รักหรือหลง กลหรือลวง เธอกับฉัน
10.0
เขียนโดย Fertasia
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 12.28 น.
5 ตอน
0 วิจารณ์
7,904 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2557 20.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) การพบเจอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ เรื่องรักๆในวัยรุ่นของเด็กสาวที่กำลังสับสนกับความรู้สึกตัวเอง
จึงต้องค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเด็กหนุ่มลึกลับที่ไม่เคยมีประวัติ
ว่าเขาไปชอบผู้หญิงคนไหน หรือจริงๆแล้วเขาจะชอบ
เพศเดียวกันเองอย่างที่เพื่อนๆสงสัย
ความจริงจะเป็นยังไง ไปติดตามกัน
"เห้อ....ร้อนจังนะ ว่าไหมโมโมะจัง"เด็กสาวสีผมดำดูมีเสน่ห์ได้พูดกับเพื่อนของเธอ"เออ นั่นดิ ร้อนจะตายอยู่ละ"เด็กสาวหน้าจิ่มลิ่มได้พูดขึ้นขณะเดินไปโรงเรียนพวกเธอสองคนกำลังเดินไปโรงเรียนเนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเทอมใหม่ของพวกเธอ.... จะเป็นยังไงบ้างนะ เปิดเทอมนี้ ฉันไม่ค่อยจะมั่นใจเลยพวกเขาจะทำหน้ายังไงเวลาเห็นฉันเดินไปแนะนำตัวข้างหน้าโอ๊ย!เครียดๆ แต่ก็...ช่างมันเถอะ เดี๋ววโมโมะก็ช่วยเราเอง(มั้ง?)รีบเดินดีกว่า เดี๋ยวได้สายตั้งแต่วันแรก
ฟึ้บ...ตุ๊บ "โอ๊ย!...เจ็บจัง"ฉันเหลือบตาขึ้นไปมองบุคคลที่วิ่งมาชนกับฉันทำไม?หน้าตาเขาถึงดูเศร้าจัง คิดไปเองมั้ง"อ่ะ นี่ ฉันช่วย ขอโทษด้วย เมื่ออกี้น่ะ"เขาเบี่ยงหน้าหันไปหลังจากพูดจบเขินหรือไง ทำอย่างกะว่า ไม่เคยจับมือใครมาก่อนแนะแต่ก็น่ารักดี บางทีเราก็แอบเขินเหมือนกันจากนั้นฉันก็ยื่นมือไปจับมือของเขา แล้วลุกขึ้น ปัดเนื้อตัวให้สะอาด"ขอบใจนะ..."ยังไม่ได้ถามชื่อเขาเลย แต่สงสัยจะอยู่โรงเรียนเดียวกันใส่เครื่องแบบแบบเดียวกันเราเลยนิ ชั่งเหอะ จะว่าไป....มันสายแล้วน้าาา"โมโมะจัง รีบวิ่งเหอะ สายแล้ว"โมโมะก็คว้าฉันไว้ อย่าบอกนะว่า..."จ้า งั้นไปกันเร็ว"โมโมะวิ่งสะจนฉันปลิ่วลิ่วเลยTT
ก็จบกันไปแล้ว ช่วยติดตามตอนที่ 2ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ>~<
จึงต้องค้นหาตัวตนที่แท้จริงของเด็กหนุ่มลึกลับที่ไม่เคยมีประวัติ
ว่าเขาไปชอบผู้หญิงคนไหน หรือจริงๆแล้วเขาจะชอบ
เพศเดียวกันเองอย่างที่เพื่อนๆสงสัย
ความจริงจะเป็นยังไง ไปติดตามกัน
"เห้อ....ร้อนจังนะ ว่าไหมโมโมะจัง"เด็กสาวสีผมดำดูมีเสน่ห์ได้พูดกับเพื่อนของเธอ"เออ นั่นดิ ร้อนจะตายอยู่ละ"เด็กสาวหน้าจิ่มลิ่มได้พูดขึ้นขณะเดินไปโรงเรียนพวกเธอสองคนกำลังเดินไปโรงเรียนเนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดเทอมใหม่ของพวกเธอ.... จะเป็นยังไงบ้างนะ เปิดเทอมนี้ ฉันไม่ค่อยจะมั่นใจเลยพวกเขาจะทำหน้ายังไงเวลาเห็นฉันเดินไปแนะนำตัวข้างหน้าโอ๊ย!เครียดๆ แต่ก็...ช่างมันเถอะ เดี๋ววโมโมะก็ช่วยเราเอง(มั้ง?)รีบเดินดีกว่า เดี๋ยวได้สายตั้งแต่วันแรก
ฟึ้บ...ตุ๊บ "โอ๊ย!...เจ็บจัง"ฉันเหลือบตาขึ้นไปมองบุคคลที่วิ่งมาชนกับฉันทำไม?หน้าตาเขาถึงดูเศร้าจัง คิดไปเองมั้ง"อ่ะ นี่ ฉันช่วย ขอโทษด้วย เมื่ออกี้น่ะ"เขาเบี่ยงหน้าหันไปหลังจากพูดจบเขินหรือไง ทำอย่างกะว่า ไม่เคยจับมือใครมาก่อนแนะแต่ก็น่ารักดี บางทีเราก็แอบเขินเหมือนกันจากนั้นฉันก็ยื่นมือไปจับมือของเขา แล้วลุกขึ้น ปัดเนื้อตัวให้สะอาด"ขอบใจนะ..."ยังไม่ได้ถามชื่อเขาเลย แต่สงสัยจะอยู่โรงเรียนเดียวกันใส่เครื่องแบบแบบเดียวกันเราเลยนิ ชั่งเหอะ จะว่าไป....มันสายแล้วน้าาา"โมโมะจัง รีบวิ่งเหอะ สายแล้ว"โมโมะก็คว้าฉันไว้ อย่าบอกนะว่า..."จ้า งั้นไปกันเร็ว"โมโมะวิ่งสะจนฉันปลิ่วลิ่วเลยTT
ก็จบกันไปแล้ว ช่วยติดตามตอนที่ 2ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ>~<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ