ยัยนักเรียนสุดซ่ากับประธานนักเรียนสุดโหด

 กริ๊งๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันจึงลุกไปอาบน้ำ ล้างหน้า แปรงฟัน แต่งตัว และลงมาข้างล่าง
"แม่ค่ะ หนูไปแล้วนะค่ะ"ฉันพูดแล้วเดินไปหอมแก้มแม่
"อ้าวแล้วไม่กินข้าวก่อนหรอลูก"แม่ถาม
"ไม่อ่ะค่ะ หนูไม่หิว"ฉันตอบแล้วเดินไปใส่รองเท้า
"ไปล่ะนะค่ะแม่"ฉันหันไปโบกมือให้แม่แล้วเดินไปโรงเรียน แล้วฉันก็เดินมาถึงโรงเรียน Hezel scool แล้วฉันจึงเดินเข้าไปในโรงเรียน แล้วเห็นไฮคิวเพื่อเลิฟยืนโบกมือให้ฉันอยู่
"โบนัสทางนี้"ไฮคิงตะโกนเรียกฉัน
"ว่าไงจ๊ะ คิวตี้เพื่อนรัก"ฉันพูดกวนบาทาเค้าไป จนคนแถวนั้นหันมาทางไฮคิวแล้วอดขำไม่ได้
"เฮ้ยไอ่นัส เมื่อไหร่แกจะเลิกเรียกฉันว่าคิวตี้ซักทีว่ะ ฉันชื่อไฮคิวไม่ใช่คิวตี้"เขาพูดแล้วทำหน้าดโกรธ
ไฮคิวเป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุดในโรงเรียน เพราะฉันมีเพื่อนคนเดียวหน่ะสิ -_- เพราะพวกผู้หญิงเอาแต่แต่งหน้า เวลาพักก็เข้าห้องน้ำไปแต่งหน้า พอดีฉันไม่ได้เป็นพวกรักสวยรักงามเลยไม่อยากไปยุ่งด้วย แต่ถึงฉันจะมีเพื่อนคนเดียวก็ช่างเหอะ 
"นัสไปเหอะจะเข้าแถวแล้ว"ไฮคิวบอก
"ขี้เกียจอ่ะแก โดดดีป่ะ"ฉันเสนอ
"แกจำไม่ได้หรอ ตอนหนีแถวครั้งล่าสุดโดนครูเบีบยทำโทษโดยการทำความสะอาดโรงอาหารตั้ง 1 อาทิตย์"ไฮคิวพูด
"ตอนนั้นฉันพลาดนิดหน่อยเลยโดนจับได้ แต่ครั้งี้ไม่พลาดแน่นอน"ฉันทำหน้ามั่นใจมาก
"แล้วเช็คชื่อหล่ะ"เขาหาข้ออ้าง
"ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันขู่เจนกับอิสไว้แล้ว"ฉันยักคิ้วใส่เค้า
"ชั่วได้ใจจริงๆเล้ย เพื่อนเราเนี่ยะ"ไฮคิวส่ายหัว
"ฉันจะถือว่าเป็นคำชมนะ"ฉันพูด
กริ๊งๆๆ เสียงออดตอนเข้าแถวดังขึ้น ตอนนี้ฉันกับไฮคิวมาอยู่กันที่หลังห้องสมุดที่ประจำของเรา 
"เดี๋ยวฉันไปเข้าห้องน้ำแปปนะ"ไฮคิวพูดขึ้น
"เออ จะไปไหนก็ไป รีบกลับมาด้วยหล่ะ"ฉันพูดทั้งๆที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ ซักพักฉันก็ได้ยินเสียงคนเดินมา คงเป็นไฮคิวนั่นแหละมั้ง
"สุภัสสา"ฉันหันไปตามเสียงเรียก แล้วก็ต้องตกใจเพราะคนที่เรียกฉันคือ ครูเบียบ
"เออ...คือ...อ่อคือหนูมาหาของหน่ะค่ะ"ฉันแก้ตัว
"อย่า ไฮคิวบอกฉันหมดแล้ว"ครูเบียบพูด
"ไฮคิว"ฉันพูดอย่างตกใจ
"ใช่ ไฮคิว"ครูเบียบบอก
"ไอ่คิว"ฉันกัดฟันพูดอย่างโมโห
"ตามฉันมา"ครูเบียบพูดแล้วเดินนำหน้าไป ไอ่คิวนะไอ่คิว อย่าให้ฉันออกไปได้นะ แกตาย!!!
ตอนนี้ฉันมายืนอยู่หน้าห้องห้องหนึ่ง ครูเข้าไปในห้องซักพัก แล้วเดินออกมา
"เข้าไปได้แล้ว"ครูพูดแล้วเดินออกไป พอฉัเดินเข้าไปก้พบกับชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน
"นั่งก่อนสิ"เขาบอก
"เธอหน่ะสินะที่หนีแถว"
"ใช่"
"หนีทำไม"
"ก็ขี้เกียจเข้าแถวอ่ะ"
"ตรงดีหนิ"
"จะทำโทษอะไรก็รีบบอกมา ฉันรีบ"ฉันพูดแล้วมองหน้าเค้า
"เธอต้องมาช่าวยฉันทำงานที่นี่เป็นเวลา 1 อาทิตย์"
"โห โหดอ่ะ ตั้ง 1 อาทิตย์หรอ เยอะไปป่ะ"
"งั้น 2 อาทิตย์"
"อ๋อ จะเริ่มงานวันนี้เลยมั๊ยล่ะ
"อืม เลิกเรียนวันนี้"
เมื่อคุยกันเสร็จฉันจึงหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป
ฉันรีบวิ่งไปที่ห้อง 
"ไอ่คิว"ฉันตะโกนเมื่อเปิดประตูออก เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยง เลยมีคนอยู่ในห้องแค่ 5-6 คน
"จ๋า โบนัสเพื่อนรัก"เขาพูดแล้วหันมาที่ฉัน
"มานี่"ฉันพูดแล้วเข้าไปดึงหูไอ่คิวแล้วลากมาที่หลังห้องสมุดที่ประจำ
"โอ๊ยยยยย โบนัสจ๋าปล่อยได้แล้ว"ไฮคิวร้องโอดครวญ
"แล้วแกทำอย่างนี้ทำไม แกรู้มั๊ยว่าฉันต้องไปช่วยงานไอ่ประธานลิงเผือกนั่นตั้ง 1 อาทิตย์"
"เก๊าขอโต๊ด"ไฮคิวทำเสียงออดอ้อน
"เชอะ"ฉันสะบัดหน้าหนี
"น๊าาา"เขาพูดแล้วชูอมยิ้มรสมะนาวรสโปรดของฉัน
"ขอคิดดูก่อน"ฉันพูดแล้วคว้าเอาอมยิ้มในมือไฮคิว
"หายโกรธแล้วใช่ป่ะ"เขาถาม
"ยัง"ฉันพูดแล้วอมอมยิ้มต่อ
"แล้วจะให้ทำไงอ่ะ"ไฮคิวถาม
"นายต้องไปเฝ้าฉันตอนฉันไปช่วยไอ่ลิงเผือกทำงาน"ฉันบอกแล้วหันมาที่เขา
"ก็ได้"เขาตอบ
"งั้นหายโกรธแล้วช่ายป่ะ"
"ยัง"
"ทำไมอ่ะ"
"นายต้องเอาอมยิ้มมาให้ฉันอีกอัน อันนี้หมดแล้ว"ฉันพูดแล้วชูไม่เปล่าให้เขาดู
"เธอนี่ไม่เปลี่ยนเลย"เค้าพูดแล้วหยิบอมยิ้มจากกระเป๋ามาให้ฉัน
"ป่ะไปเรียนกันเถอะ"เขาพูดแล้วฉุดฉันขึ้น