Makeovers แปลงโฉมครั้งยิ่งใหญ่พิชิตใจนายเพอร์เฟ็ก!

"คริละ รอก่อนนะ !" เลเยอร์วิ่งตามมาอย่างไว นี่ถ้าไม่บอกคิดว่าเค้าวิ่งชิงแชมป์ได้ถ้วยมาแล้วแน่ๆ O_O
"ยาม ! จับเค้าอย่าให้เข้ามาได้ไว้ชั้นจะใช้เวลาคุยกับสาวน้อยคนนี้"  เค้าวางตัวชั้นลง คำสั่งเค้าเด็ดขาดมากอะ พอเค้าดุแล้วทำหน้าตาจริงจังแบบนี่มันก็แอบหน้ากลัวนะ หลังจากสิ้นเสียงของเค้าพวกยามตัวยักษ์ก็วิ่งกรูกันเข้ามาล็อกตัวเลเยอร์เอาไว้ สงสารเพื่อนว่ะ ;(
"แล้วคริละล่ะ นายจะทำอะไรเค้า ?!" เค้าดิ้นทุลักทุเลในขนาดที่โดนยามล็อกตัวไว้
"บอกก็ไม่หนุกดิครับ ^^" 
"นี่นาย !!!!"
"นายไปเรียนเลยปะ ไม่งั้นผมจะสั่งให้พ่อไล่คุณออกเพราะโดดเรียน"
"เหตุผลบ้าบออะไรของนายเลเยอร์มาช่วยชั้นนะ" ชั้นออกความเห็นบ้าง เงียบมาตั้งนานทนได้ไง -_-
"เงียบกันได้แล้ว เห็นมั้ยว่าคนบนตึกเค้าโผล่หน้ามาดูเราสรุปว่า เลเยอร์ไปเรียน สาวน้อยเธอมากับชั้น"  พูดจบเขาช้อนตัวชั้นขึ้นแล้วเดินดุ่มๆ ไปที่ห้องปกครองทิ้งไว้แต่เลเยอร์ ที่ยืนเจ็บใจเพราะช่วยอะไรคริละไม่ได้เลย...
          "ไอลูกผอ.บ้า ! นายพาชั้นมาทีนี่ทำไมคนอื่นเค้าพูดจาสุนัขๆกว่าชั้นตั้งเยอะ ทำไมนายไม่เห็นว่าอะไรเลย แต่ทีกับชั้นถึงกับต้องฉุดกระชากลากดึงมาในห้องเลยเล๊อะ !" 0w0!
โวยวายโหวกเหวกไม่แคร์โลกไปเลย ซะใจดี ฮ่ะๆ >O<!
"นี่สาวน้อยย ! เธอจะเงียบได้หรือยังงง เธอโวยวายตั้งแต่อยู่ข้างนอกแล้วนะ น่าตาก็น่ารักทำนิสัยให้มันน่ารักเหมือนหน้าตาหน่อยสิ"  
กริ๊งงงงงง ! เสียงออดบอกเวลาเลิกเรียนพอดี ชั้นอยากได้ยินเสียงนี้จจะขาดชั้นไปได้แล้วใช่ม้ายยย !
ก่อนไปชั้นขอล้างแค้นไอหมดนี่หน่อยเถอะ กล้าพูดมากดีนัก  ชั้นเอาหน้าผากโขกหัวนายนั่นอย่างแรงแต่เค้าดูไม่เป็นอะไรมากมายแต่ชั้นรู้สึกเจ็บซะเองอะะ [สม !]
โป๊กก ! 
"โอ๊ยยย ! เจ็บชิป" \TOY/  ชั้นโอดครวญสุดๆ อยากจะแกล้งเค้าแต่ดันโดนเองซะนี่ 
"นั่นไง สมน้ำหน้าอยากแกล้งผมดีนัก"
"หนวกหูน่า แล้วนายไม่เจ็บหรือไงห้ะ !?" ชั้นพูดไปก็พลางจับหน้าพากไปหัวจะปูดหรือปล่าวไม่รู้ แม่จ๋าช่วยลูกด้วยยย ! ><
"เป็นห่วงหรอ ? ^^"
"ไม่เว่ยย ! แค่ถามอย่าสำคัญตัวเองผิด" :(
"ไม่อะ หน้าผากเธอแคบๆ โดนแค่นี้ไม่เจ็บหรอก" :)
"ก็แล้วไป ขืนชั้นทำร้างร่างกายนาย นายก็จะวิ่งแจ้นไปฟ้องผอ.อีกซวยตายเลยชั้น ทีนี้!"
"คนอย่างเธอกลัวไรด้วยหรอห้ะ ^^ ว่าแต่หิวมั้ย ?"
"ไม่ !"  ใจแข็งไว้ก่อนๆ
"แน่ใจ ?"
"แน่ !"  โครกกก ! ครากกก ! โอ๊ยยย ! ไอท้องไม่รักดีมาดังอะไรตอนนี้ ชั้นแค่ไม่อยากได้ความช่วยเหลือจากเค้าเท่านั้นแหละ ใจจริงชั้นก็หิวจนใส้จะขาดแล้วเนี่ยย ! >m<
"ก็ได้ๆ เอาน้ำมาแก้วดิ๊ !"  สุดท้ายก็ต้องยอมม TT เค้าเดินไปทำสมูตตี้มาให้ตกแต่งเล็กๆให้พอน่าทานชั้นดูพรืดๆ รวดเดียวด้วยความหิวพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นนายฟิวเจอร์ทำหน้ายิ้มแป้นแล้นยิ้มมองชั้นอยู่ !
"มองหาอะไรมิทราบ !"
"นี่เธอจะอิ่มหรอน้ำแก้วเดียว กินอย่างอื่นอีกมั้ย?"
อึ๊ยย ! พูดจาดูน่าขนลุกกินอะไรของนายห้ะ !
"นี่นายย ! คงไม่คิดจะวางยาแล้วปล้ำชั้นหรอกนะ หน้าตาก็ดีแต่ความคิดต่ำช้า สกปรกสิ้นดี !"
"เฮ้ ! ไปกันใหญ่แล้วเธอ"
"แล้วนายฉุดชั้นมาทำไม !"
"พูดจาดีๆหน่อย ผมเสียหาย -_-* "
"น่าไม่มีไรให้เสียหรอกชั้นดิเสีย เสียอารมณ์ เสียเวลา ต้องมานั่งหมกอยู่ในห้องกับนายเดี๋ยวคนเค้าจะคิดว่าเรามีอะไรเลยเถิดกัน !"
ครืดดดด !!
เสียงประตูถูกเปิดออกพอดีชั้นพอจะมองเห็นลางๆ ว่านั่นคือร่างของผู้ชายแต่ไม่รู้ว่าเป็นใคร ชั้นปวดหัวมาก มันแสบๆ ร้อนๆไปทั้งตัว ชั้นกุมหน้าอกตัวเอาไว้เพื่อต้านทานความเจ็บปวดแต่ชั้นคิดผิด มันยิ่งทำให้แสบหน้าอกกว่าเดิมสุดท้ายชั้นก็หมดแรงจนหลับไป...
"คริละ !" เลเยอร์และฟิวเจอร์หน้าอึ้งไปพร้อมๆกันโดยมิได้นัดหมาย หลังจากคิเรนัสหมดสติ เลเยอร์ได้สติก่อนจึงวิ่งพเข้ามาพยุงตัวคิเรนัสทันที
"เดี๋ยวนายจะพาเธอไปไหน !" 
"โรงบาลฯ ! อย่าถามมากละกันถ้ายัยนี่เป็นไรไปชั้นฆ่านายแน่ !"  สีหน้าและแววตาของเลเยอร์จริงจังมากเค้ารีบวิ่งออกจากห้องปกครองเพื่อนำคิเรนัสไปโรงพยาบาลทันทีทิ้งเอาไว้แต่ฟิวเจอร์ที่สงสัยอะไรบางอย่าง เขาจึงหยิบแก้วสมูตตี้มาดมๆดู
"หึ ! เธออีกแล้วหรอวีน่า !" 
 
คริคิ ! เราจะเริ่มการเปิดตัว เวียนนา หรือว่า วีน่า สาวป๊อปประจำโรงเรียนกันนะบัดนี้ !! รอชมน้าเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยน้าาาาา !~~ แล้วอย่าลืมติดตามนะว่าคริละเป็นอะไรทำไมถึงมีอาการแบบนั้น !
Ps. คราวนี้แอบซะใจเล็กๆนะค่ะที่คริละของเราอยากไปแกล้งฟิวเจอร์แต่เจ็บหัวซะเอง เป็นไงละถ้าเราคิดร้ายกับคนอื่นไม่นานเราก็ต้องโดนบ้าง ทุกคนเคยได้ยินสุภาษิต "กรรมตามสนอง" ใช่ม้าาา >< อย่าไปคิดร้ายกับใครนะคิดบวกเข้าไว้ เดี๋ยวจะเป็นเหมือนคริละ 
BY: มารีน