Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              "พี่มีอา อย่าเชื่อหนูเลยจะดีกว่านะคะเพราะว่ามันอาจจะไม่เป็นจริงก็ได้"มาเรียพูดอย่าง
ไม่มั่นใจซักเท่าไหร่
              "พี่ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ที่รู้แน่ๆว่าต้องมีศึกอย่างแน่นอน"ฉันตอบไปด้วยน้ำเสียงที
มั่นใจสุดๆว่ามันจะต้องเป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน
              "แต่ยังไงซะก็ต้องคอยปกป้องเมืองนี้เอาไว้ก่อน"คารอสพูดเสร็จก็มองออกไปยังนอก
หน้าต่างพร้อมกับครุ่นคิดอะไรบางอย่าง
              "พี่มีอาไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ ถ้ามพวกมันมาเมื่อไหร่เดี๋ยวหนูจะคอยช่วยพวกพี่เอง
นะคะ"มาเรียพูดอย่างมั่นใจ
              "ไม่ได้นะ! ถ้าเธอได้รับบาดเจ็บขึ้นมาจะทำยังไงหล่ะ แถมเธอยังใช้เวทมนตร์ไม่แข็ง
อีกต่างหาก พี่ว่าอย่างเสี่ยงไปเลยนะ"อลิสบอกกับมาเรีย แต่ทว่ามาเรียกลับไม่สนใจคำพูดของอลิส
เลยซักนิด
              "พี่มีอาคะ ถ้ามันเกิดเป็นเรื่องจริงขึ้นมาจะทำยังไงหล่ะคะ?"มาเรียถามฉันพลางมองมา
ที่ฉันอย่างสงสัย
              "...."ฉันไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องศึกที่กำลังจะเกิดขึ้น
              จะทำยังไงดี...
              ถ้ามันกลายเป็นจริงขึ้นมาหล่ะ...
              ฉันคิดในใจอยู่จนเพลินแทบจะไม่ได้ยินเสียงใครเลย จนมาเรียมาสะกิดที่แขนฉันเบาๆ
จนทำให้ฉันสะดุ้งทันที
              "อ๊ะ! มีอะไรรึเปล่า"ฉันตอบกลับ
              "เปล่าหรอกค่ะ พอดีว่าเห็นพี่มีอานิ่งๆไปก็นึกว่าเป็นอะไรไป"มาเรียพูดด้วยน้ำเสียงที่
เป็นห่วง
              "พี่ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ"ฉันพูดเสร็จก็หันไปบอกกับคารอสว่า
              "คารอส! งั้นฉันกลับก่อนนะ!"พอฉันพูดเสร็จคารอสก็หันมาพอดี
              "อ๊ะ! ได้สิ งั้นไว้เจอกันใหม่นะ"คารอสพูดเสร็จก็โบกอำลาฉัน แล้วจากนั้นเขาก็หันกลับ
ไปมองที่หน้าต่างต่อ
              ก๊อกๆ!
              เสียงเคาะประตูดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังจะจับลูกบิดพอดี
              "เข้ามาได้!"เสียงคารอสบอกให้คนที่อยู่ข้างหน้าประตูเปิดเข้ามา
              แอ้ด...
              ทหารที่เฝ้าหน้าประตูเปิดเข้ามาอย่างช้าๆ ฉันถอยหลังไปสองสามก้าวเพื่อหลบประตู
แล้วจากนั้นเขาก็ทำความเคารพ
              "ท่านครับ คือว่ามีคนแปลกหน้าคนหนึ่งซึ่งหน้าจะหลงทางอยู่ที่หน้าประตูเมืองครับ"
ทหารพูดเสร็จคารอสก็หันมาที่ทหารพอดี
              "งั้นหรอ? เดี๋ยวฉันจะลงไป"คารอสพูดเสร็จเขากำลังเดินไปแต่ว่าฉันพูดขัดจังหวะซะ
ก่อน
              "เดี๋ยวฉันจะไปดูเองนะ นายไม่ต้องไปหรอก"ฉันพูดเสร็จคารอสก็หันมาหาฉันด้วยสีหน้า
ที่เป็นห่วง
              "ไม่ได้หรอก ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาหล่ะก็-"เขายังพูดไม่จบฉันก็แทรกทันที
              "อย่าลืมสิ ว่าฉันเป็นราชินีนะ!"ฉันพูดเสร็จก็กระพริบตาหนึ่งข้างเพื่อส่งสัณญาณว่า'ไม่
เป็นไร'
              "แต่ยังไงก็ไม่ได้อยู่ดีนะ เพราะเธอเป็นราชินีแถมยังไม่มีอะไรป้องกันตัวอีกต่างหาก"
คารอสพูดเหมือนว่าไม่อยากให้ฉันไปซักเท่าไหร่
              "แล้วนี่หล่ะ ป้องกันตัวได้มะ?"ฉันพูดพลางชูมีดที่อยู่หลังโบว์ที่ผูกไว้กับเอว ทำให้
คารอสดูกังวลอยู่นิดหน่อย
              "งั้นก็แล้วแต่เธอเลยนะ ฉันจะอยู่ด้านหลังเธอก็แล้วกัน"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูหนักใจ
              "งั้นก็ไปกันเล๊ยยย!!"ฉันพูดเสร็จก็เดินมุ่งหน้าไปยังหน้าตัวเมืองทันที
              ณ หน้าตัวเมืองราชินีโพธิ์แดง
              ฉันเดินตรงไปยังจุดที่ทหารกำลังยืนมุงกันอยู่ส่วนพวกคารอสและมาเรียก็เดินตามหลัง
ฉันมาติดๆอย่างไม่คลาดสายตา สายตาตอนนี้ทุกคนกำลังจ้องไปยังที่ทหารกำลังมุงดูหญิงชราคน
หนึ่งที่ถือแก้วใบใหญ่ที่คลอบดอกกุหลาบแดงสดอยู่ในมือของเธอทั้งสองข้าง ฉันรีบตรงดิ่งไปทันที
              ทหารทุกคนแหวกทางให้ฉันทันทีที่เห็นฉัน หญิงชราคนนั้นดูท่าทางเหมือนจะดีใจมาก
ที่ได้เห็นฉันเดินมาตรงหน้าของเธอ
              "มาแล้วๆ.. ข้ากำลังรอพวกท่านอยู่พอดีเลย"หญิงชราคนนั้นเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับยิ้มให้
ฉันอย่างแปลกๆ
              "เอ่อ...คือ ท่านมาที่มีอะไรรึเปล่า?"ฉันถามหญิงชราคนนั้น ซึ่งเธอก็ยื่นแก้วใบใหญ่มา
ให้ฉัน
              "นี่คืออะไร?"ฉันถามหญิงชราอย่างไม่มั่นใจซักเท่าไหร่ ซึ่งคารอสเริ่มจะจับด้ามปืนออก
มาแล้ว
              "มันคือดอกกุหลาบวิเศษที่ข้าอยากจะเอามาให้เจ้า.."หญิงชราพูดพร้อมกับยื่นเข้ามา
ใกล้เรื่อยๆ
              "แล้วฉันจะเชื่อได้รึเปล่า?"ฉันลองถามเธอดูแล้วจากนั้นเธอก็พยักหน้าตอบ
              "เอาไปสิ มันช่วยทำให้เธอปลอดภัยจากอันตรายได้นะ"เธอพูดเสร็จก็หันหลังไปที่ป่า
ทึบดูเหมือนว่ามีเงาลางๆกวักมือเรียกเธออยู่
              "เอาไปซะ มันคุ้มครองเธอได้แน่นอน"เธอพูดเสร็จก็วางแก้วที่ใส่กุหลาบมาวางไว้บนมือ
ฉันแล้วเธอก็เดินหันหลังกลับไป
              "ดะ..เดี๋ยวสิ!"ฉันจะตะโกนเรียกเธอคนนั้นแต่รู้สึกว่าเธอน่าจะไปแล้วหล่ะ
              "ฉันว่ามันดูไม่ค่อยปลอดภัยซักเท่าไหร่เลยนะ"คารอสพูดพลางมองมาที่แก้วใส่กุหลาบ
ที่มือฉัน
              "ก็ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่เอามันไปทำอะไรหรอก เพราะฉะนั้นฉันจะเอามันไปประดับที่ห้องโถง
นะ น่าจะสวย"ฉันพูดพลางยิ้มเล็กน้อยกับดอกกุหลาบ
              "นะ..นี่! มันไม่ใช่ของที่จะประดับไว้เล่นๆในห้องเธอนะ! ถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาหล่ะก็-"
เขายังพูดไม่จบแต่ฉันก็พูดเเทรกอีกรอบ
              "ไม่เป็นหรอกน่าาา เชื่อฉันเถอะ ฉันป้องกันตัวเองได้นะ นายเองก็รู้หนิ"ฉันพูดพลาง
มองหน้าคารอสอย่างสนุก
              "ก็จริงอย่างที่เธอว่า แต่-"เขายังพูดไม่จบอีกรอบและฉันก็พูดแทรกอีกแล้ว
              "หรือว่านายอยากจะได้มันรึไง? เห็นบ่นว่ามันอันตรายนักหนาไม่ใช่หรอ?"ฉันยื่นให้เขา
แต่ดูเหมือนว่าเขาจะเบนหนีทันที
              "เฮ้อ!...ก็แล้วแต่เธอนะ แต่ว่ายังไงก็ระวังด้วยก็แล้วกัน"คารอสบอกฉันพร้อมกับมองมา
ที่ฉันอย่างเป็นห่วง
              "รับทราบบ!!!"ฉันพูดเสียงดังพร้อมกับยิ้มกว้างให้
              ยัยบ๊องตื้อเอ๊ย!...