รักของสองเรา [My Love]

6.8

เขียนโดย ชาเย็น

วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.39 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,800 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2557 17.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ตอนที่ 1 ใช่รึเปล่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     [บันทึกของมายด์]

          วันนี้ใจของฉันเต้นแรงอีกแล้ว ก้อไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ถึงฉันจะพยายามห้ามใจยังไงก้อห้ามไม่อยู่ เรื่องราวของฉันในวันนี้ทำให้ฉันเริ่มกลัวแล้วสิ ถ้าเกิดความรู้สึกที่ฉันมีให้กับเค้ามันไม่ใช่แค่คำว่าเพื่อนละ เราจะมองหน้ากันติดไหม เราจะเป็นเพื่อนกันต่อรึเปล่า?? ความกลัวเริ่มทำให้ฉันสับสน แล้วทำไมกันน่ะ เวลาที่ฉันเห็นเค้ายิ้ม ฉันต้องเผลอยิ้มตาม เค้านะ ทั้งขี้ลืม ใส่แแว่นอีก ผู้ชายใส่แว่นเหรอ ไม่ใช่สเป็กเลยสักนิด แต่...... พอฉันได้เริ่มรู้จักกับเค้าและเริ่มสนิทกัน          

          เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่าเค้าเป็นคนที่เงียบ เอาใจใส่ใครไม่เก่งหรอก อีกอย่างไม่ค่อยพูดขนาดนั้นฉันจะเป็นเพื่อนกับเค้าได้นานแค่ไหนกันเชียว แต่พอได้รู้จักแล้วเค้ากลับกลายเป็นคนละคนกลับเมื่อก่อนที่ฉันเคยคิดไว้ เค้าเป็นคนพูดมากอยู่เหมือนกันน่ะ ที่ดูเงียบ ๆ เพราะไม่ค่อยสนิทกับใครเลยไม่ค่อยพูด แต่ถ้าได้รู้จักก็เหมือนกับว่าเรารู้จักกันมานานและคบกันเป็นแฟนยังไงยังนั้น แต่.... จะบ้าเหรอฉันน่ะ ไม่ชอบคนขี้ลืมหรอก

          แต่เอ๊ะ!! ความรู้สึกนี้มันอะไรกันน่ะ หัวใจเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้ คิดถึงเวลาอยู่ไกล แล้วเวลาที่คิดถึงเค้าทีไรกลับทำไห้เรายิ้มออกไปซะทุกที ทั้ง ๆ ที่เครียดอยู๋แท้ ๆ นี้รึเปล่าที่เค้าเรียกว่าความลับ ยังไงเรื่องนี้ฉันก็ต้องหาคำตอบให้ได้เลยเอ้าล่ะ แล้วเจอกันวันพรุ่งนี้น่ะ นายขี้เก๊ก    

........................................................

     เช้าวันจันทร์ ณ ห้อง 6/1

          "สวัสดีกวาง ^^ ทำการบ้านเส็ดยังอ่ะ ออวันนี้เมื้อเที่ยงกินอะไรดี?" อีกแล้วใจเต้นผิดปกติอีกแล้วไม่นะมายด์ใจเย็นไว้

          "ไม่รู้สิยังไม่ได้คิด แต่.... เรื่องการบ้านอ่ะยังไม่เส็ดเลยขอลอกหน่อยดิ" 

          "ตลอด.... ผู้ชายก็อย่างนี้สิน่าา ไม่รับผิดชอบ" จะเป็นแบบนี้ทุกคนไม่น่ะแต่เอาเถอะให้ก้อได้

          "แล้วจะให้ไหมล่ะ"

          "ถ้าฉันไม่ให้นายจะทำอะไรมิทราบ" มายด์ถามกวนประสาท

          "ไม่ให้ก้อไม่เป็นไรขอแค่ได้......"กวางขยับหน้าเข้ามาใกล้มายด์ใกล้จนรู้สึกได้ถึงลมหยใจของอีกฝ่าย เขามองตามายด์อย่างมีเหล่นัยต์

          "เอาไป!!! ขอดีๆก็ได้ -///-" ทำไมใจมันเต้นแรงแบบนี้น่ะ เค้าเล่นอะรของเค้าเหนี้ย!!

          "เอ๊ะ !! หน้าแดงเหรอ แค่หยอกเล่น ๆ เองทำไมต้องเขินขนาดนั้นด้วย" เวลาเธอเขินก้อน่ารักดีเหมือนกันน่ะ

          "มองอะไร ไม่ได้เขินสักหน่อย รีบ ๆ ลอกเถอะหน่าา" เล่นอะไรของนายอยู๋เหนี้ย นายทำให้ฉันสับสนน่ะ นายคิดกับฉันแบบไหนกันเหนี้ย!!

          " อ่ะ ขอบคุณน่ะ เวลาเขินก็น่ารักดีนิ" เธอจะเชื่อที่เราพูดไหมน่ะ?

          " หรา ไม่ต้องมาแกล้งเลย ถามจิงเหอะ ทำไมชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลย" l

          " ก็เป็นเพื่อนคนเดียวที่ยอมให้ฉันแกล้งนิ  อีกอย่างเธอนะ น่าแกล้งดี"

          " อ่าาาาา อึ้ม  " เฮ้อ ใจจ่าช่วยกลับมาเป็นปกติได้ไหม

ปิ้ง.........ป่อง... อ๊อดของโรงเรียนดังขึ้น เตือนได้เวลาเรียนแล้ว 

โอ๊ยรอดไปทีน่ะเราไม่อย่างนั้นหน้าฉันต้องแดงเป็นแอปเปิ้ลแน่เลย ขอบคุนมาก ขอบคุนมากกกก นี้เราเป็นอารัยไปเหนี้ย ตาบ้านี้ก้อจะเล่นพิเลนอะไรอีกก็ไม่รู้เฮ้อชีวิตหน่อชีวิต

 

          

 

           

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา