For me Forever เพราะหัวใจมันเลือกเธอ
8.2
เขียนโดย maiAh
วันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.41 น.
8 ตอน
2 วิจารณ์
11.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 เมษายน พ.ศ. 2557 18.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) --ตัดขาด--[100%]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แม่จะออกไปข้างนอกหรอค่ะั?"ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปถามแม่ที่กำลังนั่งแต่งตัวสวยอยู่
"ทำไม? แกคิดสนใจเรื่องของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?"แม่พูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"ป่าว หนูก็แค่ถาม..แล้วจะกลับตอนไหน?"แม่หันมามองฉันอย่างรำคาญใจ
"อย่ามายุ่งกับฉันมากจะได้ไหม!น่ารำคาญจริงนังลูกบ้านี่!"แม่พูดเหวี่ยงก่อนที่จะเดินสะบัดก้นออกจากห้องไป
..ฉันขวางหูขวางตาแม่มากเลยหรือไง..
"ที่รักคุณสวยไม่เปลี่ยนจริงๆเลย"หึ!ฉันเกลียดไอ้เลวนี่จริงๆฉันอยากให้ตายไปซะให้พ้น!ฉันเกลียดๆๆๆๆมันที่สุด
"ไปกันเลยไหมค่ะคุณ"ทีนี้ล่ะพูดเสียงอ่อน ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วน่ะ!ฉันอยากให้แม่รับรู้เรื่องชั่วๆที่มันทำไว้กับพ่อ..แล้วก็กับฉัน!
"แม่ค่ะ!หนูมีเรื่องอยากจะบอกค่ะ!"ฉันโพล่งออกไปเสียงดังจนคนทั้งคู่หยุดชะงัก
"มีอะไร อลิสัน"พ่อเลี้ยงจอมโฉดถามเสียงเย็น
"แม่ค่ะ!มัน..ไอ้เลวนั่น คนที่ฆ่าพ่อมันคนนั้นคือ..ไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างๆแม่ไงล่ะ!"ฉันกลั้นใจพูดมันออกไปหลังจากเก็บงำเรื่องนี้มานานนับ2ปี
"หยุดเหลวไหลได้แล้ว!พูดอะไรของแก!"แม่ตะคอกใส่ฉันด้วยความรำคาญ..นี่อย่าบอกน่ะว่าแม่ไม่คิดที่จะเชื่อลูกคนนี้เลย?
"มันเป็นฆาตรกรที่ฆ่าพ่อ!!"ฉันตัดสินใจบอกแม่ไปในสิ่งที่อดกลั้นมานาน
เพี้ยะ!! ตอนนี้แทนที่ฉันจะเจ็บกายที่โดนแม่ตบแต่กลับรู้สึกชา ชาไปทั้งร่างกายและจิตใจ
"...ไม่ชอบฉันก็ไม่น่าจะพูดถึงขนาดนี้เลยนี่นา..ลูกสาวคุณนี่แย่จริงๆ"มันหันไปตีหน้าเศร้าใส่แม่
"เหอะ!ไปเอาสันดานแย่ๆแบบนี้มาจากใครห้ะ!?! ฉันไม่เคยสั่นสอนให้กะ..!"
"ใช่!!! แม่ไม่เคยสอนอะไรหนูเลย ไม่เคย!พ่อเป็นคนสอนหนูทุกอย่าง พ่อเป็นคนเดียวที่ไปงานโรงเรียนเพื่อไปดูการแสดงของหนู พ่อเป็นคนเดียวที่คอยให้คำปรึกษาเวลาหนูมีปัญหา พ่อเป็นคนเดียวที่เข้าใจและรับฟังลูก ไม่ว่ายังไงก็ตามพ่อไม่เคยเห็นคนอื่นสำคัญกว่าคนในครอบครัว..แบบแม่"ฉันพูดแทรกแม่ด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด ก่อนจะเดินไปพูดกับไอ้ฆาตรกรใจโฉด
"ต่อไปนี้ แกอยากทำอะไรก็ทำเลยฉํนไม่สนอะไรแล้ว.."ฉันแสยะยิ้มด้วยความเกลียดชัง
"ออกไปจากบ้านฉันเลยน่ะ นังลูกเนรคุณ!และนับต่อจากนี้วินาทีนี้เป็นต้นไป..แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีก!"แม่ชี้หน้าฉันด้วยความเดือดดาล ส่วนไอ้ฆาตรกรก็กำลังยิ้มเยาะด้วยความสะใจ เอาเลยสิ!เอาเลย ฉันไม่มีอะไรจะต้องเสียแล้วนี่
"ถ้า'คุณ'ต้องการ ฉันก็จะไป..ลาก่อนค่ะ"ฉันทิ้งคำพูดที่แสนเย็นชาไว้ก่อนที่จะหันหลังเดินออกมาพร้อมน้ำตาที่กำลังไหลอาบแก้ม
**********************************************************
จบตอนแรกไปแล้วววววว มาตอนแรกก็ดราม่าซะแล้ววเนอะะ#หนูเกลียดแม่~~(>[]<)ฮ่าๆ ยังไงก็ฝากติดตามผลงานติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะค่ะ จะตั้งใจแต่งให้เต็มที่ สนุกไม่สนุกยังไงก็ติชมได้เน้อออ
"ทำไม? แกคิดสนใจเรื่องของฉันตั้งแต่เมื่อไหร่?"แม่พูดด้วยน้ำเสียงประชดประชัน
"ป่าว หนูก็แค่ถาม..แล้วจะกลับตอนไหน?"แม่หันมามองฉันอย่างรำคาญใจ
"อย่ามายุ่งกับฉันมากจะได้ไหม!น่ารำคาญจริงนังลูกบ้านี่!"แม่พูดเหวี่ยงก่อนที่จะเดินสะบัดก้นออกจากห้องไป
..ฉันขวางหูขวางตาแม่มากเลยหรือไง..
"ที่รักคุณสวยไม่เปลี่ยนจริงๆเลย"หึ!ฉันเกลียดไอ้เลวนี่จริงๆฉันอยากให้ตายไปซะให้พ้น!ฉันเกลียดๆๆๆๆมันที่สุด
"ไปกันเลยไหมค่ะคุณ"ทีนี้ล่ะพูดเสียงอ่อน ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วน่ะ!ฉันอยากให้แม่รับรู้เรื่องชั่วๆที่มันทำไว้กับพ่อ..แล้วก็กับฉัน!
"แม่ค่ะ!หนูมีเรื่องอยากจะบอกค่ะ!"ฉันโพล่งออกไปเสียงดังจนคนทั้งคู่หยุดชะงัก
"มีอะไร อลิสัน"พ่อเลี้ยงจอมโฉดถามเสียงเย็น
"แม่ค่ะ!มัน..ไอ้เลวนั่น คนที่ฆ่าพ่อมันคนนั้นคือ..ไอ้คนที่ยืนอยู่ข้างๆแม่ไงล่ะ!"ฉันกลั้นใจพูดมันออกไปหลังจากเก็บงำเรื่องนี้มานานนับ2ปี
"หยุดเหลวไหลได้แล้ว!พูดอะไรของแก!"แม่ตะคอกใส่ฉันด้วยความรำคาญ..นี่อย่าบอกน่ะว่าแม่ไม่คิดที่จะเชื่อลูกคนนี้เลย?
"มันเป็นฆาตรกรที่ฆ่าพ่อ!!"ฉันตัดสินใจบอกแม่ไปในสิ่งที่อดกลั้นมานาน
เพี้ยะ!! ตอนนี้แทนที่ฉันจะเจ็บกายที่โดนแม่ตบแต่กลับรู้สึกชา ชาไปทั้งร่างกายและจิตใจ
"...ไม่ชอบฉันก็ไม่น่าจะพูดถึงขนาดนี้เลยนี่นา..ลูกสาวคุณนี่แย่จริงๆ"มันหันไปตีหน้าเศร้าใส่แม่
"เหอะ!ไปเอาสันดานแย่ๆแบบนี้มาจากใครห้ะ!?! ฉันไม่เคยสั่นสอนให้กะ..!"
"ใช่!!! แม่ไม่เคยสอนอะไรหนูเลย ไม่เคย!พ่อเป็นคนสอนหนูทุกอย่าง พ่อเป็นคนเดียวที่ไปงานโรงเรียนเพื่อไปดูการแสดงของหนู พ่อเป็นคนเดียวที่คอยให้คำปรึกษาเวลาหนูมีปัญหา พ่อเป็นคนเดียวที่เข้าใจและรับฟังลูก ไม่ว่ายังไงก็ตามพ่อไม่เคยเห็นคนอื่นสำคัญกว่าคนในครอบครัว..แบบแม่"ฉันพูดแทรกแม่ด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวด ก่อนจะเดินไปพูดกับไอ้ฆาตรกรใจโฉด
"ต่อไปนี้ แกอยากทำอะไรก็ทำเลยฉํนไม่สนอะไรแล้ว.."ฉันแสยะยิ้มด้วยความเกลียดชัง
"ออกไปจากบ้านฉันเลยน่ะ นังลูกเนรคุณ!และนับต่อจากนี้วินาทีนี้เป็นต้นไป..แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีก!"แม่ชี้หน้าฉันด้วยความเดือดดาล ส่วนไอ้ฆาตรกรก็กำลังยิ้มเยาะด้วยความสะใจ เอาเลยสิ!เอาเลย ฉันไม่มีอะไรจะต้องเสียแล้วนี่
"ถ้า'คุณ'ต้องการ ฉันก็จะไป..ลาก่อนค่ะ"ฉันทิ้งคำพูดที่แสนเย็นชาไว้ก่อนที่จะหันหลังเดินออกมาพร้อมน้ำตาที่กำลังไหลอาบแก้ม
**********************************************************
จบตอนแรกไปแล้วววววว มาตอนแรกก็ดราม่าซะแล้ววเนอะะ#หนูเกลียดแม่~~(>[]<)ฮ่าๆ ยังไงก็ฝากติดตามผลงานติดตามตอนต่อไปด้วยน่ะค่ะ จะตั้งใจแต่งให้เต็มที่ สนุกไม่สนุกยังไงก็ติชมได้เน้อออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ