉันไปตามทาง ดูเหมือนว่าคารอสน่าจะไม่ได้ยินนะ
              "คารอส นายได้ยินเสียงอะไรมั้ย?"ฉันลองหันไปถามคารอสดู เหมือนว่าเขาน่าจะมอง
เพลินเลยนะ
              "ฮะ? ฉันไม่ได้ยินเสียงอะไรเลยนะ"เขาตอบฉันแล้วก็หันไปมองท้องฟ้าต่อ
              ฮิๆ!..
              เฮ้! ตามมาเร็ว! พวกเรามีเรื่องอยากจะให้ช่วย!
              ใจเย็นๆน่า..เดี๋ยวเธอก็มาเองแหละ...
              "นะ..นายได้ยินเสียงอะไรบ้างมั้ย?"ฉันเริ่มจะไม่มั่นใจซะแล้ว แต่ดูเหมือนว่าพวกเขา
อยากให้ฉันไปจริงๆสินะ
              "..."คารอสเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเขาก็หันมามองฉันอย่างงงๆ
              "ฮะ? เมื่อกี้เธอถามว่าไรนะ?"คารอสถามฉันอีกรอบหนึ่ง ดูเหมือนว่าเขาน่าจะเพลิน
อะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ
              "นี่นายมัวเพลินอะไรอยู่ยะ!? ฉันถามว่านายได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า!?"ฉันเริ่มจะไม่ไหว
กับเจ้าคารอสแล้วจริงๆ
              "ฉันว่าฉันไม่ได้ยินอะไรเลยนะ เธอได้ยินรึไง?"เขาย้อนถามฉัน
              "ใช่ ฉันได้ยิน ดูเหมือนว่าพวกเขาน่าจะเรียกให้ฉันไปที่ไหนซักแห่ง"ฉันเริ่มกังวลกับ
เสียงหลายๆเสียงที่คอยเรียกฉันอยู่ไกลๆ
              "พวกเขา?"คารอสทำหน้างงใส่ฉัน
              "ใช่ เพราะดูเหมือนว่าน่าจะมีมากกว่าหนึ่งที่เรียกให้ฉันไปนะ"ฉันพูดเสร็จก็ลองก้มดูพื้น
ก้อนเมฆบางๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นกับดักที่แสนจะง่ายดายซะจริงๆ
              แล้วจากนั้นก็มีดอกกุหลาบค่อยๆโผล่จากก้อนเมฆขึ้นมาที่ละดอกและก็กลายเป็นทาง
เดินให้ข้ามไปอีกฝั่งหนึ่ง 
              "ไปกันเถอะ"ฉันพูดเสร็จฉันก็เดินำหน้าเขาทันที ซึ่งดูเหมือนว่าดอกกุหลาบจะเอียงไป
มาเมื่อลมมันพัดไปตามทิศทาง ต้องคอยระวังซะแล้ว
              "ระวังให้ดีนะคารอส ไม่งั้นนายตกลงไปศพคงไม่สวยแน่"ฉันพูดเสร็จก็เดินอย่าง
ระมัดระวังมากที่สุด
              "ฉันรู้แล้วน่า แต่เธอหน่ะต้องระวังให้ดีก็แล้วกัน"เขาพูดด้วยความเป็นห่วงพลางมองมา
ที่ฉันอย่างกังวล
              "ไม่เป็นไรหรอกน่า ฉันดูแลตัวเองได้"ฉันพูดเสร็จก็รีบเดินตรงดิ่งไปเรื่อยๆจนใกล้จะสุด
ทางแล้วแต่ทว่า..
              พรึ่บ!
              "กรี๊ดดด!!"ฉันร้องเสียงหลงออกมาทันทีเพราะว่าดอกกุหลาบดอกสุดท้ายมันกลับหุบ
ไปทันที แต่ว่าฉันจับมือคารอสไว้ทัน
              นี่มันกับดักชัดๆ!
              "ไม่เป็นไรนะ!?"คารอสตะโกนถามฉัน ฉันส่งสัญญาณไปหาว่า'ไม่เป็นไร'
              "จับไว้ให้แน่นๆนะ!"เขาพูดเสร็จก็ดึงตัวฉันขึ้นมาได้ทัน
              "ฉันว่าฉันคงจะต้องระวังตัวให้มากกว่านี้นะเนี่ย ไม่งั้นรอบสามฉันคงไม่ได้ไปผุดไปเกิด
แน่นอน"ฉันพูดพลางปักกระโปรงที่ติดฝุ่นอยู่
              "ใช่ เพราะงั้น.."เขาพูดเสร็จก็เดินมาหาฉันแล้วก็..
              "ฮะ..เฮ้ย! เดี๋ยวสิ!!"ฉันยังพูดไม่เสร็จเขาก็..
              อุ้มฉันไปซะแล้ว...
              "นะ..นายทำอะไรหน่ะ!?"ฉันถามเขาพลางเขินเล็กน้อย
              "ก็ฉันกลัวว่าเธอจะตกลงไปอีก เพราะงั้นเดี๋ยวฉันเดินเองเพราะงั้นทำตัวตามสบาย
เถอะ"เขาพูดเสร็จก็หันมามองหน้าฉันแล้วก็ส่งยิ้นให้เล็กน้อย 
              คนบ้าอะไรวะเนี่ย!? ไม่เคยคิดจะปรึกษาฉันเลยรึไงกันเนี่ย!?
              เขาเดินตรงไปเรื่อยๆซึ่งดูหมือนว่าเขาน่าจะเป็นห่วงฉันมากเลย แต่ว่าเมื่อซักพักเขา
เหม่ออะไรอยู่นะ
              "นี่คารอส เมื่อซักพักนายเหม่ออะไรหรอ?"ฉันลองถามเขาดูเผื่อว่าน่าจะตอบนะ
              "ก็...ไม่รู้สิ ฉันรู้สึกแปลกๆหน่ะว่าง่ายๆมันไม่เกี่ยวกับเธอหรอก"เขาพูดเสียงแข็งท่าทาง
จะพยายมเบนไปเรื่องยังไงก็ไม่รู้
              "ไม่ต้องปิดบังฉันหรอก บอกฉันได้นะฉันจะได้ช่วยนายได้บ้างไง"ฉันพูดพลางมองหน้า
เขา
              "ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่อยากให้เธอต้องกังวลหรอก"เขาพูดเสร็จก็มองหน้าฉันแล้วจ้อง
หน้าซักพักแล้วก็เดินต่อไป
              แปลกคนจริงๆเลย...