บทรักของอาลีฟ

^///^The woman's head serena <3
          ฉันควรทำตัวยังไงดีนะ?-.- เอิ่มถ้าเจอหน้าเขาแล้วควรยิ้มหรือเมินดี >///<!! เห้ยยไม่ได้เขินนะ นี่ก็ไม่ใช่ผู้ชายคนแรกของเรานี่แต่คงเป็นเพราะความหล่ออแบบนี้ครั้งแรก...ไม่ ไม่ไม่เราชอบคนที่นิสัยๆๆ อย่าให้หน้าตามาปิดตาจนลืมมองนิสัย!ฉันเดินไปโรงเรียนไปพลางคิดไป
         "ไง .." กึก จู่ๆก็มีคนมายืนขวางไว้จนจินตาการหลุดลอยไปและกลับมายัง
โลกความจริง
         "นาย.."
         "เราเริ่มคบกันแล้วใช่ไหมดังนั้นฉันจะมารับส่งเดินเป็นเพื่อนเธอ.. :)" นายแซคทั่นยิ้มแบบอารมณ์ดี
        "ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าจะคบ.." ขอเล่นตัวนิดเถอะ!นานๆทีคนหล่อจะมาจีบ หุหุ(==)
        "แค่จูบเมื่อวานก็เพียงพอแล้ว ฉันจะคบเธอก็ต้องคบ.." โอ้โหเอาแต่ใจ!
        "เดี๋ยวแฟนคลับนายมารุมตบฉันทำไง?-.-" 
        "ฉันจะตบคืน!"
        "บ้าป่าว=.=" และเราสองคนก็เดินเข้าโรงเรียนมาด้วยกัน
       "ฮิ้วๆๆ สนิทกันจังน้าา><!"จู่ๆนายลีวายกับเพื่อนๆก็เดินมาแซว
        "ก็เพื่อนร่วมห้องนี่^^!"ฉันตอบไป
        "เธอตอบผิด.. แฟนต่างหาก! -3-" 
        "ฮิ้วววๆๆ>//<" พวกลีวาย โคชิ เรียวตะ คิส ไดม่อนก็โห่แซว
        "ตั้งแต่แกเรียนมาเพิ่งเห็นอาลีฟคนแรกเนี่ยที่ทำให้แกหวั่นไหว!>O<" เรียวตะแซว จริงหรอ=////= คนแรก ฟังแล้วเขินแปลกๆแฮะ
        "ฉันไปล่ะ!" ด้วยความอายเลยเดินหนีไปนายแซคทั่นก็รีบวิ่งตามมาคล้องคอฉัน
        "โอ๊ย!นี่นายทำอะไรไม่อายคนอื่นรึไงคนมองกันหมดแล้วนะ-w-!!" คนหันมามองกันเต็มไปหมดพวกผู้หญิงส่งสายตาอิจฉามาตรึม
        "ก็เราเป็นแฟนกันแล้วนะจะแคร์อะไร!" แซคทั่นกอดคอฉันเข้าไปในห้องเรียน ฟึ่บ!คนในห้องหันมามองราวกับว่าแซคทั่นผิดปกติจากคนที่เคยกัดกับฉันดันมากอดคอญาติดีกัน
        "โอ้โห สงสัยจะมีคู่รักประจำห้องแล้วว่ะ!" นายหัวส้มที่นั่งหน้าห้องแซวจนพวกฮีโร่หันมามอง
        "หึ!... รู้กันแล้วก็ดีจากนี้ไปฉันอาลีฟเป็นแฟนกัน^^" นายแซคทั่นประกาศปุ๊บคนทั้งห้องโห่ฮิ้วกันตรึม!
        "ฮิ้ววววๆๆๆๆ><!"
        "เฮ้ย...อาลีฟนี่แบบเธอยังมีคนชอบอีกหรอ55555" นายจินแซว ฉันหันไปสบตากับฮีโร่เขาดูเหมือนตกใจเล็กน้อยแล้วก็ค่อยๆทำหน้าเป็นเมินเฉยไม่สนใจ...ใช่สิก็เขามีคู่หมั้นอยู่ทั้งคน.. :/
        "เลิกเล่นได้ละแซคทั่นไปนั่งเลยๆๆ"ฉันดันแซคทั่นให้ไปนั่งที่ วันนี้รู้สึกจะมีสอบอาจารย์ให้สอบพูดเรื่องอะไรก็ได้หนึ่งเรื่องที่อยากจะพูดเป็นการสอบพูดดูบุคลิกและคำภาษาที่ใช้เนื้อหาสาระที่นำมาพูดแต่ละคนออกไปพูดรู้สึกจะพูดอะไรกันก็ไม่รู้ฉันฟังละมึน=*=ถึงคราวแซคทั่นแล้ว
        "ผมแซคทั่นผมคิดว่าคนเรามักจะพูดทั้งๆที่ใจจริงๆไม่ได้อยากพูดมักจำทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ หรือเรียกว่าฝืนใจ ปากไม่ตรงกับใจ การกระทำตรงข้ามกับสิ่งที่รู้สึก แต่ตราบใดที่เรายังเป็นคนเราควรมีความกล้าที่จะทำตามใจเรา ตามที่หัวใจเรียกร้อง.." แซคทั่นหันมามองฉัน.. คนในห้องแซวกันไม่หยุด ต่อไปก็ถึงตาฮีโร่
        "ผมฮีโร่ 'ผมรักคุณ' คำๆนี้หลายๆคนพูดมันออกมาอย่างง่ายดายแต่บางคนกลับแสนยากเย็นแต่ก็ไม่มีใครที่รู้ความหมายที่ถูกต้องของมันมนุษย์แต่ละคนอธิบายและเปรียบเทียบไปต่างๆนาๆตามความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง...สำหรับผมแล้วใครสักคนที่ทำให้เราอยากปกป้องเขา...ทำให้เรารู้สึกอยากถะนุถนอม อยากให้เป็นเพียงหนึ่งเดียวตลอดไปของชีวิตครับ" ฉันฟังราวกับถูกสะกดจิต..คำพูดของเขาตราตรึงใจฉันมาก
        "ฮิ้วเพี้ยนอะไรวะ พูดเรื่องรักๆใคร่ๆ555" นายพอลแซวฮีโร่
        คราวนี้ก็ถึงฉันแล้วสิฉันจะพูดอะไรดี==*
         "สวัสดี ฉันชื่ออาลีฟ ^_^ ฉันเคยฝันว่ามีเทวดารูปหล่อทรงผมปาดขึ้นดูสมาร์ทสุดๆพูดกับฉันว่า'มนุษย์เราไม่เก่งขนาดบังคับใครให้รักใครได้และไม่ทำให้ใครเลิกเกลียดกันได้'นั่นเป็นประโยคที่โดนใจมากค่ะแถมทรงผมนั้นยิ่งเท่ๆสุดๆ><" สรุปแล้วสาระไม่มี ทั้งห้องไม่ได้คะแนนดีๆสักคน-3-ขาดสาระไปนิด 
         วันรุ่งขึ้นแซคทั่นมารับฉันแล้วก็ทำทรงผมใหม่ปาดขึ้นแหมม แปลกจัง++ แถมยังเก๊กแปลกๆไม่เหมือนแซคทั่นคนเดิมตอนนี้ทั้งโรงเรียนก็รู้กันทั่วเลยว่าฉันกับแซคทั่นคบกันทั้งๆที่ฉันยังไม่เคยพูดออกจากปากสักคำว่าคบ ==! พอเราเดินเข้าห้องมาคนก็มองแซคทั่นสิใช่เลยก็เขาทำผมอะไรไม่รู้
         "เห้ยไอ่ฮีโร่กับไอ่แซคทำไมทำผมทรงเดียวกันเลยวะ?!" นายมูพินทักขึ้นฉันสังเกตุเออว่ะสองคนนี้ทำทรงผมเหมือนกันเลย... คุ้นๆตาฉันยังไงไม่รู้แต่ก็นึกไม่ออก
         "ฉันทำก่อน!"แซคทั่นเถียง
         "ฉันทำเพราะต้องไปงานเลี้ยงคืนนี้..."ฮีโร่รีบโต้กลับ อืมคงไม่มีอะไรมากหรอกแค่บังเอิญเหมือนก็เท่านั้นแซคทั่นก็ทำตัวเป็นเด็ก-3-
         "ทรงประหลาด.." ฉันบ่น
         "จะประหลาดได้ไง!ก็เธอพูดเองว่าชอบ!" จู่ๆเสียงแซคทั่นกับฮีโร่ก็พูดพร้อมกันจนคนทั้งห้องหันมามอง...เออ..นี่พวกเขากำลังหมายถึง...
         "เห้ยไอ่ฮีโร่แกอย่าบอกนะว่าแก หมายถึงทรงผมที่อาลีฟพูดเมื่อวาน..?-.-?"นายจินถามแบบกระอักกระอ่วนใจ
         "นี่แกอย่าบอกนะว่า....?!"นายพอลดูเหมือนรู้อะไรบางอย่าง คนทั้งห้องก็ลือกัน ฮือฮาไปหมด
         " นี่แก!!..ชอบแฟนฉันหรอ?! " แซคทั่นชี้หน้าฮีโร่..
         "นี่แซคทั่นฉันบอกกี่ครั้งแล้วว่า.."ฉันกำลังจะปฏิเสธจู่ฮีโร่ก็พูดแทรก
         "แล้วแกจะทำไม!" OoO!!!นั่นไงคนทั้งห้องรวมถึงฉันได้แต่เหวอสองคนนี้กำลังทะเลาะกันเพราะฉันให้ตายไป30ชาติคงไม่เจอเรื่องแบบนี้ล่ะกระมัง ><!! อยากเก็บเอาไว้ทั้งสองคน เอ๊ย!นี่ไม่ใช่เวลาเลือก..
         "ฮีโร่! เมื่อกี้นายพูดว่าอะไรนะ!"จู่ก็มีเสียงใสๆหวานๆตะค่อกดัง คือซีเพิร์ลคู่หมั้นฮีดร่นั่นเอง..
         "ไม่เกี่ยวกับเธอ!" ฮีโร่มองซีเพิร์ลแบบตาขวาง นี่เขาเป็นแฟนกันนี่ทำไมไม่พูดจากันดีๆ
         "ฉันขอโทษ...ฉันไม่ได้อยากให้เธอทะเลาะกัน"ฉันพูดขอโทษหลังจากเห็นเขาสองคนทะเลาะกัน...ฉันก็เดินออกจากห้องไปไม่รงไม่เรียนล่ะค่ะขอโดด! ฉันไปนั่นใกล้ๆก๊อกน้ำหลังโรงเรียนไม่ที่ที่ไม่มีคนพลุกพล่านมีแต่นักกีฬาที่มาล้างหน้าที่ก๊อกน้ำนี่เท่านั้น
         "ซ่าาา.."เสียงก๊อกน้ำถูกเปิดฉันหันไปมอง...ร่างสูงกำลังเอาผมที่เปียกชุ่มสะบัดไปมาน้ำไหลมายังใบหน้าที่คุ้นเคยมีเสน่ห์... ฮีโร่ 
         "นาย...ออกจากห้องมาตอนไหน?! แฟนนายล่ะ?" ฉันรัวคำถามใส่เขา 
         "ไม่มีใครตามฉันมาก็แล้วกัน" เขาเดินมานั่งลงข้างๆฉัน
         "ฉันเข้าใจว่านายแค่..เถียงกับแซคทั่นไปงั้นๆ ขอโทษที่ทำให้นายกับแฟนเข้าใจผิดกัน.."
        "ยัยนั่นไม่ใช่แฟนฉัน..ฉันไม่ได้ชอบหล่อน" ไม่ใช่แฟน... งั้นข่าวลือที่ว่าล่ะ? เฮ้อแต่ก็ดีไม่ใช่แฟนไม่งั้นฉันคงรู้สึกผิดมากๆ
         "แล้วเธอกับไอ่แซคล่ะ?..." 
         "ฉันยังไม่ได้ตอบรับเขา..." ฮีโร่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน
         "แล้วเธอจะตอบรับไหม?" -/////////- ห่างหน่อยได้ไหมหัวใจฉันมันยิ่งรวนๆ
         "เอ่อ...>///< " เขายื่นมือมาจับหน้าฉันฉันจ้องตาเขาให่้ตายสิอันตราย! หัวใจฉันอาจถูกขโมยได้><!
         "หึ...ทำไมกลัวฉันจูบหรอ?"
         "ป่าวนะ!!" >{}< นายนี่!กล้าพูด...ถึงฉันจะคิดก็ไม่บอกหรอก อายเป็นนะยะ-..-
         "ถ้ายังทำหน้าแบบนั้นอีกฉันจะจูบเธอ.." อ๊ายยยยยๆๆ!!นายมัน ...?!#4%-*6+!  
         เหนื่อยกายไม่เท่าเหนื่อยใจฉันกับแซคทั่นไม่ได้เจอกับอีกแถมฉันยังเดินกลับคนเดียวนี่เขาคงโกรธอยู่ล่ะมั้ง...เย็นนี้ฉันดื่มนิดหน่อยกับลูกค้าที่มาเล่นบอลยุให้ฉันดื่มอีกๆ...จนมึนๆแล้วเนี่ย== ุกับลูกค้าสนุกมากๆ ฮี่ๆๆ เอิ่มมมม-.- อึดอัดจังทำไมมาเบียดฉ้านนนล่ะโอยยยพวกเน้ 
         "นี่พวกแกกลับไปได้ล่ะ! ขืนยัเต๊ะอั๋งยัยนี่ต่อโดนกระทืบแน่!" หืมม ใครบังอาจไล่ลูกค้าฉันกัน!
         "โอยย ปิด ปิดสนาม!เจ๊งไหมไล่ลูกค้าฉัน ><" ฉันเดินเซๆไปล็อคปิดสนามแล้วจะนอนZzzz
          "บ้ารึป่าวเมาขนาดนี้ไม่รู้เรื่องปล่อยให้พวกนั้นลวนลาม!!" 
          "นายเป็นควายยย? เอ้ย ใคร!"
          "นี่!!...."
(บันทึกพิเศษ: ฮีโร่)
           ผมล่ะแทบบ้าที่เดินมาสนามเห็นยัยนั่นโดนพวกลูกค้าลวนลามแถมยังเมาไม่รู้เรื่อง! เหอะผมพายัยนี้เข้ามาในห้องของเธอ
          "อาบน้ำก่อน..."เมาขนาดนี้ขืนอาบน้ำหัวฟาดพื้นพอดียัยบื้อ! เธอถอดเสื้อตัวนอกออกเลยเห็นเสื้อกล้ามสีดำกางเกงขาสั้นของเธออีกโอยให้ตายสิ!
         "นี่ถ้ายังไม่รู้เรื่องฉันจะไม่ทนละนะ!" ยัยนั่นถีบผมกระเด็น ให้ตายสิกล้าถีบฉัน!ผมดันเธอนอนลงบนเตียงนุ่มๆของเธอเตียงสีขาวล้วนนั้นผมสีครีมพัดมาปิดหน้าของเธอ..
        "นี่หลับได้แล้ว" ผมปัดผมขอเธอออกให้ตายสิล่อแหลมเกินไปแล้ว! ผมเป็นผู้ชายก็หวั่นๆนะหน้าใสๆของเธอปากสีชมพูวาวนั่น...ผมค่อยๆก้มตัวลงไปประทับจูบเธอนุ่มนวล...เธอเมาและโต้กลับผมมา..
        "ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะอาลีฟ.." เสีนความอดทนอดกลั้นผมแทบขาดเมื่อเธอเอามือโอบรอบคอผมไว้ในห้องสองคนบนเตียง...หน้าอกผมแนบชิดกับหน้าอกเธอแล้วหน้าอกยัยนี่บึ้มกว่าที่คิด C อัพแหละ -///- ผมนอดลงข้างๆเธอคืนนี้ขอนอนค้างนี่ละกัน..:)ผมนอนกอดเธอทั้งคืนโดยไม่มีอะไรเกินเลยนะ =.=
         แสงแดดต้องตาผมค่อยๆลืมตาขึ้นหญิงสาวร่างเล็กนอนหลับปุ๋ย..ผมยังอยู่ในชุดนักเรียนตัวเดิมอยู่เลย...นอนที่นี่ทั้งคืนเธอค่อยๆพลิกตัวและค่อยลืมตา..
        "OoO!!!กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!" หูจะแตกแล้วววว
        ผมประทับจูบเพื่อปิดปากเธอแล้วก็ได้ผล.. เธอพยายามดันตัวผมออกห่างผมไซร้คอเธอ
        "นาย...ปล่อยนะ!"
        "จนกว่าเธอจะเงียบ.."ผมกำลังลุกขึ้น..
        "!!นี่นาย" เธอดึงแขนผมจึงทำให้ผมกับเธอเสียหลักล้มลงบนเตียงมือผมกดลงไปที่นุ่มๆนิ่มๆ เฮ้ยยยย!o_O หน้าอก...
        "อ๊ายย กรี๊ดดด!นาย>< จับหน้าอกฉ้านนน!"
        "เธอดึงมือฉันเอง!!" ผมรีบชักมือออกและลุกขึ้น"เธอเมามากและโดนลวนลามฉันเลยพาเธอเข้ามานอน"
         "นายเลยลวนลามฉันต่อ?!"
          "ป่าว!ก็แค่ดึกแล้วง่วง..."   เหอะ! ให้ตายสิมันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย==!ผมทำอะไรลงไป
         "ไปเลยๆ!! ฉันจะไปเรียนแล้ว!" ผมเดินไปตามเธอ
         "นายจะตามฉันมาทำไม!"
         "ไปล้างหน้าอาบน้ำไง-3-นี่ฉันต้องรีบไปเรียนเหมือนกันยืมห้องน้ำหน่อยนะ!"
         "นาย!" ผมเดินไปอาบน้ำล้างหน้าเสร็จเดินออกมายัยนี่ก็แต่งตัวเรียบร้อยแล้วรีบมากนะสงสัยจะกลัวผม..
(จบบันทึกพิเศษ : ฮีโร่)
         ให้ตายเมื่อคืนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน..><!  นายฮีโร่มาโผล่ในห้องนอนของฉันได้ยังไงกัน! เมื่อวานพวกฮีโร่ก็ไม่ได้มาเล่นบอลแท้ๆ..และตอนนี้นายฮีโร่ก็กำลังเดินตามฉันมาโรงเรียน..==*