Beautiful every time ปราบหัวใจจอมวีนสุดสวย

18.40 น.
          "เรน่าไปกันเถอะ ใกล้ถึงเวลาแล้ว"
          "ใกล้ถึงเวลาอะไรล่ะ"
          "ไปเถอะน่า เดี่ยวก็รู้เอง"
          ซอลเวย์พาฉันขึ้นรถและ ออกตัวรถไป ยังบ้านหลังหนึ่ง บ้านหลังนี้ก็ใหญ่น่ะ ต้องเป็นบ้านคนใหญ่คนโตสิน่ะ หรูพอๆกับบ้านฉันเลย ว่าแต่บ้านนี้บ้านใครน่ะ
          "นี้บ้านใครล่ะ"
          "บ้านฉันเอง ^_^"
          "บ้านนายเหรอ พาฉันมาทำไม ทำไมคนเยอะขนาดนั้นล่ะ"
          "ก็ฉันอยากพามาน่ะ วันนี้มีงานเลี้ยงน่ะ"
          "ก็เลยพาฉันมาเนี่ยน่ะ" 
          "อืม รีบเข้าไปกันเถอะ"
          แล้วนายซอลเวย์ก็เดินอ้อมมาทางข้างคนขับและเปิดประตูให้ฉัน พร้อมจับมือฉันเดินเข้าไปในงาน
          "เฮ้ย พวกเรา เจ้าของงานมาแล้วอะ" มีผู้ชายหน้าหวานหันมาเห็นพวกเราแล้วหันไปบอกเพื่อนในกลุ่มนั้น
          "ไอ่เวย์ มาแล้วเหรอ เดี๋ยวจะต้องเตรียมตัวขึ้นเวทีแล้ว พาดาวมหาลัยมาด้วยเหรอ สวัสดีครับ ผมเพื่อนไอ่เวย์มันครับ เล่นเบสวง ฟิบพอซ คงรู้จักน่ะครับ"
          "ค่ะ รู้จักสิค่ะ วงดนตรีที่ดังในมหาลัยอัลลินอล^_^"
          "ไอ่เวย์ อ้าว! น้องเรน่า สวัสดีครับ ไม่คิดว่าจะมางานไอ่เวย์ด้วย"
          "ค่ะ สวัสดีค่ะ พี่ทอช งานของซอลเวย์เหรอค่ะ???"
          "ใช่ครับ อย่าบอกน่ะว่า น้องเรน่าไม่รู้อะ ไอ่เวย์แกไม่บอกแฟนแกเหรอวะ"
          "ฉันไม่ได้บอก" งานอะไร???
          "แล้วทำไมนายไม่บอกเรน่าวะ ว่าวันนี้วันเกิดแก" งานวันเกิดนายซอลเวย์เหรออ!!!
          "วันเกิดนายเหรอ!!! ซอลเวย์"
          "อืม วันเกิดฉัน^_^"
          "ทำไมนายไม่บอกฉัน"
          "ถ้าฉันบอกเธอ เธอจะมากับฉันมั้ยล่ะ เธอก็จะอ้างและไม่ยอมมากับฉันอีก"
          "ถ้านายบอกฉัน อย่างน้อยฉันได้หาของขวัญให้ วันนี้ฉันไม่มีของขวัญให้นายเลย"
          "แต่แค่เธอมากับฉัน ฉันก็ถือว่าเป็นของขวัญวันเกิดแล้วล่ะ"  อีตานี่ กล้าพูดแบบนี้เลยเหรอ =////=!
          "ไอ่เวย์ อย่าหวานกันดิ พวกฉันอิจฉา ใกล้เวลาขึ้นเวทีแล้ว อ่อ เมื่อกี้แม่แกเรียกด้วยไอ่เวย์"
          "อ่าๆ ไปกันเถอะเรน่า ^_^!" ซอลเวย์จับมือฉัน แล้วเดินไปตรงใกล้หน้าเวที เขาพาฉันไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง เหมือนเป็นคนสูงวัย ซะด้วยสิ หรือว่าจะเป็นแม่เขา!!!
          "สวัสดีครับ คุณพ่อคุณแม่"
          "ซอลเวย์มาแล้วเหรอค่ะ มินนี่พึ่งมาถึงเลยค่ะ นี้ค่ะของขวัญจากมินนี่ ><" ยัยมินนี่ก็มาเหรอ อ่อแน่ล่ะ งานวันเกิดอีตานี่นิ ฉันรู้สึกอยากเข้าไปจิกหัวตบให้มันรู้แล้วรู้รอดเลย ฮึ!
          "อ่อครับ ขอบคุณน่ะมินนี่"
          "ซอลเวย์ลูก มาแล้วเหรอจ้ะ นี้พาใครมาด้วยล่ะเนี่ย สวยจังน่ารักด้วย" คุณแม่ อุ๊บ คุณป้าน่ารักจังชมฉันด้วย ><
          "อ่อ แม่ครับ นี้เรน่าครับ"
          "สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ เรน่าค่ะ"
          "หนูเนี่ยน่ารักจัง มากับซอลเวย์เหรอจ้ะ"
          "ค่ะ ^_^"
          "จ้ะ หนูมินนี่พาซอลเวย์ไปด้านหลังเวทีสิ งานใกล้จะเริ่มล่ะจ้ะ"
          "ค่ะคุณแม่ ซอลเวย์ค่ะ เราไปกันเถอะค่ะ" ยัยนี้มาดึงตัวฉันออกแล้วเข้าไปควงซอลเวย์(ของฉัน) มันจะมากไปแล้วน่ะ
          "เรน่า ไปกันเถอะครับ" แล้วซอลเวย์ก็มาจับมือฉันไปโดยที่ปล่อยมือยัยมินนี่ออก ฮึ สะใจจัง 
          "เดี๋ยวสิค่ะ ซอล รอมินนี่ด้วย"  ยัยมินนี่วิ่งตามหลังนายซอลเวย์มา 
          นายซอลเวย์จับมือฉันมาด้านหลังของเวที แล้วเขาก็เดินขึ้นบนเวที
          "เธอรออยู่ตรงนี้น่ะ เรน่า เดี๋ยวฉันจะเรียกเธอน่ะ" แล้วเขาจะเรียกฉันทำไมน่ะ - -?
          
 
          
 
 
 
 
 
 
 
 
 
(ไว้จะมาอัพต่อน่ะค่ะ ^_^!"