the letter of sea จดหมายรักจากทะเล
7.6
6) เรื่องราวในอดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ซ่า ซ่า ซ่า
เสียงคลื่นทะเลที่พัดเข้าฝั่งมามันทำให้เกิดความรู้สึกแปลกๆจากในหัวสมองของฉัน เหมือนมันเป็นตัวเชื่อสัมพันธ์ของฉันกับใครก็ไม่รู้ในอดีตกาล...คลายกับว่าฉันเจอเค้าคนนั้นด้วยทะเลนี่แหละแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก หงุดหงิดดดดดด -*- ไปหาอะไรแก้เคลียดกีกว่าาาา
ฉันเดินเข้าไปข้างในบ้านและออกมาพร้อมกับขวดและกระดาษหนึ่งแผ่น ปากกาหนึ่งด้าม ก่อนจะลงมือเขียนจดหมายถึงเค้า
' ถึง...เมอร์ไรท์
ฉันอยากจะคุยกับนายหลายเรื่องเลยนะ แต่ไม่รู้ต้องทำไงดี เบอร์ก็ไม่มี เลยลองวิธีของ
นายดูคงไม่ว่าอะไรนะ ^^. ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยว่ารู้จักฉันได้ยังไงและทำเหมือนกับว่ารู้จัก
ฉันอีกด้วย มันยังไงกันแน่...
จาก เอนิต้า...'
เอาจริงๆเลยมะ ฉันก็จำชื่อเค้าไม่ค่อยจะได้แต่พอมันนึกถึงเสียงของคลื่นทะเลฉันถึงจำชื่อเค้าได้ งี่เง่าใช่มั้ยละ เมื่อฉนเขียนเสร็จแล้วจึงโยนขวดออกไปแต่ก่อนที่จะโยนฉันได้ภาวนาบางอย่างด้วยแหละโคตรงี่เง่าเลยวะ 5555
ตุม
ขวดใสๆถูกโยนออกไปไกลจากฝั่งมากพอสมควรพร้อมกับเสียงน้ำกระจายออกเป็นวงกว้างก่อนจะค่อยๆลอยออกไปจนมองไม่เห็น ฉันเดินตามมันลงไปในทะเล เดินไปเลื่อยๆ เลื่อยๆ จน...
พรึบ 0-0!!!
ในพริบตาขาฉันที่เมื่อกี้ยังคงแตะพื้นทรายที่อยู่ใต้น้ำก็ลอยอยู่เหนือพื้นนั้นแล้วพร้อมกับร่างของฉันที่จมน้ำ ฉันตะเกียดตะกายที่จะขึ้นจากน้ำอยู่ กลัว...กลัวเหลือเกิน "ชะ...ช่ว...ย ดะ...ด้วย" ฉันตะโกนออกไปแต่ก็ไม่มีใครได้ยินเพราะมันอยู่ไกลจากฝั่งไปมาก...
ฉันต้องตายใช่มั้ย...
นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดได้ก่อนที่ภาพข้างหน้าจะดับมืดลง...ไปตลอดกาลมั้ง
ตูมมมม!!!
เสียงเหมือนมีใครสักคนกระโดดน้ำลงไปช่วยสาวน้อยคนนั้น ในใต้น้ำร่างบางๆที่กำลังหมดเเรงจากการจมน้ำลอยอยู่จนเค้าไปดึงมือเธอขึ้นฝั่งมาก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา
"เธอจะต้องไม่เป็นอะไร...เอนิต้า" เค้าพูดกับร่างบางที่กำลังหมดสติอยู่ และโน้มตัวลงไปค้อมร่างของเธอก่อนจะ...ก้มหน้าลงไปจูบที่ปากเล็กที่ซีดเผือกของเธอ เค้าได้ลิ้มรสชาติอันหวานหอมจากริมฝีปากของเธอและค่อยๆคลายจูบนั้นออก และดูเหมือนเธอเริ่มรู้สึกตัว
"แฮก แฮก แฮก >_<" เธอสำลักน้ำออกมาแล้วค่อยๆขยับร่างกายบางส่วน เค้าแต่มองเธอและอมยิ้มออกมาเบาเบา "นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้เจอเธอ...เอนิต้า" เค้าสบถออกมาและช้อนร่างบางเดินกลับไปส่งที่บ้าน
เสียงคลื่นทะเลที่พัดเข้าฝั่งมามันทำให้เกิดความรู้สึกแปลกๆจากในหัวสมองของฉัน เหมือนมันเป็นตัวเชื่อสัมพันธ์ของฉันกับใครก็ไม่รู้ในอดีตกาล...คลายกับว่าฉันเจอเค้าคนนั้นด้วยทะเลนี่แหละแต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก หงุดหงิดดดดดด -*- ไปหาอะไรแก้เคลียดกีกว่าาาา
ฉันเดินเข้าไปข้างในบ้านและออกมาพร้อมกับขวดและกระดาษหนึ่งแผ่น ปากกาหนึ่งด้าม ก่อนจะลงมือเขียนจดหมายถึงเค้า
' ถึง...เมอร์ไรท์
ฉันอยากจะคุยกับนายหลายเรื่องเลยนะ แต่ไม่รู้ต้องทำไงดี เบอร์ก็ไม่มี เลยลองวิธีของ
นายดูคงไม่ว่าอะไรนะ ^^. ฉันอยากจะรู้จริงๆเลยว่ารู้จักฉันได้ยังไงและทำเหมือนกับว่ารู้จัก
ฉันอีกด้วย มันยังไงกันแน่...
จาก เอนิต้า...'
เอาจริงๆเลยมะ ฉันก็จำชื่อเค้าไม่ค่อยจะได้แต่พอมันนึกถึงเสียงของคลื่นทะเลฉันถึงจำชื่อเค้าได้ งี่เง่าใช่มั้ยละ เมื่อฉนเขียนเสร็จแล้วจึงโยนขวดออกไปแต่ก่อนที่จะโยนฉันได้ภาวนาบางอย่างด้วยแหละโคตรงี่เง่าเลยวะ 5555
ตุม
ขวดใสๆถูกโยนออกไปไกลจากฝั่งมากพอสมควรพร้อมกับเสียงน้ำกระจายออกเป็นวงกว้างก่อนจะค่อยๆลอยออกไปจนมองไม่เห็น ฉันเดินตามมันลงไปในทะเล เดินไปเลื่อยๆ เลื่อยๆ จน...
พรึบ 0-0!!!
ในพริบตาขาฉันที่เมื่อกี้ยังคงแตะพื้นทรายที่อยู่ใต้น้ำก็ลอยอยู่เหนือพื้นนั้นแล้วพร้อมกับร่างของฉันที่จมน้ำ ฉันตะเกียดตะกายที่จะขึ้นจากน้ำอยู่ กลัว...กลัวเหลือเกิน "ชะ...ช่ว...ย ดะ...ด้วย" ฉันตะโกนออกไปแต่ก็ไม่มีใครได้ยินเพราะมันอยู่ไกลจากฝั่งไปมาก...
ฉันต้องตายใช่มั้ย...
นั่นคือสิ่งที่ฉันคิดได้ก่อนที่ภาพข้างหน้าจะดับมืดลง...ไปตลอดกาลมั้ง
ตูมมมม!!!
เสียงเหมือนมีใครสักคนกระโดดน้ำลงไปช่วยสาวน้อยคนนั้น ในใต้น้ำร่างบางๆที่กำลังหมดเเรงจากการจมน้ำลอยอยู่จนเค้าไปดึงมือเธอขึ้นฝั่งมาก่อนจะพูดอะไรบางอย่างออกมา
"เธอจะต้องไม่เป็นอะไร...เอนิต้า" เค้าพูดกับร่างบางที่กำลังหมดสติอยู่ และโน้มตัวลงไปค้อมร่างของเธอก่อนจะ...ก้มหน้าลงไปจูบที่ปากเล็กที่ซีดเผือกของเธอ เค้าได้ลิ้มรสชาติอันหวานหอมจากริมฝีปากของเธอและค่อยๆคลายจูบนั้นออก และดูเหมือนเธอเริ่มรู้สึกตัว
"แฮก แฮก แฮก >_<" เธอสำลักน้ำออกมาแล้วค่อยๆขยับร่างกายบางส่วน เค้าแต่มองเธอและอมยิ้มออกมาเบาเบา "นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้เจอเธอ...เอนิต้า" เค้าสบถออกมาและช้อนร่างบางเดินกลับไปส่งที่บ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ