Magic love รักใสๆของยัยสามสาวกับนายสามแสบสุดเจ๋ง
เขียนโดย 
มอมิ้งเด๋วรุ้จัก
วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.43 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 22.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) นักเรียนใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เช้าวันรุ่งขึ้นอารันที่พาทิวามาโรงเรียนเพื่อมาสมัครเข้าเรียน เมื่อมาถึงทิวาก็ไปเจอกับมิล่าและโรสที่มาสมัครเรียนเช่นกัน
“มิล่าโรสพวกเธอไม่เห็นบอกฉันเลยว่าจะมาสมัครเรียน” มิล่าและโรสจึงยิ้มให้ทิวา มิล่าจึงแนะนำผู้ดูแลของเธอให้ทิวาได้รู้จัก
“อ้อ วานี่ผู้ดูแลของฉัน ชื่อว่าคุณบราว คาสเตอร์ ”
“สวัสดีครับ” บราวพูด ทิวาจึงยิ้มให้
“ทิวาค่ะ ทิวา ฟอร์เทีย เรียกสั้นๆว่าวาก็ได้ค่ะ”
“นี่วา ส่วนนี่ผู้ดูแลของฉันเองคุณเมอร์รี่ เซนทราส นี่วาค่ะ ชื่อจริงทิวา ฟอร์เทียค่ะ เรียกสั้นๆว่าวาค่ะ”เมอร์รี่จึงยิ้มให้กับทิวา ทิวาเองก็ยิ้มให้เมอร์รี่เช่นกันและแนะนำผู้ดูแลให้มิล่าและโรสรู้จัก
“นี่ผู้ดูแลของฉันเอง คุณอารัน เมสเตอร์ นี่เพื่อนของวาเองค่ะ มิล่า ลาสเตอร์ กับ โรส โรเซล” อารันยิ้มให้กับทั้งคู่พร้อมกับพูดว่า
“ถ้างั้นเราไปสมัครเรียนให้กับพวกเด็กๆเลยดีกว่า” พอเข้ามาในโรงเรียนก็มีเสียงกรี๊ดเมื่อเห็น อารัน บราวและเมอร์รี่ ทิวาโรสและมิล่าพากันงง อารันเห็นดังนั้นจึงอธิบายให้ทั้งสามฟัง
“พวกเราสามคนเป็นนักร้องวง Red Devil หน่ะก็เลยมีแต่คนรู้จักเรียกง่ายๆก็คือเป็น Idol” เมื่ออารันพูดจบจึงพาทั้งสามไปสมัครเรียน เมื่อสมัครเรียนให้ทั้งสามคนเรียบร้อยแล้วจึงขอกลับก่อน
“ถ้ายังไงเลิกเรียนแล้วพวกเราจะมารับนะ” เมื่อพูดจบผู้คุมทั้งสามจึงขอตัวไปทำงาน
“ถ้ายังไงก็ขอฝากพวกเด็กๆด้วยนะครับคุณครู”
“อ๋อ ได้ค่ะไม่มีปัญหาอยู่แล้วค่ะ”
“มาจ๊ะเดี๋ยวครูจะพาไปเปลี่ยนชุดแล้วจะพาไปห้องเรียนนะจ๊ะ”
“ค่ะ” ทั้งสามพูดพร้อมกัน เมื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วครูจึงพาทั้งสามมาที่ห้องเพื่อมาแนะนำตัวให้เพื่อนรู้จัก พอครูมาเดินเข้ามาในห้องนักเรียนทุกคนจึงนั่งที่กันอย่างเรียบร้อย
“นักเรียนค่ะ วันนี้ครูมีข่าวมาแจ้งให้ฟังนะจ๊ะ วันนี้ห้องเราจะมีเพื่อนใหม่เพิ่มอีกสามคนนะจ๊ะ อ้าวพวกเธอสามคนเข้ามาได้จ๊ะ” เมื่อครูพูดจบ มิล่าโรสและทิวาจึงเดินเข้ามา
“สวัสดีค่ะ มิล่า ลาสเตอร์ค่ะ เรียกสั้นๆว่ามิล่าค่ะ” มิล่าเด็กสาวแสนน่ารัก ผมยาวสีชมพูมัดผมเปียสองข้าง ดวงตาสีม่วงอมชมพู ในชุดนักเรียนเสื้อสีขาวแจ๊คเก็ตสีชมพูลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวปลายเน็คไทน์มีตราโรงเรียนตรงอกข้างซ้ายมีเข็มกลัดชื่อ ส่วนทางขวาคือตราโรงเรียน กระโปรงเหนือเข่าสีชมพูลายสก็อต ถุงเท้าสีขาว รองเท้ามีส้นสีชมพู สะพายกระเป๋านักเรียนสีชมพู
“โรสค่ะ โรส โรเซล” โรสเด็กสาวผมเปียสีแดง ดวงตาสีแดงกลมโต ในชุดนักเรียนเสื้อขาวแจ๊คเก็ตแดงลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวมีตราโรงเรียนปลายเน็คไทน์ ติดเข็มกลัดชื่อและตราเช่นเดียวกับมิล่า กระโปรงเหนือเข่าสีแดงลายสก็อต ถุงเท้าขาว รองเท้ามีส้นสีขาว สะพายกระเป๋านักเรียนสีแดง และสุดท้ายคือทิวา
“สวัสดีค่ะ ทิวา ฟอร์เทีย เรียกสั้นๆว่าวาค่ะ” ทิวาเด็กสาวผมยาวสีม่วงมัดผมหางม้า ดวงตาสีม่วง ในชุดนักเรียนเสื้อขาวแจ๊คเก็ตสีฟ้าลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวมีตราโรงเรียนตรงปลายเน็คไทน์ ติดเข็มกลัดชื่อและตราโรงเรียนเช่นเดียวกันกับมิล่าและโรส กระโปรงสีฟ้าลายสก็อตเหนือเข่า ถุงเท้าสีขาว รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋านักเรียนสีฟ้า เมื่อทั้งสามแนะนำตัวเสร็จครูจึงบอกที่นั่งให้ทั้งสาม
“ที่นั่งของพวกเธออยู่ตรงนู้นนะจ๊ะ” ครูชี้ไปทางข้างๆนักเรียนชายสามคน ทั้งสามจึงเดินไปยังที่นั่งของตนเอง
“คาบแรกเป็นคาบโฮมรูมยังไงก็ขอฝากเพื่อนใหม่ด้วยนะจ๊ะ ถ้างั้นครูขอตัวก่อนนะจ๊ะ”
“ค่า/ครับ”ทุกคนขานรับ เมื่อครูเดินออกไปนอกห้อง นักเรียนชายสามคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆสามสาวก็เดินเข้ามาทัก
“ไงเด็กใหม่ ฉันดันเต้ ดันเต้ กาเบรียส ส่วนไอ้สจ๊วดสองตัวนั่นชื่อ นัดกับเรียว” ดันเต้ชายหนุ่มผมสีทอง ดวงตาสีนิลในชุดนักเรียนเสื้อสีขาวแจ๊คเก็ตสีเทาลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวปลายเน็คไทน์มีตราโรงเรียนทางซ้ายติดเข็มกลัดชื่อ ส่วนทางขวาปักตราโรงเรียน กางเกงขายาวสีเทาลายสก็อต รองเท้าผ้าใบสีดำ พอดันเต้พูดจบนัดและเรียวก็เดินมา เรียวจึงพูดขึ้นว่า
“ไอ้นี่วอนโดนชกแล้วไหมล่ะ”
“อย่าไปสนใจไอ้เลยนะครับ ผมเรียวครับ เรียว เรสเตอร์ ^_^” เรียวชายหนุ่มผมสีม่วง ดวงตาสีม่วงสดใส ในชุดนักเรียน เสื้อสีขาวแจ๊คเก็ตสีเทาลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวตรงปลายเน็คไทน์มีตราโรงเรียน ทางซ้ายติดเข็มกลัดชื่อ ทางขวาตราโรงเรียน กางเกงขายาวสีเทาลายสก็อต รองเท้าผ้าใบสีดำ
“ฉันนัดเต้ นัดเต้ เฟเวอร์ เรียกสั้นๆว่านัดก็ได้”นัดชายหนุ่มสุดหล่อ ผมสีน้ำตาลอ่อน ดวงตาสีน้ำตาล กับชุดนักเรียนเสื้อสีขาวแจ๊คเก็ตสีเทาลายสก็อตผูกเน็คไทน์สีขาวปลายเน็คไทน์มีตราโรงเรียนอยู่ ทางซ้ายติดด้วยเข็มกลัดชื่อและทางขวาตราโรงเรียน กางเกงขายาวสีเทาลายสก็อตและรองเท้าผ้าใบสีดำ พอแนะนำตัวเสร็จทั้งเรียวและนัดก็ไปจัดการกับดันเต้ที่มาว่าตัวเองว่าเป็นสจ๊วด มิล่าและโรสเห็นทั้งสามคนหยอกล้อกันทั้งคู่ก็หลุดหัวเราะออกมา ดันเต้ เรียวและนัดเห็นทั้งคู่หัวเราะก็หัวเราะออกมาเช่นกัน
“พวกนายเนี่ยฮาดีนะ ฉันมิล่า ”
“ส่วนฉันโรส อ้อ แล้วก็คนที่นั่งอยู่ตรงนั้นชื่อทิวา” ดันเต้เห็นทิวานั่งอ่านหนังสืออยู่เลยเดินเข้ามาทัก
“ไง” ดันเต้ทักทิวา ทิวาหันมามองดันเต้อย่างสงสัย
“ฉันชื่อดันเต้ ดันเต้...”
“ดันเต้ กาเบรียสสินะ”ทิวาเสริมให้
“ว้าว หูดีนี่ ความจำก็คงจะดีด้วยสินะ เรียกฉันสั้นๆว่าเต้ก็ได้นะ ชอบอ่านหนังสือหรอเธอหน่ะ”ทิวาพยักหน้า
“อืมใช่ ฉันชอบอ่านหนังสือโดยเฉพาะหนังสือตำนานหน่ะ อ่านแล้วได้ความรู้อ่านสนุกไม่เครียด อ้อฉันทิวา เรียกสั้นๆว่าวาก็ได้นะ” ยังไม่ทันที่ทั้งสองจะคุยกันจบก็มีคนโทรมาหาทิวา ทั้งคู่จึงต้องหยุดการสนทนา ทิวาเลยดูเบอร์ที่โทรมา ปรากฏว่าเป็นของริว ทิวาจึงขอตัวออกไปคุยโทรศัพท์ก่อน มิล่าเห็นจึงเดินมาแซวทิวา
“แหมๆจะไปคุยกับแฟนหรอจ๊ะ คุณเพื่อน”
“นี่มิล่าชั้นบอกเธอกี่ครั้งแล้วเนี่ยฮะ ว่าเพื่อนไม่ใช่แฟนจ๊ะ เพื่อนหน่ะ โอเค้ งั้นชั้นขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ ริวคงมีเรื่องอะไรแหงๆ เดี๋ยวชั้นมานะ” มิล่าพยักหน้า เมื่อพูดจบทิวาจึงเดินออกมาคุยโทรศัพท์
“ฮัลโหล ว่าไงริว มีอะไรหรอ”
“ดีใจนะที่เธอรับสายหน่ะ”
“ว่าแต่นายเถอะมีอะไรรึเปล่า”
“เธอรู้เรื่องที่โลกเวทมนตร์รึเปล่า”
“เรื่อง เรื่องอะไรหรอ”
“ก็ที่โลกเวทมนตร์เค้าแจ้งมาว่ามีพวกภูติเข้ามาจะมาทำร้ายราชินีเพื่อชิงเพชรสีขาวของราชินีไป แต่โชคดีที่พวกพ่อมดและแม่มดมาช่วยกันหยุดไว้ได้ทัน”
“แล้วราชินีเป็นอะไรรึเปล่า”
“ไม่เป็นไร”
“แล้วพวกภูติพวกนั้นจะเอาเพชรสีขาวของราชินีไปทำอะไร”
“เห็นว่าจะเอาไปให้พ่อมดลิโอ เธอร์รี่อะไรเนี่ยแหล่ะ อ้อแล้วก็อีกเรื่องคือให้พ่อมดและแม่มดทุกคนกลับไปที่โลกเวทมนตร์”
“หรอ เออ...แล้วต้องกลับเมื่อไหร่หรอ อ้อ ว่าแต่ว่าริวรู้ได้ไง อ่ะ ”
“ก็ผู้ดูแลบอกหน่ะ แล้วผู้ดูแลของวาไม่ได้บอกหรอ เรื่องที่ว่าต้องกลับเมื่อไหร่ เค้าบอกมาว่าให้กลับวันนี้เลย”
“ วันนี้เลยหรอเร็วจัง อ้อ..เออ...คือว่า..ฉันไม่ได้อยู่กับผู้ดูแลหน่ะ ฉันอยู่ที่โรงเรียน ”
“งั้นหรอ ของฉันยังไม่ทันได้ไปสมัครเลยผู้คุมที่โลกเวทมนตร์ก็โทรมาพอดีเลย เสียดายมากเลยหล่ะ”
“ฉันก็เสียดายอุตส่าห์ได้มาโรงเรียนแล้วแท้ๆยังไม่ทันได้รู้จักใครเลยก็ต้องกลับแล้ว พูดแล้วก็เสียดายเนอะ”
“นั่นสินะ แต่ของวายังดีที่ได้เห็นบ้างแล้ว ฉันยังไม่ทันได้เห็นเลย”
“ถ้างั้นรีบมานะ ฉันจะไปรออยู่ที่โลกเวทมนตร์นะ ไว้เจอกันนะวา อ้อ อย่าลืมบอกมิล่ากับโรสด้วยล่ะ ฉันลองโทรไปหาแล้วแต่ก็ไม่รับสายทั้งคู่เลย”
“อืมเดี๋ยวฉันบอกให้นะ ขอบใจนะที่โทรมาบอก”
“อืม ถ้ายังไงก็ฝากที่เหลือด้วยล่ะ” เมื่อริววางสายไปแล้วทิวาจึงวิ่งมาหามิล่ากับโรสทันที
“แหมๆไปคุยซะนานเชียวนะ”มิล่าแซว
“มิล่าโรสฉันมีเรื่องจะคุยด้วยหน่ะ” ทั้งสามจึงเดินออกไปคุยกันข้างนอก
“ฮะ ว่าไงนะ พวกภูติงั้นหรอ แล้วพวกนั้นจะเอาเพชรสีขาวของราชินีไปทำอะไร”
“เห็นริวบอกว่าพวกนั้นจะเอาไปให้พ่อมดลิโออะไรนี่แหล่ะ”
“สรุปง่ายๆก็คือพวกเราต้องกลับ”ทิวาพยักหน้าให้ทั้งสอง ทั้งสามจึงเดินกลับมาที่ห้อง ก็เห็นอารันมารออยู่หน้าห้อง อารันเลยเดินเข้ามาหาพวกทิวา
“พวกเธอรู้เรื่องแล้วใช่ไหม”ทั้งสามพยักหน้า
“ถ้างั้นพวกเราคงต้องไปแล้วหล่ะ แต่ว่ายังไงก็ต้องบอกครูพวกเธอก่อน”
“อ้าวพวกเธอมาทำอะไรกันอยู่ตรงนี้จ๊ะ ว่าแต่คุณ...คุณอารันนี่หน่า0///0 โอ้หม๊ายก๊อตตต”
“เออ...ครูค่ะ ครูค่ะ ครูค้าาาา”
“อ๋อ ว่าไงจ๊ะ”
“เฮ้อ….”
“เออ...คือว่า..พวกเราขอลาหยุดนะค่ะ”
“ลาหยุดหรอจ๊ะ”
“ค่ะ ซักประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะ ได้ไหมค่ะ”
“ได้จ๊ะ แต่ว่าทำไมหรอจ๊ะ”
“เออ..คือว่า”
“ทั้งสามคนต้องกลับไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัดหน่ะครับ ยังไงก็ขอรบกวนทำเรื่องลาหยุดให้พวกเด็กๆด้วยนะครับ”
“อ๋อ ค่ะได้ค่ะไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
“ขอบคุณค่ะ”ทั้งสามพูดพร้อมกัน
“ถ้างั้นครูขอตัวก่อนนะจ๊ะ ขอตัวก่อนนะค่ะ”
“ค่ะ/ครับ” พูดจบครูก็เดินออกไป
“เออ..คือว่าอารันค่ะ พวกเราขอเข้าไปหยิบกระเป๋าก่อนนะค่ะ” ทิวาพูด อารันพยักหน้า ทั้งสามจึงเข้าไปหยิบกระเป๋าในห้อง ดันเต้เรียวและนัดเห็นจึงเข้ามาถามทั้งสามพร้อมกันว่า
“พวกเธอจะไปไหน”
“พวกเราต้องกลับไปเยี่ยมญาติสักพักหน่ะ” โรสพูด
“สักพักเนี่ยนานแค่ไหนหรอ” เรียวถาม
“ก็อาทิตย์นึงหน่ะ”มิล่าพูด
“นานขนาดนั้นเลยหรอ”นัดถาม
“ไม่เห็นจะนานตรงไหนเลยแค่อาทิตย์เดียวเอง ทำอย่างกับพวกเราไปเป็นปีๆงั้นแหละ อีกอย่างถึงพวกเราจะไปเป็นปีก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกนายอยู่แล้วนี่”
“วาพูดเกินไปหรือเปล่าฮะ”มิล่าดุ
“นั่นสิ เค้าอุตส่าห์ถามดีๆนะ”โรสเสริมให้ ทิวาหน้าจึงหน้าซีดไป
“คือว่า...คือฉัน..ฉันขอโทษ คือว่าฉันคงเครียดเกินไปหน่ะ อย่าถือสาเลยนะ” ทิวากล่าวขอโทษอย่างสำนึกผิด
“ไม่เป็นไรหรอกพวกเราเข้าใจ”นัดพูด^_^
“ถ้ายังไงไหนๆพวกเธอก็จะไปแล้ว พวกเราขอเบอร์พวกเธอไว้นะ”เรียวพูดขึ้น
“นั่นสินะ ยังไงซะพวกเราก็เป็นเพื่อนกันแล้ว”ดันเต้พูด ทิวาโรสและมิล่ามองหน้ากัน
“อืม..ก็ได้” ทั้งหกคนจึงแลกเบอร์กัน
“ไว้เจอกันแล้วกันนะพวกสามแสบ” ดันเต้เรียวและนัดมองหน้ากันอย่าง งงๆที่ทั้งสามรู้ได้ยังไง สามสาวจึงยิ้มให้ ทางด้านอารันเมื่อเห็นว่าทั้งสามไปนานจึงเข้ามาตาม
“นี่พวกเธอทำไมถึงได้มาเอากระเป๋ากันนานจัง”อารันถาม
“พวกเราขอโทษค่ะ อารัน จะไปเดี๋ยวนี้แหล่ะค่ะ” ทิวาพูด นักเรียนในห้องเมื่อเห็นอารันก็พากันกรี๊ด
“ขอตัวก่อนนะครับทุกคน”อารันพูด ทั้งสามจึงวิ่งไปหาอารัน ทิวาที่รีบวิ่งจึงสะดุดแต่อารันรับไว้ทัน
“เป็นอะไรรึเปล่าวา”อารันถาม
“วาไม่เป็นอะไรค่ะ แค่ซุ่มซ่ามนิดหน่อยค่ะ ^_^” ทิวาพูด อารันส่ายหัว ทิวาจึงบอกว่า
“ไปกันเถอะค่ะ” อารันพยักหน้าให้ ทั้งสี่จึงเดินไปที่รถ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
