storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

     
1
     
 
"เฮ้!นามิ...เธอไปสมัครทำงานที่โรงพยาบาลนั่นมาเหรอ?"ลูฟี่ถามเสียงดังมาแต่ไกล
"อืม...ฉันไม่อยากทำงานที่บาร์นั่นอีกแล้วมีแต่พวกวิปริตหื่นกามทั้งนั้น!ฉันเกือบโดนพวกนั้นปู้ยี่ปู้ยำ
แต่โชคดีที่โซโลมาช่วยไว้ทันไม่งั้น.....อึ๋ย!คิดแล้วขนลุก"นามิพูดพลางทำหน้าตาหวาดเสียวแน่สิคนอย่างฉันที่ทั้งมีเสน่ห์ ทั้งยั่วยวน ไม่มีใครที่เห็นฉันแล้วหลงหัวปักหัวปำหรอกนะ(แต่อีตาโซโลมันไม่เป็นอย่างนั้นนะสิ......ชิ!)ฉันลุกขึ้นไปหาโรบินที่กำลังอ่านหนังสืออยู่้
"โรบินไปชอปปิ้งกันไหม?"
"จ๊ะ"โรบินพูดพลันยิ้มหวาน
ผ่านไป3ชั่วโมง
"เฮ้อออเหนื่อยชะมัดเลย!"ฉันบ่นเมื่อถึงห้องของฉันแต่ก็คุ้มมีของลดเพียบต้องจัดการให้หมดไม่งั้นเสียของ(แต่ได้ข่าวว่าต่อรองจนพ่อค้าแม่ค้าเกือบขาดทุน)
"วันพร่งนี้ทำงานวันแรกที่โรงพยาบาลตอน05.30เสร็จ3ทุ่มเงินเดือนเดือนละ12,000เบรีก็ยังพอไหวอยู่แหะ"ฉันนั่งทบทวน
"อืม...ขอให้อย่าเจอหมอหื่นกามก็แล้วกัน"ว่าแล้วหันไปมองนาฬิกาปลุกข้างเตียง
"ไปอาบน้ำดีกว่า"ฉันลุกออกจากเตียงแล้วไปที่ห้องอาบน้ำ
"สบายตัวจัง"ฉันล้มตัวนอนบนเตียงหลังจากอาบน้ำแต่งตัวทันใดนั้นเปลือกตาฉันก็ปิดลงและเข้าสู่การนิทรา
05.00.A.M.
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง!
ฉันรีบปิดนาฬิกาแล้วลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจเล็กน้อยจากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัวตามปกติพอแต่งตัวเสร็จก็รีบคว้ากระเป๋าลงไปห้องครัวที่จริงซันจิเค้ามักตื่นก่อนพวกมาทำอาหารเช้าประมาณตี4เป๊ะๆ
"ซันจิคุงขออาหารเช้าหน่อย...แซนวิสนะ"ฉันรีบบอกเมนูอาหารให้ซันจิ
"ครับผมเตรียมทำให้แล้วครับขอเวลาซักครู่ครับกำลังทำของโรบินจังอยู่"ฉันนั่งรอหน้าเคาน์เตอร์และไม่กี่อึดใจก็ก็ได้อาหารเช้าแสนวิเศษแล้ว
"ไปละนะ"
"คร้าบบ!ระวังตัวด้วยนะคร้าบบนามิจวางงง!"ฉันนี่แหละต้องระวังนาย!
จากนั้นฉันก็ขี่จักรยานคันโปรดของฉันราคา30,000เบรีเชียวนะถ้าใครแตะแม้แต่ปลายเล็บแม่จะให้อัดเละ!และแล้วก็ถึงซะที
                                     
                                  โรงพยาบาลแห่งชาติHill
 
 
 
 
...................................................................................
เย้!เสร็จแล้วเล่นเอาแทบตายถ้าแต่งไม่ได้เรื่องก็ขออภัยด้วย
พอดีไม่เน้นบทนำเลยไม่ได้เขียนแถมมือใหมหัดขับเอ๊ย!หัดแต่ง
ปล.เจอกันจันทร์หน้า...บ๊ายบาย