storyloveยัยแมวขโมยตัวร้ายไล่(จับ)หัวใจคุณหมอตัวดี

1

"เฮ้!นามิ...เธอไปสมัครทำงานที่โรงพยาบาลนั่นมาเหรอ?"ลูฟี่ถามเสียงดังมาแต่ไกล

"อืม...ฉันไม่อยากทำงานที่บาร์นั่นอีกแล้วมีแต่พวกวิปริตหื่นกามทั้งนั้น!ฉันเกือบโดนพวกนั้นปู้ยี่ปู้ยำ

แต่โชคดีที่โซโลมาช่วยไว้ทันไม่งั้น.....อึ๋ย!คิดแล้วขนลุก"นามิพูดพลางทำหน้าตาหวาดเสียวแน่สิคนอย่างฉันที่ทั้งมีเสน่ห์ ทั้งยั่วยวน ไม่มีใครที่เห็นฉันแล้วหลงหัวปักหัวปำหรอกนะ(แต่อีตาโซโลมันไม่เป็นอย่างนั้นนะสิ......ชิ!)ฉันลุกขึ้นไปหาโรบินที่กำลังอ่านหนังสืออยู่้

"โรบินไปชอปปิ้งกันไหม?"

"จ๊ะ"โรบินพูดพลันยิ้มหวาน

ผ่านไป3ชั่วโมง

"เฮ้อออเหนื่อยชะมัดเลย!"ฉันบ่นเมื่อถึงห้องของฉันแต่ก็คุ้มมีของลดเพียบต้องจัดการให้หมดไม่งั้นเสียของ(แต่ได้ข่าวว่าต่อรองจนพ่อค้าแม่ค้าเกือบขาดทุน)

"วันพร่งนี้ทำงานวันแรกที่โรงพยาบาลตอน05.30เสร็จ3ทุ่มเงินเดือนเดือนละ12,000เบรีก็ยังพอไหวอยู่แหะ"ฉันนั่งทบทวน

"อืม...ขอให้อย่าเจอหมอหื่นกามก็แล้วกัน"ว่าแล้วหันไปมองนาฬิกาปลุกข้างเตียง

"ไปอาบน้ำดีกว่า"ฉันลุกออกจากเตียงแล้วไปที่ห้องอาบน้ำ

"สบายตัวจัง"ฉันล้มตัวนอนบนเตียงหลังจากอาบน้ำแต่งตัวทันใดนั้นเปลือกตาฉันก็ปิดลงและเข้าสู่การนิทรา

05.00.A.M.

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงง!

ฉันรีบปิดนาฬิกาแล้วลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจเล็กน้อยจากนั้นก็อาบน้ำแต่งตัวตามปกติพอแต่งตัวเสร็จก็รีบคว้ากระเป๋าลงไปห้องครัวที่จริงซันจิเค้ามักตื่นก่อนพวกมาทำอาหารเช้าประมาณตี4เป๊ะๆ

"ซันจิคุงขออาหารเช้าหน่อย...แซนวิสนะ"ฉันรีบบอกเมนูอาหารให้ซันจิ

"ครับผมเตรียมทำให้แล้วครับขอเวลาซักครู่ครับกำลังทำของโรบินจังอยู่"ฉันนั่งรอหน้าเคาน์เตอร์และไม่กี่อึดใจก็ก็ได้อาหารเช้าแสนวิเศษแล้ว

"ไปละนะ"

"คร้าบบ!ระวังตัวด้วยนะคร้าบบนามิจวางงง!"ฉันนี่แหละต้องระวังนาย!

จากนั้นฉันก็ขี่จักรยานคันโปรดของฉันราคา30,000เบรีเชียวนะถ้าใครแตะแม้แต่ปลายเล็บแม่จะให้อัดเละ!และแล้วก็ถึงซะที

                                  โรงพยาบาลแห่งชาติHill

...................................................................................

เย้!เสร็จแล้วเล่นเอาแทบตายถ้าแต่งไม่ได้เรื่องก็ขออภัยด้วย

พอดีไม่เน้นบทนำเลยไม่ได้เขียนแถมมือใหมหัดขับเอ๊ย!หัดแต่ง

ปล.เจอกันจันทร์หน้า...บ๊ายบาย