My Love is Fariy ขอโทษทีแฟนผมเป็นนางฟ้าตกสวรรค์

9.8

เขียนโดย เอมิ

วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 15.44 น.

  11 chapter
  17 วิจารณ์
  16.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2557 16.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) บทที่3:........คู่กัด......(ภาค1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 ~1 เดือนผ่านไป~

 

      21.30น.

 

             1 เดือนแล้วน้ามาอยู่โลกมนุษย์อ่ะ ><ฉันว่าจริงๆเนี่ย โลกมนุษย์ก็ไม่ได้น่ารังเกียจรังงอนอะไรขนาดนั้นนะเนี่ย แต่..............วันพรุ่งนี้ฉันต้องไปอยู่สถานที่  ที่เรียกว่า"โรงเรียน"อีกแล้ว T^T ม่ายน้า นางฟ้าอย่างฉันต้องตกไปอยู่นรกอีกแล้ว โฮT~T T~T คิดแล้วก็เซ็ง ตอนนี้ก็3ทุ่มแล้วนี่นอนดีกว่า ^~^ +_+ 

 

             6.00น.

 

"สมายล์ สมายล์ ตื่นได้แล้ว"เสียงหวานปานน้ำผึ้งของพี่แองเจิ้นที่ตอนนี้กลายเป็นเสียงนรกโลกันต์ไปแล้ว TT ต้องตื่นเช้าขนาดนี้น้า "งึมงำๆๆ ตื่นแล้วค่า"ฉันตอบเสียงอ่อยพร้อมค่อยๆลืมตาขึ้นแสงอาทิตย์ตอนเช้าสาดเข้ามาน่าแยงตาชะมัด ก่อนดวงตาจะปรับสภาพให้คุ้นชินและฉันก็เห็นพี่แองเจิ้นนั่งยิ้มอยู่ปลายเตียงพร้อมพูดว่า "Good Morningจ้ะ สมายล์ไปทานข้าวเช้าเถอะเดี๋ยวไปSchool สายน้า" "กู๊ดมอนนิ่ง?? ชะชูล??"ฉันถามอย่างงงๆก็ฉันเรียนภาษาอังกฤษห่วยแตกมากตั้งแต่ANGLE FARIY SCHOOLแล้ว คะแนนเฉลี่ยก็ ภาษาไทย 12 /30 (ตก) เลข 15/30 (ผ่าน) อังกฤษ 10/30(ตก) สังคมศึกษา 17/30(เก่ง) วิทยาศาสตร์(30/30) (ซุปเปอร์เก่ง วิชาที่ผู้หญิงไม่ถนัด ฉันถนัดฉันมันขวางโลก ฮะฮะฮ่า) 

 

หน้าพี่แองเจิ้นที่ยิ้มหวานอยู่ดีๆกลายเป็นยิ้มเจื่อนๆ"555 กู๊ดมอร์นิ่ง(Good Morning)แปลว่าอรุณสวัสดิ์จ้า สคูล(School)แปลว่าโรงเรียนจ้า Do you have for breakfast??" นั่นคนสวยพ่นภาษาประกิตอีกละ โอ้ยตึ้บ ตึ้บ*-*

 

"ไปอาบน้ำก่อนนะคะ Bye" ฉันตอบภาษาอังกฤษที่ฉันได้มีแค่4คำคือHello Bye Yes No ก็เท่านั้น... ฉันเดินเข้าห้องน้ำไปปล่อยให้พี่แองเจิ้นยืนงงเป็นไก่ตาแตก  

 

~ผ่านไป1 ชม.~

 

ฉันรับประทานอาหารเช้าพร้อมพี่แองเจิ้นแล้วก็เดินไปโรงเรียนที่ชื่อว่า "วิบูลย์ศึกษา เดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว ><ยิปปี้ "เฮ้ สวัสดี"หญิงสาวคนนึงทักมา ขณะที่ฉันซื้อโกโก้อยู่ "เอ่อ..สวัสดี"ฉันปั้นยิ้มพร้อมโบกมือให้ แต่เดินดูดโกโก้ไปดีๆ ก็..."ปึก!!!"ฉันลมลงไปนั่งก้นจ้ำเบ้ากับพื้น โกโก้หกเกลื่อนกลาดพร้อมโอดโอยขึ้นมาเพราะความเจ็บ"ใครชนฉัน!!"ฉันตวาดเสียงดังด้วยความโกรธ "นายใช่มั้ย"ฉันชี้หน้าผู้ชายคนนึงที่อายุน่าจะราวๆกับฉันและเสื้อสีขาวของเขาก็มีรอยโกโก้หกอยู่นั่นก็ชี้ชัดแล้วว่านายนั่นน่ะชนฉัน "เธอต่างหากที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ เป็นผู้หญิงซะป่าวมาชนอ่อยผู้ชายก่อนอย่างงี้ไม่เป็นกุลสตรีเอาซะเลย"นายนั่นว่าฉันกลับ "หนอยนาย นายปากปีจอ" "ยัยสำออยทอดสะพาน" "นายบ้านายอิจฉาที่ฉันกินโกโก้แต่นายไม่ได้กินใช่มั้ย นายกระจอกเอ๊ย"ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นปัดกระโปรงพร้อมเดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย 

 

   "ชาตินี้อย่าให้เจอกันอีกเลย อีตาปากปีจอจอมแต๊ะอั๋ง!!" 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา