welcome in to death land ยินดีต้อนรับสู่แดนความตาย

หลังจากรถทัวร์มาถึงเมืองนี้เมื่อ5ช.ม.ที่แล้วก็วิ่งมาถึงหน้าโรงเรียน dark hiscoolโรงเรียนนี้ดูทะแม่งๆแฮะ โรงเรียนนี้กว้างใหญ่หยั่งกับสนามฟุตบอล6สนามได้ตัวโรงเรียนนี่ก็ คฤหาสด์ สวยหรูสุดๆแต่สีที่ทาตัวคฤหาสด์ทาแบบแบ่งครึ่งคือ ครึ่งซ้ายทั้งหมดทาสีดำสนิดครึ่งขวาทั้งหมดทาสีขาวทั้งหมดประตูรั้วโรงเรียนเป็นสีทองอร่ามตา พระเจ้านี่โรงเรียนหรือคฤหาสด์คนรวยกันแน่ฟะ แล้วผมจะอยู่รอดหรือนี่

"นั่นซานรึปล่าว ใช่ซานมั้ย"เสียงนุ่มนวลฟังแล้วเสนาะหูอันคุ่นเคยกำลังเรียกผมที่ยืนอยู่หน้าโรงเรียน

"ค...ครับ"ผมหันไปตอบเจ้าของเสียงเพราะๆนั่น ชายหนุ่มคนนั้นผิวขาวอมเนื้อ ดวงตาสีม่วง รอยยิ้มใจดีสีผมสีเดียวกับผมและที่สำคัญกว่านั้น ใบหน้าของเค้าคล้ายคลึงกับผมเสียเหลือเกิน

"อะไรอย่าทำหน้าเหมือนไม่รู้จักอย่างงั้นสิ พี่เอง จำพี่ได้มั้ยเนี่ย"

"พี่...พี่เดล"ผมหายสงสัยล่ะ พี่เดลนี่เอง ห่างกันไป5ปีโตเป็นหนุ่มใหญ่แล้วแหงล่ะ ปีนี้พี่เดล ม.6แล้วนี่นา

"ฮะๆ ซานนี่ความจำสั้นชะมัดห่างกันแค่5ปีเองจำกันไม่ได้ซะและพี่ยังจำซานได้อยู่เลย"พี่ผมหัวเราะแล้วกอดคอผมเดินเข้าโรงเรียน

ภายในโรงเรียนนี้ดูสวยงามราวกับสถาณที่ในจิตนาการเลย มีน้ำพุสูงใหญ่ตั้งเด่นตระหง่านกลางทางเดิน รอบโรงเรียนมีต้นไม้สูงใหญ่ที่ถูกจัดให้เป็นส่วนๆแบบสวยงาม พุ่มไม้และดอกไม้ถูกจัดแต่งอย่างดี ซึ่งผมไม่แน่ใจว่า.....นี่โรงเรียนรึวัง

"อ่าว ไอเดล พาใครมาน่ะ หน้าเหมือนนายเลย"จู่ๆก็มีหนุ่มหน้าสวยแต่สูงรูปร่างดียิ้มแป้นพลางเดินเข้ามาหาพวกผม

"น้องชายชั้นคนที่เล่าให้ฟังไง ความจำสั้นเหมือนกันเดี๊ยะ"

"5555โทษทีๆ น้องซานสินะ พี่ชื่อเอลอาร์ต้า ยินดีที่ได้เป็นเพื่อน"ไม่พูดเปล่าพี่เอลอาร์ต้าล๊อกคอผมแน่นมาก ผมจะตายเพราะพี่มั้ยเนี่ย

"ครับ"ผมตอบไปสั้นๆเพราะโดนล๊อกคออยู่

"งั้นเอลอาร์ต้า นายพาซานไปที่หอพักทีนะชั้นจะไปเอารายงานที่อาจารย์เดฟ"พี่ผมโยนหน้าที่ให้พี่เอลอาร์ต้าซะงั้น

"55ได้เลย"พี่เอลอาร์ต้าพาผมขึ้นทางประตูทางซีกที่ผมเคยพูดว่าเป็นสีดำล้วนๆ

"เอ่อ พี่เอลอาร์ต้า ทำไมโรงเรียนถึงทาสีแบ่งครึ่งแบบนี้ล่ะครับ"

"ช่างสังเกตุจริงๆนะไอน้อง ถ้าอยากรู้พี่ก็จะบอก ซีกที่เป็สีขาวล้วนๆน่ะคืออาคารเรียนและห้องอาจารย์ส่วนซีกสีดำคือหอพักนักเรียน โรงอาหารและหออาบน้ำ ห้องนั่งเล่นและห้องสถาณบันเทิงต่างๆมีตู้เกมส์และคาราโอเกะเยอะแยะเลยล่ะ5555"เอิ่ม ดูเหมือนพี่เอลอาร์ต้าจะพูดถึงอาคารเรียนน้อยมากๆส่วนใหญ่เรื่องบันเทิงล้วนๆ

"แล้วห้องหนึ่งพักได้กี่คนครับ"

"ห้องหนึ่งจะพักได้2คน เดลกับพี่ก็พักอยู่ห้องเดียวกัน"

พวกผมเดินคุยกันเรื่อยๆจนมาถึงชั้น4ชั้นของนักเรียนม.5พอเดินขึ้นบันไดมาเรื่อยๆก็ถึงทางห้องพัก เป็นทางยาวๆมากๆแถมห้องก็เยอะสุดๆแล้วผมจะได้พักกับใครเนี่ย

ตุบ! โอ้ย!

ระหว่างที่พี่เอลอาร์ต้าพาผมเดินหาห้องก็มีเด็กผู้หญิงวิ่งมาชนผมจนล้มเสียงดังไปเลย

"ข..ขอโทษนะครับ เป็นอะไรรึปล่าว"ผมรีบพยุงเด็กคนนั้นขึ้นมาก็ได้เห็นใบหน้าของเธอ เธอน่ารักชะมัดเลย ตาสีเขียวใสแจ๋ว เรียวปากเล็กสีชมพู ผมสีบรอนบาวประมาณเอว เธอเงยหน้ามองผมแบบเขินๆ

"ขอโทษค่ะ ชั้นผิดเอง ชั้นไม่ได้ดูทาง"เด็กคนนั้นรีบปัดกระโปรงแล้วรนรานหยิบเอกสารขึ้นมา

"อ่าว น้องลียานี่นา มาทำอะไรที่ชั้น4ละเนี่ย"พี่เอลอาร์ต้าเท้าสะเอวมองเด็กน้องที่น่าจะสูงประมาณ143เซนติเมตร

"เอารายงานมาให้พี่บาเนียค่ะ ว่าแต่ รุ่นพี่คนนี้มาใหม่หรอคะ?"ลียาถามพี่เอลอาร์ต้าแบบร่าเริงสมกับหน้าตาของเธอ

"ใช่แล้วๆ หมอนี่เป็นน้องชายแท้ๆของเดลเลยนะ"

"พี่ชื่อ ซานครับ ยินดีที่ได้รู้จัก"ผมยื่นมือไปหาลียา

"ช..ชั้นชื่อ ลียานะคะยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันค่ะ"สองมือน้อยๆของลียาจับมือของผมแบบเขินสุดตัว

"ชั้นไปก่อนนะคะหวังว่าจะได้เจอกันบ่อยๆนะคะพี่ซาน"ลียาโบกมือให้แล้ววิ่งลงชั้น3หายไป

"เจ๋งนี่ไอ้น้องชาย มาวันแรกก็มีสาวหลงรักซะแล้ว"พี่เอลอาร์ต้ากอดคอผมแบบเฮฮามากๆ

"ฮะๆ..หรอครับ"

"ว่าแต่ น้องซานรู้ยังว่าตนเองอยู่ห้องไหน"

"ในใบประจำตัวผมมันเขียนว่า 302ครับ"

"งั้นห้องนี้นพสิ"พี่เอลอาร์ต้าชี้ไปที่ห้องทางซ้ายมือผมให้ตายสิอยู่ใกล้ๆนี่เอง

"อ่า ขอบคุณที่พามานะครับ"ผมไหว้พี่เอลอาร์ต้าก่อนที่พี่เอลอาร์ต้าจะโบกมือแล้ววิ่งหายขึ้นไปชั้น5

ก๊อกๆๆ

ผมลองเคาะประตูดูเพื่อว่าเพื่อนร่วมห้องของผมจะอยู่ในห้อง สักพักประตูก็เปิดออกมา มีผู้ชายคาบบุหรี่ที่ปากมองผมด้วยแววตาเย็นชา

"นายคือนักเรียนใหม่ที่จะมาอยู่ห้องชั้นงั้นหรือ"น้ำเสียงที่เรียบนิ่งของชายหนุ่มตนนี้ช่างดูเหมือนไม่รับแขกเสียเหลือเกิน

"ค..ครับ ผมชื่อซาน ยินดีที่ได้รู้จักครับ"ผมรีบตอบแล้วยื่นมือไปหาผู้ชายตรงหน้า

"........"

"เอ๊ะ?"

"....นายเป็นคนแรกเลย ที่กล้ามองหน้าชั้นตรงๆและทำความรู้จักกับชั้น"ชายหนุ่มตรงหน้าแสยะยิ้มนิ่งๆมาหาผม

"ครับ"

"หึ! ชั้นชื่อ แอล ยินดีที่ได้รู้จักนาย ซาน"เค้าจับมือผมตอบทำไมมือเค้าช่างอบอุ่นเสียจริงนะมืออบอุ่นผิดกับใบหน้าเย็นชาต่อโลกโดยสิ้นเชิง

"เข้ามา.."ซานเดินนำผมเข้าไปในห้อง

ผมรีบขนสัมพาระเข้าห้องแล้วปิดประตู ภายในห้องสะอาดเลี่ยมเชี่ยมมากๆเตียงนอนมีเตียงเดียวแต่กว่างพอสำหรับนอนสองคน ภายในห้องตกแต่งหรูหราคลาสสิกมากๆมีตู้เสื้อผ้าสองตู้ผมเลยรีบเอาเสื้อผ้าไปจัดเรียงใส่ตู้แล้วจัดชุดนักเรียนแขวนไว้หน้าตู้หลังจากนั้นผมก็จัดตารางเรียนตามใบเรียน(พ่อผมเตรียมไว้ก่อนมาน่ะ)

"นายนี่ระเบียบจังนะ"แอลนั่งบนเตียงแล้วจุดไฟแช็กที่บุหรี่ที่ปาก

"ครับ"

"นายรีบไปอาบน้ำเถอะ วันนี้ก็เย็นแล้ว พรุ่งนี้ต้องเรียนอีก"แอลปาบุหรี่ใส่ถังขยะแล้วนอน

ผมเลยหยิบของใช้ส่วนตัวเข้าห้องน้ำ ผมถอดเสื้อผ้าแล้วรีบอาบน้ำหลังจากนั้นผมก็รีบแต่งตัวออกมาจากห้องน้ำ แอลนอนหลับแบบไม่ใส่เสื้อแต่ใส่แค่กางเกงขายาว ผมเลยเอาผ้าห่มห่มให้แอลแล้วเดินมานอนข้างๆแอลผมดับไฟจากโคมไฟแล้วหลับตาลงไม่นนผมก็หลับสนิด.....