Alice! เทพนิยายรักในฝัน[session 2]

              1 ปีต่อมา...
              "อลิส!นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!"ฉันตะโกนโวกเหวกโวยวายลั่นห้องของฉัน
              ปั้ง!
              อลิสเปิดประตูมาเห็นสภาพที่ดูไม่ได้เอาซะเลย
              "มะ..มีอะไรหรอมีอา?"อลิสถามฉัน
              "ทำไมห้องฉันมันถึงได้กระจัดกระจายอย่างนี้!"ฉันตะโกนออกมาสุดจะทนกับเรื่องนี้
              สภาพห้องฉันตอนนี้ของกระจายไปอยู่รอบๆตัวฉันเต็มไปหมด ตอนนี้ฉันแทบจะหาของที่
วางได้ซักชิ้นก็ยังไม่มีT^T
              "โจรมาขโมยของแน่เลย"อลิสพูด
              "โจรหรอ!?"ฉันถามย้ำอีกครั้ง
              "ก็ไม่เชิงอ่ะ"อลิสพูดแบบไม่แน่ใจ
              แต่จู่ๆแจกันของฉันก็ลอยขึ้นมาเฉย- -
              "ฉันรู้แล้วว่าใคร"ฉันพูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากเตียงแล้วก็เดินไปที่ห้องตรงข้าม
              ก๊อกๆ
              "มาเรีย เปิดประตูหน่อยสิ"ฉันเรียกมาเรีย
              แอด!~
              "มีอะไรหรอคะ พี่มีอา?"มาเรียถามฉัน
              "พี่รู้นะว่าน้องกำลังทำอะไรอยู่หน่ะ คราวหลังถ้าจะทำอะไรถามพี่ก่อนสิ พี่จะได้ไม่ต้อง
มาเจอกับสถานการณ์แบบนี้"ฉันพูดเสร็จมาเรียก็ชะเง้อขึ้นไปดูห้องของฉัน อลิสโบกมือให้มาเรียที่
กำลังนั่งอยู่บนเตียงฉัน
              "ก็หนูไม่รู้นี่นาว่ามันจะไปกระทบถึงตรงนั้น"ฉันมองไปที่ห้องของมาเรีย สภาพห้องฉัน
กับห้องมาเรียก็เหมือนๆกัน- -
              อย่าเข้าใจผิดนะว่านี่ลูกสาวฉัน! มาเรียเป็นเด็กกำพร้าที่ฉันเจออยู่ตรงหน้าปราสาท คนที่
เห็นเป็นคนแรกก็คือ คารอส ตอนนี้เขาไปเป็นทหารเฝ้ายามที่หน้าประตูเข้าพระราชวังแล้ว ตอนแรก
ก็ไม่อยากให้ไปแต่ด้วยความสมัครใจของคารอสก็เลยต้องให้เขาเป็น ฉันกับอลิสคอยเลี้ยงดูมาเรีย
ตั้งแต่เด็กจนมาถึงปัจจุบันนี้
              "เอาเป็นว่าพี่ให้อภัย แต่ว่าควรระมัดระวังให้มากกว่านี้"ฉันพูดพลางลูบหัวมาเรียเบาๆ
              "ค่ะ หนูจะพยายามค่ะ"มาเรียพูดเสร็จเธอก็ปิดประตูช้าๆ
              แล้วฉันก็ตรงดิ่งไปที่ห้องของฉันแล้วอลิสก็เอ่ยขึ้นมา
              "เธอนี่ใจเด็ดเลยนะเนี่ย"อลิสพูด
              "ก็ของมันแน่อยู่แล้ว"ฉันพูด
              "นี่! ฉันว่าเราไปหาคารอสซักหน่อยมั้ย?"อลิสถามฉัน
              "ก็ได้ เดี๋ยวฉันจะไปเรียกมาเรียมาด้วยนะ"ฉันพูดเสร็จก็ตรงไปที่หองของมาเรีย
              ก้อกๆ
              "มาเรีย เดี๋ยวเราจะออกไปข้างนอกกัน"ฉันพูดเสร็จมิเรียก็เปิดประตูพอดี
              "จริงหรอคะ!?"มาเรียพูดด้วยความตื่นเต้น
              "จริงสิ เดี๋ยวเราจะไปหาพี่คารอสกัน"ฉันพูดพลางลูบหัวมาเรียเบาๆ
              ณ แคมป์ทหาร
              ฉันกับอลิสและก็มาเรียให้รถม้ามาที่นี่เพื่อมาหาคารอสที่อยู่ในค่ายทหาร ฉันมองไป
รอบๆ มีทหารไพ่และก็ทหารที่เป็นคนมารวมตัวกันอยู่ที่นี่
              ฉันขึ้นไปที่หอบัญชาการของคารอส เขาคงอยู่ที่นั่นแน่ๆ ฉันหวังว่าอย่างนั้นนะ
              "พี่มีอา พี่คารอสอยู่ที่นี่จริงหรอ?"มาเรียถามฉันขณะที่เรากำลังขึ้นบันไดอยู่
              "พี่ว่าคารอสน่าจะอยู่ที่นี่นะ พี่หวังว่าอย่างนั้น"ฉันพูดเสร็จก็มาถึงหน้าประตูทางเข้าห้อง
บัญชาการพอดี
              ก้อกๆ
              ฉันเคาะประตูเพื่อให้เขารู้ว่าฉันมาที่นี่
              "ใครหน่ะ?"คารอสถามคนที่อยู่ข้างนอกประตู
              "ฉันเอง"ฉันพูดเสร็จคารอสก็เดินมาเปิดประตูให้ฉัน
              "มีอา! เธอมาที่นี่ได้ยังไง!"คารอสถามฉันด้วยความตกใจ
              "ฉันก็มารถม้าสิยะ ถามได้"ฉันพูดแซว
              "เธอรู้มั้ยว่าฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่หน่ะ"คารอสพูดด้วยความกังวล
              "ฉันรู้ ฉันก็เป็นห่วงนาย แล้วนี่นายไปโดนอะไรมา"ฉันจับแผลที่แก้มของเขาเบาๆ
              "ก็แค่โดนไอ้พวกทหารบ้าๆมารุมฉันก็เท่านั้นเอง"เขาพูด
              "แล้วใครทำนายหน่ะ!?"ฉันพูดด้วยความเป็นห่วง
              "ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันจัดการเองได้"แล้วเขาก็กุมมือฉันทั้งสองข้างเบาๆ
              นายรู้มั้ย...
              ว่าฉันเป็นห่วงนายแทบแย่...