the letter of sea จดหมายรักจากทะเล
7.6
5) เพ้อเจ้อ 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันกับแม่เดินเข้ามาในโซนของตกแต่งบ้าน ฉันเลยแยกกะแม่ตรงนี้ แม่เลือกที่จะไปดูพรมเช็ดเท้า ส่วนฉันเลือกที่จะไปดูเครื่องครัว ฉันเดินไปหยุดอยู่ที่ขวดใสใบใหญ่ราคาก็ไม่แพงด้วย
"เออ...พี่คะ เอาขวดแบบนี้โหลนึงคะ^^" พี่พนักงานยิ้มตอบพร้อมพยักหน้าแล้วเดินถือบิลไปที่เคาน์เตอร์ ฉันเลยยืนรออยู่ที่ตรงนี้ เอ๊ะ! ผู้ชายตรงนู้นหล่อจัง -.,-เลือดกำดาวไหล ผมทอง ตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่ง ริมฝีปากอมชมพู ตุ๊ดปะวะ -_-++ และจังหวะนั้นเองชายคนนั้น(หรือตุ๊ด) มองมาทางฉันแล้วส่งรอยยิ้มอันแสนหวานมาให้ แม่เจิล้าพระคุณหล่อไปไหนเนี่ย น้ำลายจะหกแล้วคร้าาาาา อุ๊ย!!!เค้าเดินมาทางนี้อะ ออร่าของเค้าแผ่กระจายไปทั่วทุกมุมโลก (เวอร์ไป)
"มีปัญหาอะไรกับผมหรอครับ???" ว้ายยยยย เสียงหล่อจังเบยยย น่ากินนน เอ๊ย!!! คิดอะไรยัยเอนิต้า
"..."
"มีปัญหาอะไรกับผมหรือป่าวครับ ^^;" เค้ามาตาพร้อมกระตุกมือของฉัน ทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์ได้
"อ๋อ!! ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่หน้าคุ้นๆก็เท่านั้นเอง แหะๆ" ฉันหัวเราะแห้งไปให้เค้าหวังว่าเค้าคงไม่คิดว่าฉันจะจับกินหรอกนะ เค้าๆม่ใช่ตุ๊ดหรอ ดีและผู้ชายหล่อๆยังไม่สูนพัน อิอิ ^_^
พนักงานสาวเดินเข้ามาพร้อมยื่นถุงใบโตมาให้ฉัน ส่วนชายคนนี้ได้แต่ยืนตาค้างก่อนจะเอ่ยปากถาม
"เอาไปทำอะไรหรอครับ??"
"ก็จะเอา...เป็นความลับคะ" เกือบหลุดคำพูดออกไปและ ที่ไม่อยากบอกก็เพราะเดี๋ยวหาว่าเพ้อเจ้ออีก=_=
"ผมคงรู้ไม่ได้สินะครับ..."เค้าทำหน้าหงอย รู้มั้ยมันทำให้ฉันใจอ่อนเว้ย
"ก็จะเอาไปใส่จดหมายหนะ ไม่มีอะไรหรอก" เค้าทำหน้าฉงนก่อนจะยิ้มออกมา
"หรอครับ ยังมีจดหมายแบบนี้อีกหรอเนี่ย" เค้าเกาหัวแกรก แกรก มันน่ารักอะ >_<
"ได้หรือยัง เอนิต้า" แม่เดินมาสะกิดฉัน ตกใจหมดเลออออ
"อุ๊ย! แม่มาสะตกใจหมดเลย ได้แล้วจะ...งั้นฉันกลับก่อนนะ" ฉันหันไปพูดกับเค้าส่วนเค้าก็ได้แต่ยิ้ม
ฉันพาแม่ออกมาข้างนอกและกำลังจะเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านและจู่ๆความคิดฉันก็พุดขึ้นมาในหัวมาเค้าชื่ออะไร ลืมถามเค้าเลยหล่ออย่างนี้ไม่น่าพลาดอะไรสำคัญๆไปเลออออ เซ็งจิต-0-
"เออ...พี่คะ เอาขวดแบบนี้โหลนึงคะ^^" พี่พนักงานยิ้มตอบพร้อมพยักหน้าแล้วเดินถือบิลไปที่เคาน์เตอร์ ฉันเลยยืนรออยู่ที่ตรงนี้ เอ๊ะ! ผู้ชายตรงนู้นหล่อจัง -.,-เลือดกำดาวไหล ผมทอง ตาสีฟ้าน้ำทะเล จมูกโด่ง ริมฝีปากอมชมพู ตุ๊ดปะวะ -_-++ และจังหวะนั้นเองชายคนนั้น(หรือตุ๊ด) มองมาทางฉันแล้วส่งรอยยิ้มอันแสนหวานมาให้ แม่เจิล้าพระคุณหล่อไปไหนเนี่ย น้ำลายจะหกแล้วคร้าาาาา อุ๊ย!!!เค้าเดินมาทางนี้อะ ออร่าของเค้าแผ่กระจายไปทั่วทุกมุมโลก (เวอร์ไป)
"มีปัญหาอะไรกับผมหรอครับ???" ว้ายยยยย เสียงหล่อจังเบยยย น่ากินนน เอ๊ย!!! คิดอะไรยัยเอนิต้า
"..."
"มีปัญหาอะไรกับผมหรือป่าวครับ ^^;" เค้ามาตาพร้อมกระตุกมือของฉัน ทำให้ฉันหลุดออกจากภวังค์ได้
"อ๋อ!! ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่หน้าคุ้นๆก็เท่านั้นเอง แหะๆ" ฉันหัวเราะแห้งไปให้เค้าหวังว่าเค้าคงไม่คิดว่าฉันจะจับกินหรอกนะ เค้าๆม่ใช่ตุ๊ดหรอ ดีและผู้ชายหล่อๆยังไม่สูนพัน อิอิ ^_^
พนักงานสาวเดินเข้ามาพร้อมยื่นถุงใบโตมาให้ฉัน ส่วนชายคนนี้ได้แต่ยืนตาค้างก่อนจะเอ่ยปากถาม
"เอาไปทำอะไรหรอครับ??"
"ก็จะเอา...เป็นความลับคะ" เกือบหลุดคำพูดออกไปและ ที่ไม่อยากบอกก็เพราะเดี๋ยวหาว่าเพ้อเจ้ออีก=_=
"ผมคงรู้ไม่ได้สินะครับ..."เค้าทำหน้าหงอย รู้มั้ยมันทำให้ฉันใจอ่อนเว้ย
"ก็จะเอาไปใส่จดหมายหนะ ไม่มีอะไรหรอก" เค้าทำหน้าฉงนก่อนจะยิ้มออกมา
"หรอครับ ยังมีจดหมายแบบนี้อีกหรอเนี่ย" เค้าเกาหัวแกรก แกรก มันน่ารักอะ >_<
"ได้หรือยัง เอนิต้า" แม่เดินมาสะกิดฉัน ตกใจหมดเลออออ
"อุ๊ย! แม่มาสะตกใจหมดเลย ได้แล้วจะ...งั้นฉันกลับก่อนนะ" ฉันหันไปพูดกับเค้าส่วนเค้าก็ได้แต่ยิ้ม
ฉันพาแม่ออกมาข้างนอกและกำลังจะเรียกรถแท็กซี่กลับบ้านและจู่ๆความคิดฉันก็พุดขึ้นมาในหัวมาเค้าชื่ออะไร ลืมถามเค้าเลยหล่ออย่างนี้ไม่น่าพลาดอะไรสำคัญๆไปเลออออ เซ็งจิต-0-
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ