The magic magic
เขียนโดย 
aumnoi
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.20 น.
แก้ไขเมื่อ 21 เมษายน พ.ศ. 2557 10.21 น. โดย เจ้าของนิยาย
36) ความบังเอิญ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แล้วอะไรที่ทำให้ธอความจำเสื่อมละเนี่ย?!"ไวท์บ่นพลางมองหน้าฉันด้วยความหนักใจ
"ดะ...เดี๋ยวสิ! พวกเธอเป็นใครกัน!?"คุณเกรย์ถามพวกเรา
"เฮ้อ!...ฉันชื่อไวท์ ส่วนนี่ก็คือคุณคาเคลีย"ไวท์แนะนำพวกเราให้เธอรู้จัก
"..."คุณเกรย์ทำสีหน้างุนงงใส่พวกเรา ยิ่งทำให้ไวท์หนักใจเข้าไปใหญ่
"ฉันกับคุณเป็นแม่บ้านคอยรับใช้คุณคาเคลีย ส่วนคุณคาเคลียก็เป็นลูกคุณหนูที่ใจดีคน
หนึ่งและก็ยังมีแม่บ้านอีกคนที่อยู่ข้างล่าง อยากจะไปเจอมั้ย?"ไวท์ถามคุณเกรย์พลางผายมือไปที่
ประตู
"มะ...ไม่ ฉันขออยู่ที่นี่ดีกว่า"คุณเกรย์ปฏิเสธแล้วเธอก็ขยับตัวจนชิดผนัง
"งั้นก็แล้วแต่คุณนะคะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ"ฉันพูดเสร็จก็เดินออกจากห้องไป
ทำไมคุณเกรย์ความจำเสื่อมนะ...
"เฮ้! วันนี้จะจ่ายได้รึยัง!?"
"เอ๋?"
ที่แท้เสียงผู้ชายผมน้ำเงินนั่นเอง
"..."ฉันเงียบไปไดแต่มองหน้าเขาอย่างนิ่งๆ
"วันที่สองแล้วนะ จะจ่ายหรือไม่จ่าย?"เขาถามฉันพลางกวักมือเรียก
"..."ฉันไม่พูดอะไร ฉันเดินลงบันไดแต่ว่า...
ขาฉันสะดุดอะไรบางอย่างจนทำให้ฉันเซแล้วก็จะลงดิ่งไปหาเขา
"เหวอ!"
"ฮะ...เฮ้ย!"
หมับ!
ฉันจับราวบันไดไว้ทัน หน้าฉันกับหน้าของเขาใกล้กันมากจนจมูกชนกันแล้ว หน้าของ
เขาแดงมาก ส่วนฉันก็แดงเหมือนกันแต่ว่าก็ไม่มากเท่าไหร่ เขาดีดตัวไปข้างหลังทันทีแล้วฉันก็เอ่ย
ขึ้นว่า
"ขะ..ขอโทษนะ! เป็นอะไรรึเปล่า!?"ฉันถามเขาพลางวิ่งไปหาเขาด้วยความเป็นห่วง
"..."เขาไม่พูดอะไร แล้วก็จ้องหน้าฉันจากนั้นหน้าก็แดงขึ้นเรื่อยๆ
"..."ฉันก็ไม่พูดอะไรได้แต่มองหน้าเขาเหมือนกัน
"มะ..มองอะไร!? ยะ..อย่าจ้องหน้าฉันอย่างนั้นสิ!"เขาพูดเสร็จก็เบนหน้าหนีทันที
:::ยัยนี่คิดจะมีใจให้ฉันรึไงเนี่ย!?:::เสียงคนผมน้ำเงินคิดในใจ
"คิดไปได้ว่าฉันจะชอบนาย"ฉันตอบเสียงแข็งพลางมองหน้าเขาอย่างนิ่งๆ
"นะ..นี่เธอ-"เขาพูดติดๆขัด
"คิดอะไรบ้าๆอย่างนั้นหล่ะ ฉันรู้นะว่านายกำลังคิดเรื่องบ้าๆอยู่"ฉันพูดด้วยความหนักใจ
"ชิ!เธอนี่ร้ายกาจจริงๆ!"เขาสบถใส่ฉัน
"ว่าแต่คุณเป็นอะไรรึเปล่า? คุณเอ่อ..."ฉันพูดลากเสียงยาว
"...?"เขาทำสีหน้างุนงงใส่ฉัน
"นายชื่ออะไร? ฉันจะได้เรียกชื่อนายถูก"ฉันถามเขาเสียงแข็ง
"คริสเตียน"เขาตอบเสียงแข็งเหมือนกัน
"คริสเตียน? ชื่อเท่จังเลยนะ แต่ว่าตอนนี้ฉันยังไม่มีจ่ายหรอกนะ ต้องขอโทษจริงๆ"ฉัน
พูดด้วยน้ำเสียงที่ผิดหวังสุดๆ
"..."เขาไม่พูดอะไรแล้วก็จ้องหน้าฉันอย่างไม่กะพริบสายตา
"จ้องหน้าฉันทำไม? หน้าฉันมีอะไรติดหรอ?"ฉันถามเขาด้วยความสงสัย
:::อารมณ์ยัยนี่เปลี่ยนเร็วจริงๆ จะว่าไปยัยนี่ก็แอบน่ารักนิดนึงนะเนี่ยแต่ว่าภายนอกดู
เย็นชาสุดๆ:::คริสเตียนบ่นพึมพำในใจ
"นี่นายจะจีบฉันรึไง?"ฉันถามเขาพลางทำสีห้าที่ไม่พอใจนิดหน่อย
"หยุดอ่านใจคนสิ!"เขาพูดพลางทำหน้าแดงเล็กน้อย
"มี่ฮี่! คราวหลังก็อย่าคิดอย่างนั้นได้แล้วนะ"ฉันพูดเสร็จก็แอบหัวเราะออกมานิดหน่อย
"นี่เธอกำลังพูดอะไร!? ฉันไม่เข้าใจ!?"เขาแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง
"อย่าปิดบังฉัยเลยจะดีกว่า ยังไงฉันก็รู้อยู่ดีว่านายคิดอะไรอยู๋"ฉันพูดเสร็จก็ยิ้มบางให้
เขา
"พะ...พอเลย! ฉันเริ่มจะทนไม่ไหวแล้วนะ!"คริสเตียนพูดเสร็จก็เบนห้าหนีไปทางอื่น
แทน
"คะ...คุณทำอะไรหน่ะ!?"เสียงของบลูตะโกนขึ้นมาแล้วเธอก็วิ่งเข้ามาบังฉัน
"ดะ...เดี๋ยวสิ! เขาไม่ได้ทำอะไรฉันนี่คะ!?"ฉันบอกบลูแต่ว่าเธอไม่ฟังอะไรเลย
"หึ! งั้นฉันกลับก่อนนะ ยัยเย็นชา"เขาพูดเสร็จก็เดินออกจากบ้านไป
"คุณคาเคลีย! คุณทำอะไรอยู่เนี่ยคะ!? คุณก็รู้หนิว่าไอ้หมอนั่นมันอันตรายแค่ไหน!?"
บลูพูดด้วยความเป็นห่วงและกังวลมากๆ
"แต่ว่าเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรซักหน่อยนี่"ฉันพูดเสียงหวานจนทำให้เธอนิ่งไปเลย
"..."
....
[ขอโทษมากกกกกกๆๆค่ะ! ที่ไม่ได้อัพนิยายเลยยยยย มัวแต่ไปนั่งแคสเกมอยู่-.-
//กราบเท้าคุณผู้อ่าน]
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
