ยัยนักเรียนสุดซ่ากับประธานนักเรียนสุดโหด

เมื่อฉันกินข้าวและทำอะไรเสร็จฉันก็ขึ้นมาบนห้อง เฮ้อ วันนี้บู๊ซะเหนื่อยเลย

วี๊ดวิ๊ว วี๊ดวิ๊ว เอ๊ใครโทรมานะ เบอร์ไม่คุ้นเลยแฮะ

"ฮัลโหล สวัสดีค่ะ"

[ฮัลโหล]

"นั่นใครค่ะ"

[ฉันเอง]

"ก็ฉันไหนอ่ะ"

[ฉัน ไอเฟลไง]

"อ๋อ ไอเฟล เฮ้ย แล้วนายมเบอร์ฉันมาได้ไง"

[อย่าลืมสิ ฉันเป็นประธานนักเรียนนะ ฉันก็สามารถเอาเบอร์ทุกคนมาได้]

"งั้นถ้านายอยากพูดกับผู้หญิงคนไหนนายก็เอาเบอร์มาโทรเล่นงั้นหรอ"

[ปล่าว เธอคนแรก]ทำไมใจเราถึงเต้นแรงแบบนี้นะ 

"เออๆๆ แล้วโทรมามีเรื่องอะไรหรอ"

[ฉันแค่จะโทรมาถามว่าเธอเป็นยังไงบ้างหน่ะ]

"แค่โดนตบฉันไม่ตายหรอกหน่า"

[เออ แค่นี้นะ]

"อื้ม"

ทำไมฉันพูดกับนายนี่แล้วใจเต้นแรงนะ ฉันคงไม่ได้หวั่นไหวหรอกนะ คิดมากก็รกสมอง นอนดีกว่า

ณ โรงเรียน Hezel school

ตอนนี้ฉันกำลังเดินขึ้นห้องเรียนกับไฮคิว แต่ระหว่างทางก็เจอกับยัยสามคนนีี่มายืนขวางทางอยู่ แต่เอ๊ะ มีอีกคนนี่หน่าใครกันนะ

"พี่แอนเจิ้ลขา ยัยนี่แหละค่ะที่มันมาทำแอปเปิ้ล เชอร์รี่ แล้วก็กีวี่ค่ะ"ดูชื่อแต่ละนางจ๊าบมาก

"นี่หน่ะหรอ"ยัยแอนเจิ้ลอะไรนั่นพูดแล้วดูชั้นตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ตบมันเลยค่ะพี่แอน"ยัยกีวี่บอก

"หยุดนะ"ไฮคิวห้ามไว้ก่อน

"คิวไม่ต้อง"แต่ฉันห้ามเค้าไว้ก่อน

"แน่จริงก็เข้ามา อย่าหมาหมู่"ฉันพูดเชิงท้าทาย ยัยนั่นพุ่งเข้าหวังจะตบฉันแต่ฉันหลบทันแล้วดึงผมยัยแอนเจิ้ล แล้วล็อคแขนยัยนั่นมาไว้ด้านหลังแล้วดันจนยัยแอนเจิ้ลหน้าจะรวมกับผนังอยู่แล้ว ฉันค่อยๆงัดแขนยัยนี่ขึ้นทีละนิดๆ เพื่อให้ยัยนั่นทรมาน 

"โอ๊ยยยย ฉันยอมแล้ว"ฉันจึงผลักยัยแอนเจิ้ลที่ตอนนี้เป็นนางฟ้าปีกหักไปหายัยพวกแก๊งค์ผลไม้เน่า

"ฝากไว้ก่อนเถอะ"ยัยอนเจิ้ลพูด แล้วพวกยัยผลไม้เน่านั้นก็พยุงไป

"ไอ่คิว ไปเถอะ"ฉันเรียกไฮคิวที่กำลังยืนอึ้งอยู่

"เจ๋งหว่ะ"ไอ่คิวพูด

"เออๆๆ ไปเรียนกันเถอะ"ฉันตอบแล้วลากเค้าขึ้นห้องเรียน