เวลาของเรา
10.0
เขียนโดย 
ระฆังทอง
วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 เวลา 15.24 น.
2 บท
0 วิจารณ์
4,602 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 15.46 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) บทที่1 เฉยๆ(วันเเรกที่มาถึง)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "นี่ๆๆๆเธอๆคนนั้นหล่อมากๆอ่ะ"เสียงของผิงพูดกับฉัน"หรอแกฉันว่าดูงั้นๆอ่ะเเต่
ถ้าแกชอบก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ"ฉันพูด ในใจฉันไม่เข้าใจเลยว่าการที่ได้มาเที่ยวในครั้งนี้จะมีไรดีๆสนุกๆไหมในเมื่อฉันต้องมาเเลกเปลี่ยนวัฒนธรรม โดยการที่ีฉันต้องมารำบ้าบอไรนี่ คิดเเล้วอยากกลับบ้านเมื่อตอนเย็นของวันนั้น "เฮ้อ เเละเเล้วนาทีที่ฉันไม่ต้องการมันก็ผ่านไป นับจากนี้เป็นต้นไปฉันจะไม่มารำหรือทำไรเเบบนี้อีกเเล้ว"ฉันพูดอย่างคนเบื่อโลก "นี่ๆนักเรียนทุกคนฟังเหล่าซือนะ พรุ่งนี้เรานัดเจอกันตอน6โมงนะรับประทานอาหารให้เรียนร้อยเเล้วมาเจอกันที่ร็อบบี้นะ" เสียงของเหล่าซือนัดหมาย "นี่มันวันหยุดแท้ๆคิดจะมาเที่ยวยังต้องตื่นเช้า--*" ฉันบ่น
"เอาเถอะน้ะ" เสียงของปันเพื่อนร่วมห้องนอนกับฉันพูด ระหว่างเดินทางกลับโรงเเรม "โอ้ย!!"
ฉันร้องเสียงดัง เมื่อหันไปเจอเด็ก ออสเตรเลียครึ่งจีนคนนึงเดินมาชน "ขอโทษด้วยนะ"เขาพูด
"นายก็พูดได้เเค่นี้เนี้ยนะเหรอ บ้าจริงไอเด็กประเทศออสเตรเลีย" ฉันอารมณ์เสียอย่างหนัก
"นี่ยัยปัน เธอคิดเหมือนฉันไหมว่าเด็กร.รอื่นมันไม่ค่อยมีมารยาท ฉันนะเบื่อจริงเลย" เมื่อปันได้ยินจึงตอบมาว่า"เอาเถอะนะแกเราเพิ่งมาถึงวันนี้อย่าคิดไรมากอยู่ไป 15 วันเดี๋ยวแกก็ชิน"เมื่อพูดเสร็จ
ก็ปิดไฟนอน เเต่เอ๊ะ!!พรุ่งนี้เรามีตารางเรียนกับพวกเด็กอินโดนิ
ถ้าแกชอบก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ"ฉันพูด ในใจฉันไม่เข้าใจเลยว่าการที่ได้มาเที่ยวในครั้งนี้จะมีไรดีๆสนุกๆไหมในเมื่อฉันต้องมาเเลกเปลี่ยนวัฒนธรรม โดยการที่ีฉันต้องมารำบ้าบอไรนี่ คิดเเล้วอยากกลับบ้านเมื่อตอนเย็นของวันนั้น "เฮ้อ เเละเเล้วนาทีที่ฉันไม่ต้องการมันก็ผ่านไป นับจากนี้เป็นต้นไปฉันจะไม่มารำหรือทำไรเเบบนี้อีกเเล้ว"ฉันพูดอย่างคนเบื่อโลก "นี่ๆนักเรียนทุกคนฟังเหล่าซือนะ พรุ่งนี้เรานัดเจอกันตอน6โมงนะรับประทานอาหารให้เรียนร้อยเเล้วมาเจอกันที่ร็อบบี้นะ" เสียงของเหล่าซือนัดหมาย "นี่มันวันหยุดแท้ๆคิดจะมาเที่ยวยังต้องตื่นเช้า--*" ฉันบ่น
"เอาเถอะน้ะ" เสียงของปันเพื่อนร่วมห้องนอนกับฉันพูด ระหว่างเดินทางกลับโรงเเรม "โอ้ย!!"
ฉันร้องเสียงดัง เมื่อหันไปเจอเด็ก ออสเตรเลียครึ่งจีนคนนึงเดินมาชน "ขอโทษด้วยนะ"เขาพูด
"นายก็พูดได้เเค่นี้เนี้ยนะเหรอ บ้าจริงไอเด็กประเทศออสเตรเลีย" ฉันอารมณ์เสียอย่างหนัก
"นี่ยัยปัน เธอคิดเหมือนฉันไหมว่าเด็กร.รอื่นมันไม่ค่อยมีมารยาท ฉันนะเบื่อจริงเลย" เมื่อปันได้ยินจึงตอบมาว่า"เอาเถอะนะแกเราเพิ่งมาถึงวันนี้อย่าคิดไรมากอยู่ไป 15 วันเดี๋ยวแกก็ชิน"เมื่อพูดเสร็จ
ก็ปิดไฟนอน เเต่เอ๊ะ!!พรุ่งนี้เรามีตารางเรียนกับพวกเด็กอินโดนิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
