the letter of sea จดหมายรักจากทะเล

          ไอจดหมายนั่นอยู่ไหนเนี่ยยยย T^T อยากจะกรีดสมองที่เลี้ยงปลาทองเอาไว้เจรงงงงงง แล้วฉันเอาไปวางไว้ไหนเนี่ยยยย ฉันไม่ได้รีบร้อนอะไรหรอกนะ แต่คือ...แบบว่ากลัวแม่เห็นโว้ยยยยยยยยย T^T คิดสิคิดว่าไปวางไว้ไหน ฉันจำได้ว่าหยิบขึ้นมาแล้ว..."หรือว่า...โป๊ะเช็ะ! ต้องอยู่ที่โขดหินนั่นแน่ๆ" ฉันดีดนิ้วพร้อมวิ่งลงไปข้างล่างก่อนจะออกไปที่โขดหินที่ซึ่งไม่ได้อยูไกลจากบ้านฉันสักเท่าไร
     ฉันก้มๆมองอยู่บริเวณโขดหินนี่มานานแล้วก่อนจะพบกับสิ่งที่ต้องนั่นคือ...ขวดใสๆใบไม่ใหญ่เท่าไรอยู่ด้านหลังต้นมะพร้าวต้นโตนี่เองที่แท้ฉันก็ซ่อนไว้แล้วลืมเองงงง ให้มันได้อย่างนี้สิเอนนิต้าาา  ฉันหยิบขวดขึ้นมาและเปิดฝาขวดออกก่อนจะหยิบกระดาษออกมาแล้วผลิกไปด้านหลังของเศษกระดาษนั่นและเขียนลงไปด้วยปากกาสีน้ำที่เพิ่งหยิบออกมาจากบ้าน
               'ฉันเอนิต้า
                    นายคือเมอร์ไรท์ใช่มั้ยแต่ฉันเพิ่งเห็นจดหมายที่นายส่งมา ไม่รู้ว่าส่งมานานหรือยัง
                 แต่ก็ขอบใจที่ยังคงจำฉันได้แม้ว่าฉันจะจำนายไม่ค่อยจะได้แล้วกัน
                                                                            ถึง เมอร์ไรท์ '
     พอเขียนเสร็จแล้วฉันจึงม้วนเศษกระดาษเป็นแท่งยาวแล้วค่อยหย่อยใส่ขวดและปิดฝาก่อนจะนึกอะไรบางอย่าง "ถ้าจดหมายนี้เป็นพรมลิขิต ขอให้ส่งถึงเมอร์ไรท์ด้วยนะคะ"ฉันว่าฉันคงเพ้อเจ้อแน่ๆ แต่ยังไงก็ขอให้ไปถึงเค้าและกัลลล แต่พอนึกถึงเรื่องนั้นตอนสมัยเด็กมันก็เป็นช่วงเวลานึงที่ฉันมีความสุขขขมากกกก ถึงแม้จะเป็นช่วงเวลาที่สั้นก็ตาม อยากรู้ละสิว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ฉันไม่บอกหรอกนะรอให้ผมหงอกขึ้นก่อนนน 555 มันคือความลับเดี๋ยวถ้าอารมณ์ดีแล้วจะบอกนะจะ 
 
          
          #ห้างSS
     เวลานี้ ตอนนี้ ฉันและแม่มาหยุดยืนอยู่หน้าห้างอันใหญ่โตอลังการ ก็วันนี้ฉันพาแม่ฉันมาซื้อของใช้นะสิ ฉันเลยกะว่าจะมาซื้อขวดสักร้อยใบไปเลยไปเลย เออแล้วฉันจะดีใจไปทำไมละ