Love Dirivery ช่วยด้วย...ผมรักน้องสาวกำมะลอ

8.4

เขียนโดย Noo_BowBaa02

วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.36 น.

  7 ตอน
  1 วิจารณ์
  10.70K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) แม่ค่ะ ได้ตั้ง 500000 น่ะค่ะ =[]=

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          ฉันออกมาจากบ้านหลังใหญ่นั่น ภารกิจแรกคือ ฉันจะต้องหาตัวนาย เบสเตอร์ สุดหล่อ >< ทั้งหล่อทั้งน่ารักเลย แค่เห็นในรูปหล่อขนาดนี้ แล้วตัวจริงจะน่ารักขนาดไหนเนี่ยย >< ฉันบิดตัวไปมาอยู่หน้าบ้าน เอิ่ม คนหันมามองเต็มเลยอะ อายยจัง =///= หาแท๊กซี่โบกกลับบ้านดีกว่า (=.=)/0/ 

          ฉันขึ้นมาบนรถ แต่ก็ต้องตกใจเพราะ O_O

          "ธุระเสร็จแล้วเหรอหนู" นี้ฉันขึ้นรถอีตาลุงปัญญาอ่อนนี้อีกแล้วเหรอ 

          "ก็ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ หนูจะไปพระราม9ค่ะ"

          "โอเคหนู ลุงจะรีบขับน้ะจ้ะ" รีบขับไปเถอะค่ะ อย่าพาหนูคนสวยคนนี้ชนต้นไม้ล่ะกัน

พระราม9 

          ฉันรีบลงจากรถแท๊กซี่ แล้วรีบเดินเข้าไปในซอย 

          "พี่โอ๊ต พาฉันกลับบ้านหน่อย"

          "อ้าว ว่าไง ไปไหนมาล่ะ เนีย" พี่โอ๊ตเป็นวินมอไซด์ประจำซอยของฉัน และฉันก็รู้จักดีเลยล่ะ แฟนพี่เขาก็น่ารักด้วย

          "ก็ไปหางานทำมาล่ะค่ะ" แล้วฉันก็รีบกระโดดขึ้นมอไซด์ของพี่โอ๊ต

          "แล้วได้งานมั้ยล่ะ" 

          "ได้สิค่ะ ^_^!"

          "งานไรล่ะ"

          "ก็น่ะ ก็เป็นพวกแนวสืบๆหน่อย"

          "ทำได้เหรอ น้องไม่ได้จบด้านนี้นิ" 

          "ก็น้องไปหางานที่น้องอยากทำ แต่เขาไม่รับอะ T^T ก็เรยไปหางานแบบนี้มาทำไปก่อน ไม่งั้นโดนแม่ว่าจนหูชาแน่เลยพี่โอ๊ต"

          ไม่นานพี่โอ๊ตก็มาจอดหน้าบ้านฉัน 

          "ขอบคุณมากค่ะ พี่โอ๊ต นี้ค่ะ ค่ารถ" ฉันยื่นแบงค์ร้อยให้พี่โอ๊ต

          "ไม่ชอบให้ทอนเหมือนเดิมเลยน่ะ ก็ขอให้งานนั่นประสบผมสำเร็จน่ะครับ น้องเนีย"

          "ขอบคุณค่ะ ฝากบอกพี่มิ้นด้วยน่ะค่ะ ว่าน้องเนียคิดถึง ^_^!"

          "โอเคครับ เดี๋ยวพี่บอกยัยมิ้นให้ ว่าน้องฝากด่า"

          "พี่โอ๊ต =3=!"

          "ล้อเล่นๆน่ะครับ พี่ไปล่ะ บ๊ายบาย"

          "บ๊ายบายค่ะ" ฉันยื่นมือโบกมือบ๊ายบายๆใส่ แล้วฉันก็เดินเข้าบ้าน = =!

          "พี่เนียย เป็นยังไงบ้าง ได้งานมั้ยย" ยัยซาร์เปีย น้องสาวฉันวิ่งมาถามเรื่องงาน

          "ก็ได้งานนั่นแหละ แล้วแม่ล่ะ เป็นยังไงบ้าง"

          "พี่เนีย ขึ้นไปดูเองเถอะ" มันชอบกวนประสาทฉันจริงเลย ยัยน้องคนนี้เนี่ย

          "เปีย ใครมาน่ะลูก อ้าวเนีย กลับมาแล้วเหรอ งานได้เหรอเปล่า" แม่เดินมา ฉันเดินเข้าไปกอดแม่

          "แม่เป็นไงบ้างเนี่ย งานได้สิจ้ะ"

          "แม่ก็เป็นอย่างที่แกเห็นนี่แหละ แล้วงานเริ่มเมื่อไหร่ล่ะ"

          "งานเหรอจ้ะ เริ่มได้ตั้งแต่พรุ่งนี้จ้ะ เนียอยากจะขอแม่อะไรอย่างนึง เพื่องานนี้ ได้เงินเยอะด้วยแม่"

          "อะไรของแกล่ะ ยัยเนีย"

          "เนียจะขอแม่ ไปอยู่คอนโดของพ่อน่ะ เพื่องานนี้น่ะค่ะแม่ ได้เงินได้ 500000เชียวนะ"

          "500000 O_O งานไรของแกอะเนีย ได้เงินตั้งมากขนาดนั้น ใช้เวลากี่วันอะ"

          "3เดือนจ้ะ"

          "พี่เนีย งานตั้ง500000 งานอะไรอะ เปียอยากทำบ้าง" 

          "พี่ก็บอกไม่ถูกน่ะ แต่งานนี้มีงานเดียว น่ะแม่ๆน่ะ ให้เนียไปอยู่คอนโดพ่อสักพักน่ะ"

          "แกแน่ใจน่ะที่จะไปอยู่คอนโดนั่น เดี๋ยวก็โดนไอ่พี่ชายแกแกล้งอีก"

          "พี่เซียอ่ะน่ะ พี่เขาไม่ทำอะไรเนียหรอก พี่น้องกันนิ ^_^!"

          "งั้นก็ได้ บอกพ่อแกด้วย ว่าแม่คิดถึง กลับมาหาบ้าง" 

          "ได้ค่ะ แม่ " ฉันหอมแม่ก่อนจะขึ้นห้องไปเก็บของ ฉันไม่ลืมหรอกที่จะโทรหาพี่ ซาร์เซียพี่ชายสุดแสบที่ชอบแกล้งฉันแต่เด็ก 

          ตู๊ด....ตู๊ด....ตู๊ด

          (ฮัลโหล ว่าไง ยัยเนีย)

          "พี่เซีย ที่คอนโดพ่อมีห้องว่าง1ห้องใช่ปะ"

          (อืม ทำไมอะ)          

          "เนียว่าเนียจะไปอยู่ที่นั่น 3 เดือนอะ"

          (แกจะมาอยู่นี้เหรอ แล้วแกบอกแม่ยัง)

          "บอกแล้วสิค่ะ พี่ชาย "

          (อ่า แล้วฉันจะบอกพ่อให้) 

          "ขอบคุณค่ะ พี่เซีย"

          ฉันรีบเก็บเสื้อผ้า เอาที่พอจะใส่ทั้งหมด ยัดใส่กระเป๋า และรีบวิ่งลงบรรไดไป 

          "ยัยเนีย ระวังอย่ารีบมากสิ เดี๋ยวก็ตกบรรไดหรอกลูก"

          "ค่ะ" ฉันเข้าไปกอดแม่ และหอมแก้มแม่

          "แล้วไว้เนียจะมาเยี่ยมบ้างน่ะค้ะ และเนียจะรีบทำงานให้เสร็จแล้วมาอยู่กับแม่น่ะ"

          "จ้ะๆ อย่าลืมมาเยี่ยมน่ะ พี่ชายกับพ่อแกด้วย มาเยี่ยมแม่บ้าง อย่าหักโหมแต่กับงาน"

          "ค่ะ ยัยเปียดูแลแม่ดีๆน่ะ อย่าให้แม่เป้นอะไรล่ะ มีอะไรโทรไปหา พี่ พี่เซีย และ พ่อได้"

          "จ้าาาาา พี่ซาร์เนียย"

          ฉันรีบเดินไปเอากุญแจรถ แล้วเดินไปที่รถอย่างรวดเร็ว แล้วเบิ่งรถออกไปทันที ฉันเอาหูฟังใส่หูก่อนจะโทรหาเพื่อนสุดที่รัก

          ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด

          (ฮัลโหล ว่าไง ยัยเนียย)

          "แกอยู่บ้านเปล่าอะ"

          (อยู่สิ มีไรหรอ)

          "คืนนี้ตอน 1 ทุ่มฉันจะไปหาแกที่บ้านน่ะ ต้อนรับฉันด้วย"

          (โอเค ได้สิ ฉันจะรอน่ะ)

 

 

 

 

          

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา